“Wat daten zo lastig maakt voor mannen” in De Standaard van 1 september levert opnieuw veel stof tot discussie. Mijn reactie was de eerste en heeft blijkbaar mede het debat naar de diepte gestuurd en aangevuurd. De conclusie mag beslist ook dit zijn: dat de werkelijkheid immens ingewikkeld en dus complex is. Dat vele tijdgenoten maar een zeer partieel beeld hebben van die realiteit. Dat het dus nuttig is dat er debat gevoerd wordt en dat niet typisch gender-standpunten zoals de visies van Vandermassen aan bod komen.

(Tekst van de column/opinietekst van Vandermassen onderaan. De teneur is dat vrouwen vandaag vaak zeer kieskeurig zijn in de partnerkeuze. )

Reacties

Marie:

Mevrouw Vermassen, ik hou wel van uw persoonlijke en gedurrfe manier van denken. Als vrouw met wat levenservaring heb ik toch een paar bedenkingen. Rijke mannen die met een jong knap ding als accesoire zijn nog steeds zwaar in de meerderheid tegenover de zogenaamd veeleisende succesvolle vrouwen hoor.. En waarom zouden ze niet, eigenlijk? Eeuwenlang hebben we op onze tellen moeten passen, ons laten slaan, vernederen, dienstbaar moeten zijn, dankbaar moeten zijn en oogjes dichtknijpen voor de levenswijze van de echtgenoot. Daar zorgde de kerk wel voor, en nu is er nog een godsdienst die dat propageert. Waarom zou een vrouw genoeen moeten nemen met een onaantrekkelijke, onverzorgde, sociaal incapabele man als ze (eindelijk!) de vrijheid heeft om te kiezen? Zo lang bestaat die vrijheid nog niet, en dan nog alleen in een stukje van de wereld. Mishandelde onaantrekkelijke meiden vormen ook geen agressieve internetgroepen en moorden zeer zelden. Arme incels? Nou nee.

Reactie SHS

Indrukwekkend getuigenis en analyse. Heb ik een punt gegeven. En toch… Volgens de leer van Darwin, is het vrouwtje die de seksuele selectie aandrijft; overal en altijd dus, ook buiten de mensenwereld, en ook een miljoen jaar geleden. Bovendien wil ik toch wat tegengas geven tegen uw miserabilistische verhaal over vrouwen die naast vuile, domme mannen in de pas moeten lopen (een situatie die ongetwijfeld hier en daar is voorgekomen, zie onder andere de getuigenissen “Mijnheer doktoor”: mannen duwden wel eens hun sigaret uit op de arm van hun vrouw!!). Ik heb als tijdgenoot toch geregeld ervaren en gezien wat ik bij een groot literator las: “Ik zie veel mannen die zwaar onder de plak liggen van hun vrouw en daar geen verweer tegen hebben”! De oorlog van de seksen lijkt me reëel. De vrouw vliegt met stealth: de psychologische oorlogsvoering is minder bruut en zichtbaar, maar vaak even lastig en pijnlijk.

Helena:

Dit zal niet populair zijn. Vrouwen werden en worden gekozen voor hun lichaam. Van mannen werd trouw en zekerheid voor de toekomst van de geplande kroost verwacht, wat een hogere betrachting is. Nog steeds ruilt een verouderende man vaak zijn ‘oud’ geworden vrouw voor een jong, lenig exemplaar: laf en egoïstisch. De vrouwen hebben de eeuwenlange gedwongen intellectuele achterstand ingehaald en hebben met hun liefdevolle multifunctionaliteit nog een verder voordeel op de man. Geen wonder dat zij kieskeuriger zijn in hun partnerkeuze. Vrouwen kiezen met hun verstand en gevoel, mannen daarentegen… . Ook de incels moeten bijbenen eerder dan te jammeren of moeten vrouwelijke incels opsporen. Tijden zijn veranderd, wen eraan. Helena M.

Reactie SHS:

Een interessante analyse. Hoewel ook hier de natuurlijke factor en de geschiedenis niet helemaal compleet in beeld komen. In de westerse middeleeuwen bijvoorbeeld, kon een rijke vrouw veel macht uitoefenen. En de macht via de kinderkamers! Hoeveel grote mannen zijn niet als kind door hun moeder mentaal mishandeld of verwaarloosd! Dààr ligt ongetwijfeld ook juist een grote reden van een kerkelijk systeem dat tegen dat moederlijk machtsmisbruik weerwerk trachtte te bieden. Door ocharme een mannelijke, vaderlijke God te veronderstellen. Wee u als je met een ontketende moeder te maken krijgt! Het is niet omdat de vrouw “schoon” is en verleidelijk dat er geen slang van een ziel in steekt. Dat ze niet evengoed een gekwetste geest kan zijn die op perverte, agressieve, schadelijke manier reageert en wraak neemt. Vrouwen kiezen nu zogezegd met verstand en gevoel? Meer en meer blijkt dat ook de vrouw gaat voor het plezier van goede seks. De pil heeft veel veranderd. Inkomen evenzeer.

Staf

Boontje komt om zijn loontje. De mannenmaatschappij (die toch een zekere welvaart bracht) heeft lang genoeg geduurd. Het werd tijd dat de lgtbp+ en de vrouwen de macht overnemen , zodat ze kunnen bouwen aan een betere , liefelijkere maatschappij.. De mannen moeten niet komen neuten dat ze gediscrimineerd worden, ze hebben jaren hetzelfde gedaan.

SHS:

Gelukkig is niet iedereen, de wereldgeest evenmin, dermate negatief en cynisch, gefrustreerd en hard. Inderdaad hebben mannen met hun plannen en handen in onze streken immens veel welvaart geschapen. En ook een zeer humaan Systeem van Sociale Zekerheid. Ook al slaat het door zijn zakelijke, structurele aard niet altijd zo aan. Heel plezierig ook, hoe sommigen menen dat vrouwen meer liefdevolle wezens zijn, die een betere wereld gaan maken. Hoe naïef kan een denkend wezen worden… Ieder zijn illusie. Misschien moeten we allen meer Shakespeare lezen en Sofocles. De groten der aarde hebben dat liefelijke beeld van de vrouwelijke ziel en geest gelukkig al lang en krachtig doorprikt. Het verhaal van de heks die Hansje en Grietje vangt, opsluit en vetmest, dat heb ik als baby goed begrepen! Kwaadaardigheid zit even goed in de vrouw. Dan liever op de vuist onder mannen. Dat dit soort uitspraken likes krijgt, wijst er nog eens op  hoeveel onwetendheid (en goedgelovigheid) er blijft bestaan.

Blijkt dat naïviteit wel vaker op beleefde, doordachte ervaringen bij mensen stoot. Zo luidt de volgende reactie:

Emy:

Net zoals er alfa mannen zijn, zijn er ook wel alfa vrouwen. Heel berekenend, veeleisend en daar heb ik als vrouw geen respect voor. Je moet zo iemand maar als ‘schoondochter’ hebben. Ik heb een knappe zoon, net gedumpt door zijn lief na 3.5 jaar, totaal onverwachts. Die zal niet weer snel terug gaan daten vrees ik. Ik moest hieraan denken door het lezen van dit artikel, ja ik ga het zelfs doorsturen naar wat vrienden/vriendinnen.

Mijn persoonlijke reactie  op Griet  Vandermassen was zeer positief, natuurlijk. Het is voor mij als denker altijd een genoegen de ogen te openen voor de andere kant van elke kwestie:

Zeer leerzaam opnieuw. En bijzonder dapper, op het heldhaftige af, in de manier waarop Griet Vandermassen dwars ingaat tegen vastgeroeste gedachten over gendergelijkheid. En over mannen als kleine, veeleisende monsters. En tegen, denkbeelden over vrouwen. Die blijken soms hard handelende wezens te zijn. Veeleisende seksuele partners. Die hun mannelijke partner kiezen op meer veeleisende manier dan de meeste mannen hun vrouwen kiezen. Zelfs als we hier een waarheid krijgen die niet honderd procent de werkelijkheid dekt, is het een verfrissende visie, een verfrissende waarheid. En ik twijfel er niet aan dat zij een waardevolle correctie brengt op het denken van andere betrokken partijen over mannen en vrouwen en hun relaties met elkaar.

(Deze bedenking ontving 18 likes, de hoogste score, en triggerde waarschijnlijk veel van de overdreven pro-vrouwelijke reacties hierboven weergegeven.)

Reactie van Jan :

Dat vrouwen veeleisender zijn dan mannen in hun seksuele selectie is van alle tijden: zij baren kinderen die nog vele jaren nazorg nodig hebben om ze succesvol tot een volgende reproductieve generatie te brengen. En dat willen ze dus doen in het gezelschap van een zo succesvol mogelijke man (fysiek, emotioneel (met trouw als belangrijkste gave) en financieel (zekerheid). Voor mannen ligt dat toch enigszins anders. Wat vandaag veranderd is, is het eigen succes van de vrouwen zelf. Ze scoren vandaag vaak zelf hoger dan mannen, vooral in dat financiële en dus leggen ze hun eisen hoger. Dan wordt de spoeling dun voor hen. En de kansen voor mannen nog dunner. Een wellicht onbedoeld, maar niettemin hard gevolg van de zeer terechte inzet op gendergelijkheid. Het zal de mannen van de toekomst dwingen om nog beter hun best te doen, ook gewoon op school en in hun gedrag.

Oorspronkelijk artikel:

Wat daten zo lastig maakt voor mannen

Griet Vandermassen

woensdag 1 september 2021 om 3.25 uur

Bloemen nabij de plek van de schiet­partij in Plymouth.  Niklas Halle’n/afp

Vorige maand schoot de 22-jarige Jake Davison vijf mensen dood in het Engelse Plymouth. Daarna sloeg hij de hand aan zichzelf. Het was de ergste schietpartij in het Verenigd Koninkrijk in ruim een decennium (DS 14 augustus). Online posts door de dader tonen een instabiele jongeman in de greep van wanhoop en haat: zelfhaat om zijn seksuele onaantrekkelijkheid, haat voor het onbereik­bare ande­re geslacht, verbittering over het leven­, dat hem naar eigen zeggen ver­slagen had.

Was Davison, en daarmee zijn vijf onschul­dige slachtoffers, te redden geweest­? Hij worstelde met veel problemen, waaronder sociale isolatie en depres­sie. Het eerste wat hij nodig had, was mentale hulp. Het tweede was een lief. Davison bezocht fora van de ‘incel’-gemeenschap, de online sub­cultuur van involuntary celibates of mannen die geen seks kunnen krijgen. In de onschuldige vertakkingen ervan steunen incels elkaar, in de meer donkere uithoeken verliezen ze zich in zwaar misogyne praat of roepen op tot geweld tegen vrouwen. Of Davison daar inspiratie haalde voor zijn wanhoopsdaad, is ondui­delijk. Maar kennelijk raakte hij er vast van overtuigd dat hij voor eeuwig alleen­ zou blijven.

In plaats van ‘wanhoopsdaad’ kon ik ook ‘terreurdaad’ schrijven. Dat veronderstelt een politieke motivatie achter het schietincident. Sommige experts pleiten ervoor om de incelgemeenschap zo te benaderen: als een beweging waarvan terreurdreiging uitgaat. Met honderdduizenden mannen actief op die fora, moeten we dringend onze middelen voor terrorismebestrijding inschakelen, menen ze. Incelgerelateerd geweld eiste al meerdere levens, onder wie de tien mensen, overwegend vrouwen, die in 2018 van de weg werden gemaaid door de ‘Toronto killer’. Het gaat om een gevaar­lijke ideologie.

Tussen wat vrouwen willen en wat mannen te bieden hebben, gaapt een kloof

Dat potentieel voor terreur bestaat. Maar als incels werkelijk zo talrijk zijn, mogen we gerust besluiten dat de meesten geen slachtpartij beogen. Anders kregen we er al meer op ons bord. Door hen eenzijdig af te schilderen als boosaardige vrouwenhaters, zoals alom gebeurt­, riskeer je juist vrouwenhaat te creëren. Je trivialiseert hun reële probleem­ dat ze niet voldoen aan de hoge­ vrouwelijke eisen voor een seksuele of romantische partner. Incels danken hun benarde toestand niet zomaar aan zichzelf, maar ook aan de vrouwelijke seksuele selectiviteit en neiging tot hyper­gamie of ‘hogerop trouwen’.

Zeker dat laatste confronteert een groeiend aantal mannen met een relationeel obstakel. Studie na studie toont aan dat vrouwen een partner wensen die minstens even hoogopgeleid is als zijzelf, en het liefst hoger. Zo vond Gents onderzoek dat op Tinder meer dan negen op de tien vrouwen een man met een masterdiploma verkozen boven een met een bachelordiploma. Tegelijk steken­ vrouwen mannen steeds meer voorbij qua opleidingsniveau. Bijgevolg krimpt de poel aantrekkelijke mannen. Volgens sommige onderzoekers ligt dat mee aan de basis van het dalende aantal huwelijken in de VS. Tussen wat vrouwen willen en wat mannen te bieden hebben, gaapt een kloof. Ook vrouwen zijn daarvan het slachtoffer. Niet omdat ze, zoals mannen, onhuwbaar bevonden worden, wel door hun veeleisendheid.

Het levert vrouwen niet noodzakelijk minder seks op. Op datingapps mikken zij op de 20 procent meest aantrekkelijke mannen, terwijl mannen openstaan voor 80 procent van de vrouwen. De meeste vrouwen kunnen dus wel seks krijgen als ze die willen. Een grote groep mannen blijft daarentegen op droog zaad zitten. Het aantal Amerikaanse mannelijke twintigers dat seksloos door het leven gaat, is het voorbije decennium verdriedubbeld. Bij vrouwelijke twintigers bedraagt de stijging maar 8 procent.

We dekken nog andere vormen van seksuele asymmetrie toe, omdat ze niet passen in het plaatje dat de seksen gelijk zijn. Amerikaans onderzoek toont dat meer dan 90 procent van de vrouwen verlangt dat een man de eerste romantische stap zet. Bijna 80 procent vindt dat hij moet betalen bij een eerste afspraakje. Combineer die verwachtingen met de vrouwelijke kieskeurigheid en de toenemende demonisering van mannelijke seksualiteit, en je krijgt een beeld van de beproeving die daten voor veel mannen moet zijn. Seksuele afwijzing treft hen veel vaker dan vrouwen. ‘Vrouwen daten als man was een les in vrouwelijke macht’, schrijft de lesbische journaliste Norah Vincent over het anderhalf jaar dat ze zich als man vermomde. ‘Ik zag mijn eigen sekse van de andere kant en kreeg een poos een irrationele hekel aan vrouwen. Ik gruwde van hun superioriteit, hun recht om me te kiezen of in een knip af te wijzen, iets wat ze zo achteloos deden dat het mijn nederlagen en zelfs mijn successen ondraaglijk vernederend maakte.’

Tegenover de karikatuur van incels als patriarchale mannen die vinden dat ze recht hebben op seks, staat een veel complexere realiteit. De meesten verdienen empathie, veeleer dan hoon.

Wie vragen heeft over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op www.zelfmoord1813.be

Griet Vandermassen is filosofe en auteur. Haar column verschijnt tweewekelijks op woensdag.