Nieuws, Cultuur, Recensie, Cd-recensie, Howler -

LuisterPost: Howler – America Give Up

Het nieuwe jaar is afgetrapt en de eerste platen beginnen binnen te druppelen. Maar in plaats van een zacht begin bliezen we al een hele week luide gitaarpoprock door de woonstede. En dat met de groeten van het piepjonge Howler uit Minneapolis. Hun motto: ‘America Give Up’!

zondag 15 januari 2012 20:18
Spread the love


doc

Zolang pop en rock bestaan, zolang zijn er jonge gitaarbands die met kortgefreesde melodietjes en luide gitaren graag de adrenaline laten stromen. En al mag het soms wat minder fashionable zijn, toch blijkt net een heleboel van dit soort bands tijdloos materiaal af te leveren. Dat komt omdat het uiteindelijk draait om melodietjes, even snedig als een vers speltbrood van bij de warme bakker. Veel van die groepen zinken misschien terug in de obscuriteit, maar van hun erfenis wordt nog jaren lang genoten.
In die lange, nooit aflatende aanslag op uw en mijn trommelvliezen heet het nieuwste snoepje Howler. De band van de 19-jarige Jordan Gatesmith. De jongeman heeft duidelijk heel goed geluisterd naar gitaargroepjes uit de jaren ’70 als The Modern Lovers, Big Star en The Ramones, over de jaren ’80 (The Jesus and Mary Chain en The La’s) tot de jaren ’90 (Guided By Voices, The Posies) en het vorige decennium (The Strokes, The Drums).

U merkt het al : hier zit een fijne popquiz aan te komen, met Ronettes-achtige drumpartijen, surfgitaren (niet voor niets op ‘Black Lagoon’), rammelende gitaren à la The Velvet Underground en de hortende drums van The Lemonheads…. Meteen moeten we echter ook opmerken dat Howler zich meestal goed weet te onderscheiden van de voorbeelden en er dus meer aan de hand is dan een potje epigonisme.

De titel hint misschien op een politiek standpunt, al wordt nergens gespecificeerd waar Amerika dan wel mee moet ophouden. En daar zal voor de meer ernstige medemens onder ons ook wel de achillespees van Howler zitten. Net zoals de meeste van zijn voorbeelden handelt dit niet echt over de grote onderwerpen, maar kijkt Gatesmith nog niet verder dan zijn vertrouwde omgeving en dito relaties. Het zorgt ervoor dat hij soms lekker direct klinkt, zoals in de fijne single ‘Told You Once’, maar ook nog een beetje puberaal. Al kan je dat iemand van 19 niet echt kwalijk nemen.

Als uitsmijter nog twee observaties: ten eerste klinkt dit ontzettend hecht en goed gespeeld – veel beter dan The Vaccines bij voorbeeld – en ten tweede lijkt er onder de oppervlakte ook wel wat experiment aanwezig om zeker te weten dat het met Howler nog alle kanten uitkan, maar – meest voor de hand liggend – vooral de goede.

Beoordeling: +++1/2
(Rough Trade)

Live te zien in de AB op 9 februari.


dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!