Maud: “Als je geen werk hebt, voel je je gemarginaliseerd”

Maud is een perfect tweetalige slimme jonge vrouw van 25. Gevoel voor humor heeft ze ook. Maud woont in Brussel en zoekt naar werk. “Als je geen werk hebt, voel je je wat gemarginaliseerd”, vertelt ze.

vrijdag 22 mei 2015 11:23
Spread the love

Na de middelbare school leefde Maud eerst een jaar in Brazilië. Daarna keerde ze terug naar België om voort te studeren: eerst vijf jaar biologie en dan nog een extra master Milieu van 1 jaar. In september 2014 studeerde ze af.

“Wanneer ik solliciteer, is mijn gebrek aan ervaring het grote struikelblok”, vertelt Maud. “Maar ik zeg dan dat jong zijn ook voordelen heeft. Ik ben heel leergierig en wil mijn best doen om ervaring op te bouwen. Ik denk dat ik een goede investering ben. Zo van die dingen.”

Kan een interimjob voor jou een opstap naar vast werk zijn?

“In mijn geval ligt dat toch moeilijk, want in mijn vakgebied zoeken ze zelfs voor interimjobs kandidaten met ervaring. Als ik aan de slag wil gaan als milieucoördinator zal ik er niet veel aan hebben dat ik bijvoorbeeld al tijdelijk heb gewerkt in een supermarkt. Alleen een job in een productie-omgeving zou nuttig kunnen zijn.”

Te theoretisch

Waarom vind je zo moeilijk werk?

“Ik denk vooral dat de studies te weinig voorbereiden op het echte werk. Vorig jaar moesten we bijvoorbeeld in een labo werken voor ons thesisonderzoek, een soort van stage. Maar eigenlijk hadden we net zo goed die proeven in een bedrijf kunnen doen. De studie is heel theoretisch. Als ze op een sollicitatie vragen om een voorbeeld te geven van een situatie waarin je leiderschap hebt getoond, is het echt moeilijk om daarop te antwoorden. Via praktijkstages zouden jongeren sneller beseffen of ze kunnen aarden in een bepaalde omgeving. Stages als onderdeel van de studie worden volgens mij onderschat.”

Hoelang ben je nu werkloos?

“Ik ben nu 6,5 maanden werkzoekend maar een uitkering krijg ik nog niet. Je moet al een jaar ingeschreven zijn bij Actiris voor de teller begint te lopen. Ik wist niet dat dat verplicht was en heb me dus ook maar onlangs ingeschreven als werkzoekende.”

Zoek je ook werk buiten je studiegebied?

“Niet echt. Tot nu toe ben ik altijd op zoek gegaan naar iets dat met wetenschappen te maken had. Ik had niet gedacht dat ook hooggeschoolden met een specifiek diploma zoveel moeilijkheden zouden ondervinden.”

Beetje waardeloos

Doet dat iets met jou, al een tijd werkzoekend zijn zonder resultaat?

“Ja, toch wel. Ik voel me zo een beetje ongewenst, een beetje waardeloos. En ik verveel me. Ik mis het om mijn energie ergens in te kunnen steken.”

Doe je dingen die je anders niet zou doen?

“Ja, toch wel. Ik doe meer moeite om eten klaar te maken. De voorbije maanden heb ik echt leren koken. Ik doe meer aan sport. En ik volg online een cursus fotografie. Ik geef ook bijles aan twee kinderen en ik lees veel.”

“Onlangs zag ik een vacature voor pureebereider. Maar die vond ik gewoon grappig. Daar heb ik niet op gesolliciteerd. Er stond bij: ‘Moet kunnen werken volgens de milieuwetgeving en hygiëneregels. Moet zware lasten kunnen tillen van 25 kilo.’ Maar zoveel armspieren heb ik niet. (lacht)”

Heb je jezelf een timing opgelegd?

“Ja, begin mei heb ik nog een gesprek. Als ook dat op niets uitdraait, stap ik gewoon naar een interimkantoor om eender wat te doen. Uiteindelijk zal ik waarschijnlijk een administratieve job vinden. Ik begin het echt beu te worden om werk te zoeken.”

Hoe reageren je ouders?

 “Die steunen mij. Ze begrijpen dat ik echt wel op zoek ben naar iets dat ik graag wil doen en dat ik tijd nodig heb en niet wil opgeven. En dat ik daardoor dus nog een tijdje bij hen blijf wonen. Ik hoef geen huur te betalen en krijg zakgeld.”

Meedoen

Waarom wil je een job vinden?

“Om deel te kunnen uitmaken van de maatschappij en geld te hebben. Nu voel ik me een beetje in de marge gedrongen. Ik heb geen geld om sommige dingen te doen. Het is moeilijk hoor. Ik zie mensen van mijn leeftijd een appartement kopen of op reis gaan. Ik kan dat allemaal niet doen. In dat opzicht voel ik me zo… Ik heb het gevoel dat mijn leven nog moet beginnen, dat mijn leven zo on hold staat.”

Ben je boos op iets of iemand?

“Dat nu ook weer niet. Ik heb het geluk dat mijn ouders mij zo goed opvangen. Maar ik kan me goed inbeelden dat anderen het veel lastiger hebben. Ik ben wel teleurgesteld omdat mijn studies voorlopig nog niet veel hebben opgeleverd.”

“Vroeger dacht ik dat hoogopgeleid zijn een voordeel was. Er leek vraag naar wetenschappers te zijn, zeker naar vrouwelijke wetenschappers. Ze vertelden ons ook dat 90 procent van de afgestudeerden na drie maanden werk vond in de milieusector. Maar de werkelijkheid is voor mij nu wel anders. Ook mijn medestudenten hebben het lastig.”

“Wie weet ben ik toch iets te kieskeurig. Maar ik wil gewoon werken in de sector die mij boeit. Ik heb ook de indruk dat er genoeg werkaanbiedingen zijn, maar dat er gewoon te weinig kansen worden gegeven aan jonge mensen.”

Criticasters zullen lacherig doen over het werkvermogen van jongeren.

“Iedereen heeft ooit een kans gekregen. Nu lijkt het alsof je je eerst ergens moet bewijzen en dan pas een kans maakt om te worden aangeworven. In theorie zou ik zelfstandige kunnen worden maar in mijn familie hebben we daar geen ervaring mee. Geen idee hoe ik dat zou moeten aanpakken.”

Wil je nog iets kwijt?

“Wie me kent, zal het misschien verbazend vinden maar de jongste tijd ging ik me meer interesseren voor politiek. Misschien heeft dat ook iets te maken met mijn nieuwe lief. Voor ik mijn nieuwe vriend ontmoette, liep ik al met mijn moeder mee in de grote vakbondsbetoging van 6 november 2014. Mogelijk vind ik politiek nu ook interessanter omdat ik meer tijd heb om de krant te lezen.”

Sofie Ostyn

Het interview met Maud verscheen in het meinummer van Ons Recht, het ledenblad van de vakbond LBC-NVK, onderdeel van het ACV. Ontdek meer over de LBC-NVK op www.lbc-nvk.be en via www.facebook.com/vakbondlbcnvk

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!