Verdriet en leed, samengeperst op een dek van 8 op 20.
Duizenden zieltjes, wanhopig op zoek naar een frisse
noorderwind.
Een familievermogen als pasmunt voor een kans op
geluk.
De zee als potentieel kerkhof van lichaam en hoop,
zonder krans.
 
De waanzin achterlatend, roekeloos richting het
onbekende.
Gedaan met zingende kogels en fluitende machetes
zonder naam.
Anoniem zoekend naar angstvallig vlees.
foto’s op het netvlies van bloedrood zand waar mens
noch plant kan overleven.
 
eens het schip betreden, laat de nieuwe realiteit zich
zien.
holle ogen die elkaars verleden herkennen.
een vaartuig, de naam onwaardig,
touroperators met winstoogmerk en beperkte
aansprakelijkheid.
 
Wat volgt is een bootreis met kerende kansen.
Vernietigende golfslag en verraderlijke rotsen.
Hollywood spektakel zonder script.
Een baywatch zonder Pamela die opvist wat heelhuids
aanspoelt.
 
Lijken die op en neer deinen op de ongenadige golven van de Méditerranée,
laverend  tussen het Zuid-Europese restafval.
Uitgedoofde kaarsen  tussen blik en plastic.
Een choreografie van gedevalueerde objecten.
 
Wie voet aan wal zet, krijgt de tweede klap te
verwerken.
Ongewilde individuen in gewilde welvaartstaten.
Zoekend naar identiteit, zelfrespect en nieuwe doelen.
In de schaduwzijde van hun gerealiseerde droom.