Manifiesta noodzaak in de liberale storm

Manifiesta noodzaak in de liberale storm

Samenkomsten rond sociale thema’s met gelijkgezinden zijn vandaag meer dan ooit nodig. Dat de nood aan dergelijke bijeenkomsten, in dit geval een “festival”, stijgend in de tijd is bewijst het groeiende aantal aanwezigen.

woensdag 21 september 2016 13:17
Spread the love



Festival van social engagement

Sociaal activisten hebben dikwijls het gevoel dat ze, wanneer ze de neoliberale media raadplegen, alleen staan met hun maatschappelijke visie over eerlijke verdeling van de rijkdom , diversiteit , respect voor hen die anders zijn,…

Opkomen voor vluchtelingen, armen en tegen de ongebreidelde concurrentie, voor het maatschappelijk in handen houden van de economische hefbomen zoals energie, openbaar vervoer, telecommunicatie, post, belangrijke industriële bedrijven, wordt vandaag weggehoond door hen die geloven in de liberale onzichtbare hand. Een onzichtbare hand die ook dreigt de verzorging van onze zieken en bejaarden in hand te nemen.

De absolute meerwaarde van Manifiesta is dat men erin slaagt om die duizenden deelnemers een hart onder de riem te steken, zodat ze de moed hebben om hun strijd voort te zetten.

 Zelf heb ik twee debatten gevolgd op Mannifiestsa:

  • Privatiseren van de zorg: de markantste tussenkomst kwam van de CM-vertegenwoordiger die controversieel stelde dat de groei van de kosten een zegen zijn voor de farmaceutische industrie zij zijn vragende partij om de budgetten voor gezondheidszorg te doen stijgen. Ze zien daarin een goede kans om hun omzet te verhogen. Preventieve gezondheidszorg die begint met vorming op de scholen zijn volgens hem de noodzakelijke vereiste om de budgetten niet te doen stijgen. De socialistische vertegenwoordigster trok deze bewering door naar de landen in het zuiden, waar informatiecampagnes een aanzet kunnen zijn tot een betere gezondheid voor de bevolking.
  • Herverdeling van de arbeid: Een aspect dat onder de aandacht kwam was het feit dat de herverdeling van arbeid de gendergelijkheid ten goede komt. Nu werkt veelal de man 40 uren en de echtgenote 20, beiden 30 uren is rechtvaardiger en zorgt voor een betere verdeling van huishoudelijke taken en sociale engagementen voor de beide partners.

Minstens even belangrijk zijn de sociale contacten tussendoor en uiteraard ook het centrale slotmoment dat een waardige sfeervolle afsluiting vormt van het gebeuren en meteen ook de start van het sociale verzet tegen het nationalistisch-liberaal onrecht.

  

take down
the paywall
steun ons nu!