De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Macron.
© Rémi Jouan, CC-BY-SA, GNU Free Documentation License, Wikimedia Commons (More information about the rights of this work, see below article)

De balans van vijf jaar Macron: wat moet dat, die catholaïcité?

De sociale beweging ATTAC France publiceerde zopas een balans van vijf jaar Macronbewind, een pocket van ruim 200 pagina’s. Het beleid van de huidige president wordt bekeken vanuit 23 verschillende gezichtshoeken, zoals onderwijs, vrouwenrechten, armoede, gezondheidszorg, pensioenen, belastingen, klimaat …De algemene richting van Macrons beleid: het neoliberalisme. Afgezien van dat centrale principe is zijn wendbaarheid totaal, zowel op persoonlijk als beleidsniveau.

dinsdag 15 februari 2022 09:49
Spread the love

MACRON, on fait le bilan.

Zo’n boekje met zoveel kleine hoofdstukken is handig om snel iets te weten te komen over een onderdeel van Macrons beleid. Toch zou het praktisch geweest zijn als er een zaken- en een personenregister was toegevoegd. Waar vind ik iets over de Franse wapenindustrie? Over het militaire beleid? (Dat was toch wel een hoofdstukje waard geweest, het staat centraal in de Franse pretentie een grootmacht te zijn). In welke dossiers speelt Macrons minister van Binnenlandse Zaken Darmanin een rol?

Er zijn ook hier en daar verwijzingen naar een bron of een studie, maar het boek zou aan waarde gewonnen hebben als bij elk thematisch hoofdstuk een basisbibliografie was meegedeeld. De titelpagina vermeldt een imposante lijst redacteurs en medewerkers, maar de bijdragen zijn niet gesigneerd, en je weet niet met welke competentie en met welk gezag ze geschreven zijn.

De algemene conclusie van het werk is gebaseerd op de vraag: wat heeft Macron als presidentskandidaat beloofd, en wat heeft hij als president gerealiseerd? Die balans is uitgesproken negatief.

De algemene conclusie van het werk is gebaseerd op de vraag: wat heeft Macron als presidentskandidaat beloofd, en wat heeft hij als president gerealiseerd? Die balans is uitgesproken negatief:

“(…) ons boek geeft in detail de diepe kloof weer tussen die twee: de gelijkheid die geproclameerd werd en de overvloedige cadeaus aan de allerrijksten (…), het respect voor de mensenrechten als een onomstootbare waarde en de beschamende behandeling van de migrantenpopulaties; een opening naar de burgermaatschappij toe en het misprijzen voor het middenveld; het niet optrekken van de pensioenleeftijd en een radicaal omgekeerd project; het verzekeren van de volledige tewerkstelling en de diatribe om ‘de straat over te steken’; ecologisch engagement en het aan de kant schuiven van een burgerconventie, enz.” (p. 199).

Dat zijn detailleringen van de algemene richting van Macrons beleid: het neoliberalisme. Die koers was eerder al door ATTAC beschreven in L’imposture Macron, un business model au service des puissants (2018).

Het profiel van Macron

Afgezien van dat centrale principe van neoliberalisme maakt Macron een beginselloze indruk. Hij zegt zwart, maar dat verandert probleemloos in wit, zijn wendbaarheid is totaal.

Afgezien van dat centrale principe van neoliberalisme maakt Macron een beginselloze indruk. Hij zegt zwart, maar dat verandert probleemloos in wit, zijn wendbaarheid is totaal. In het hoofdstukje over de Laïcité lees je hoe hij in 2016 weigert “een strijd te voeren tegen deze of gene religie”.

Als hij verkozen is tot president, verlengt hij het mandaat van de onafhankelijke overheidsinstelling Observatoire de la laïcité en kant zich tegen de “radicalisering van de laïciteit”. Maar na een paar jaar laat hij het Observatoire uitdoven en kiest hij voor een agressieve, anti-islamitische laïcité met als slogan het bestrijden van het ‘separatisme’ en als uitwerking een sterk uitgebouwde controle op islamitische instellingen en organisaties.

Je kan niet anders dan electorale strategie vermoeden achter die ruk naar rechts.

Je kan niet anders dan electorale strategie vermoeden achter die ruk naar rechts. In een recent verleden zag je in de media ook hoe Macrons eerste minister en vervolgens hijzelf de paus ontmoetten, en zag je Macron het bedevaartsoord van Lourdes bezoeken. (ATTAC vermeldt het niet, maar het is nuttig om te weten dat Macrons onderwijsminister Blanquer heeft gezorgd voor meer financiële steun aan katholieke onderwijsinstellingen).

Macron studeerde aan een jezuïetencollege, vertelde ooit dat hij als adolescent een “mystieke periode” had doorgemaakt, maar was overgegaan naar “een zeker agnosticisme”, terwijl hij toch “ontvankelijk bleef voor de aanwezigheid van de transcendentie”.

Op staatsniveau vertaalt hij die persoonlijke dubbelzinnigheid door te stellen dat Frankrijk tegelijk gelaïciseerd is en (nog steeds) de “oudste dochter van de kerk” is.

Zo blaast hij warm en koud, is hij zwart en wit, agnosticus en vaag gelovig, voor elk wat wils. Op staatsniveau vertaalt hij die persoonlijke dubbelzinnigheid door te stellen dat Frankrijk tegelijk gelaïciseerd is en (nog steeds) de “oudste dochter van de kerk” is. (Het oude cliché waardoor Frankrijk geannexeerd wordt door het katholicisme en dat nu weer volop in is bij uiterst rechts, als contra-ideologie tegen de islam). De term ‘catholaïcité’ is een geschikt label voor de januskop Macron, een model van dubbelzinnigheid en beginselloosheid.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!