Bij kerstplaten zitten vaak de grootste miskleunen. Onlangs kreeg onder meer tieneridool Justin Bieber het onzalige idee om een kerst-cd te maken. We moeten zelfs eerlijk zeggen dat het gegeven van een kerstplaat ons lange tijd als vrij surrealistisch en volstrekt belachelijk in de oren klonk, maar dankzij Sufjan Stevens en Bob Dylan gingen we stilaan wennen aan het idee. Het is dan ook zo dat uit onverwachte hoeken soms best aanvaardbare kerstplaten opduiken. We denken maar aan de nieuwe cd van Jan De Wilde. Echt niet iets dat we van dit icoon van de Vlaamse muziek hadden verwacht.
Jan De Wilde debuteerde halfweg de jaren ’60 en maakte onder meer met zijn debuut-LP Zzzrrrrôôô (1970) één van de classics van wat toen de Vlaamse kleinkunst werd genoemd, maar eerlijk gezegd Nederlandstalige folkrock was. Latere meesterwerken waren onder meer Vogelenzang 5 en Knikkerterrorist. Terwijl hij met De Bende Van Jan De Wilde, Hè Hè en zijn samenwerking met Prima La Musica ook het grote publiek bereikte. Het was ook alweer tien jaar geleden dat er een complete cd van hem verscheen.
Nu is De Wilde er met O Kerstnacht Schooner Dan De Daegen. Met het wereldvermaarde barokensemble Currende onder leiding van Erik Van Nevel nog wel. Van een eerste verrassing bekomen, herinneren we ons meteen het wonderwel geslaagde kerstplaatje dat Herman Van Veen ooit maakte met kerstliederen en waarvan de muziek werd verzorgd door Tom Koopmans barokensemble. Maar O Kerstnacht Schooner Dan De Daegen is anders, omdat naast de zang van Jan De Wilde en de instrumentale omlijsting van Currende er ook een kinderkoor opduikt.
Voor de CD werden traditionele Vlaamse kerstliederen in een barokke stijl uitgevoerd, gearrangeerd door Piet Stryckers en Willem Ceuleers. Soms werd het oude volksliedje zelfs grondig omgeploegd, wat ervoor zorgt dat wie het al kent, toch nog verrast wordt. Het oudst zijn ‘Kinder swijcht, so moochdi horen’, ‘Een kint geboren in Bethlehem’ en ‘Het was een maghet uutvercoren’. Alle drie uit de 15de eeuw. Ook ‘Nu zijt willekome Jesu, lieven Heer’ is middeleeuws van oorsprong, maar werd rond 1600 herwerkt en het is die versie die we allemaal kennen. Alle vier zijn het mengtaalliederen, met Latijn en Nederlands. Het titelnummer heeft trouwens een tekst van Joos Van den Vondel en is een fragment uit zijn toneelwerk Gijsbrecht van Aemstel. De volledige plaat bevat liefst 17 opnamen, waaronder twee instrumentals en een viertal liedjes die door een kinderkoor worden gezongen.
De schitterende muzikale uitvoering en de arrangementen klinken bijzonder authentiek en roepen een authentieke landelijke sfeer op. Bij de weelderige barok past de hese, lichtjes versleten stem van De Wilde (die op 1 januari 68 wordt) en het geheel zal zeker de liefhebbers van zijn versie van ‘De fanfare van honger en dorst’ plezieren. Uiteindelijk groeit deze unieke combinatie tussen een folkrocker en een barokgezelschap dan ook uit tot veel meer dan een curiosum.
