Radiohead liet deze week het world wide web in de voegen kraken door aan te kondigen dat ze op zaterdag hun nieuwste cd zouden uitbrengen. Niet het ‘echte’ product, maar de downloadversie. Op de cd, de LP en de speciale editie is het langer wachten. 

Meteen werden er ook de wildste speculaties geoogst. Mensen die op zoek gingen naar de nieuwe plaat, kwamen zowel op files terecht die hitplaten uit de jaren ’80 in zich verborgen, als complete verzamelingen van onuitgebrachte demo’s en live-opnamen. Uiteindelijk bleken er maar een paar nummers uit die ‘pronostieken’ te kloppen. 

Een andere zoektocht leverde meer succes op. Dinsdagavond was al geweten dat er maar acht nummers op ‘The King Of Limbs’ gingen staan. Voor de rest bleef het windstil in het Radioheadkamp – behalve wat vreemd getwitter – en was het dus wachten op zaterdagochtend. 

Wie schetst dan ook onze verbazing toen we gisteren, vrijdag, ineens een mail kregen waarin de link voor de download (waarvoor we zeven euro betaalden) zat. Meteen ging het hele internet weer in overdrive en stroomden de eerste bevindingen van overal binnen. En natuurlijk waren er tegen de vooravond (16u) al ontelbare illegale downloads terug te vinden. Ook dat is tegenwoordig onvermijdelijk.  Maar hoe zit het met de muziek, horen we u nogmaals vragen.

Wel, laten we meteen één groep afblokken: dit is géén rockende Radiohead, gitaren zijn sporadisch en slechts in de verte aanwezig. Maar wie de Radiohead van ‘Kid A’ en later kan smaken, zal hier uitstekend sporen. 

Zo opent de plaat met  ‘Bloom’, een track die op het eerste gehoor zwaar aanleunt bij de dubstepstijl van iemand als Burial. Niet echt verwonderlijk, want Burial remixte reeds een track van zanger Thom Yorkes soloplaat. Daarna duiken een monotoon drumritme, Yorkes onmiskenbare stem en vage blazers op. Al bij al een dromerige intro. 

In de tweede song gaat het lichtjes up-tempo. Yorke zingt in  ‘Morning Mr Magpie’ over de liefde, op een berustende, maar meteen ook vrij obscure manier. Deze track zou zo op ‘Kid A’ of ‘’Amnesiac’ kunnen staan. Geen verrassing dus, maar die is er wel bij het derde nummer ‘Little By Little’. Het begint als een duistere blues en lijkt op een flard uit de ‘Exile On Main Street’-sessies van The Rolling Stones. Maar daarna gaat de sound eerder de postrock-kant op met opnieuw Yorkes stem die de windrichting bepaalt.

Inmiddels is wel duidelijk geworden dat de zanger hier de alles overheersende factor is. En de rest van de plaat bevestigt dat. De muziek is eerder onderkoeld en echt nieuw territorium wordt er niet aangebroken, behalve misschien dat Yorke hier minder gekweld klinkt dan ooit. In die zin was voorganger ‘In Rainbows’ (de plaat die indertijd kon gedownload worden voor een zelf te bepalen prijs) een stuk baanbrekender door de vermenging van de oude met de nieuwe Radiohead. Het maakt echter ook dat ‘The King Of Limbs’, ondanks haar weinig poppy karakter, uiterst goed meevalt doordat dit de Radiohead is die we kennen sinds de radicale ommezwaai van ‘Kid A’. 

Een andere factor in die overzichtelijkheid is de korte duur van de plaat. Net als een ouderwetse LP is ze amper 38 minuten lang. En dat er zeker meer in zat voor de liefhebbers van kwantiteit bleek immers uit de meer dan 20 songs die deze week door de liefhebbers werden aangeduid als kanshebber om op de cd te staan.

Wie verder de plaat beluistert, stuit op abstracte – ook weer enigszins dubstepachtige – composities als ’Feral’ en een schitterende ballad die ‘Codex’ heet en alleen al de moeite van de aanschaf waard is. Een donkerekamerpiano en ijsheldere blazers (herinnerend aan David Sylvian-kompaan Jon Hassel) met daarbij een ingehouden Yorke. Magisch. 

Vreemd genoeg is het enige nummer waar we niet zo gelukkig mee zijn ‘Lotus Flower’, de track waarvan ook gisteren een video op YouTube verscheen. Daarna volgt (het in de pronostieken voorkomende) ‘Give Up The Ghost’ met een akoestische gitaar en is er de afsluiter ‘Seperator’ , song die nog het meest op een popliedje lijkt, met een typische sixtiesbas en een tintelend elektrisch gitaartje. 

Wie op zoek was naar een totaal nieuwe Radiohead of de oude rockende groep, komt met ‘The King Of Limbs’ bedrogen uit. Maar wie een uitstekende en volstrekt eigen plaat van de bekendste a-commerciële band wil in huis halen, die weet wat te doen. 

Beoordeling: ++++

De cd- en vinylversie komt op 28 maart uit, terwijl de speciale krantversie (nog steeds op de site van Radiohead te koop) met cd, twee platen en een heleboel papierwerk in een bio-afbreekbare plastic hoes op 9 mei uitkomt.