Suede ‘The Best Of’
In de nineties één van de onbetwiste boegbeelden van de Britpop, maar al een paar jaar van de radar verdwenen. Suede was een groep die startte bij David Bowie in zijn glamtijden en daar een geheel eigen vorm van gecontroleerde hysterie aan toevoegde. De groep bracht een stel knappe platen uit, maar deemsterde uiteindelijk weg. Zelfs een reünie met oorspronkelijk gitarist Bernard Butler en diverse soloplaten van voorman Brett Anderson konden niets doen aan de vergeelde status van het moederschip. Nu verschijnt er een dubbel-cd met daarop ‘The Best Of’ gepaard met een weinig opgemerkte tournee. Toch bevat de plaat genoeg knappe nummers om te bewijzen dat we toen niet collectief verkeerd zaten. Suede maakte bij vlagen machtige muziekjes zoals ‘Animal Nitrate’ of ‘The Next Life’ (hier als hidden track op de tweede cd), maar al te vaak sloeg er een formule toe waarin alles draaide rond uitgebreide arrangementen en de wat klagerige stem van Anderson. Deze ‘Best Of’ illustreert dat deels maar biedt wel te veel krenten om teleur te stellen. Als nostalgiemachine dan ook uitstekend, terwijl nieuwkomers pas na een paar luisterbeurten zullen kunnen aanpikken.
Beoordeling: +++
(V2)
Suzanne Vega: ‘Close-Up Vol. 2: People & Places’
Best Ofs heb je in alle soorten. De Amerikaanse zangeres en superieure liedjesschrijfster Suzanne Vega is bezig aan een vierluik, waarbij ze haar oude liedjes opnieuw opneemt zonder enige franje. Meestal slechts met één gitaar of een cello. Waar het eerste deel uit de reeks de liefdesliedjes doornam, daar kiest ze nu voor een bonte collectie verhalen over mensen en oorden. Wie haar cataloog kent, ontmoet hier niets nieuws. Hij of zij zal wel getroffen worden door de intimiteit die de aanpak met zich meebrengt. Twee van haar bekendste songs ‘Tom’s Diner’ en ‘Luka’ staan hierop, maar ze bevinden zich in goed gezelschap. De ervaring is dan ook die van het bladeren in een fotoboek: je herkent de mensen en de plaatsen, maar toch ziet het er allemaal lichtjes anders uit. Voor wie de originals kent, is dit dus een mooie manier om ze in een ander – tijdlozer – licht te horen.
Beoordeling: +++1/2
(Cooking Vinyl)
Nelly Furtado: ‘The Best Of’
Heel anders, maar ook niet mis: Nelly Furtado. De Canadees-Portugese zangeres die haar eerste tien jaar in de business viert met een ‘Best Of’. Een plaat waarop we als eerste nummer (natuurlijk) het overbekende ’I’m Like A Bird’ krijgen. Maar ook ‘Maneater’, ‘Promiscuous’ en ‘Forca’ zullen een belletje doen rinkelen bij mensen die de radio hadden aanstaan in het afgelopen decennium. Opvallend hier is hoe sterk dat veel van haar nummers wel zijn, al kiest ze iets te veel voor modieuze, soms topzware, producties van onder meer Timbaland. En ook opvallend: Furtado lijkt wel op een duracellkonijn zoals ze hier verandert van stijl (we horen hier onder meer pop, triphop, soul, R&B en folk) en aanpak. Maar de Portugese invloeden zorgen ervoor dat alles net iets meer doorweegt dan de sound van vele andere hitzangeresjes. De plaat bevat voor de rest drie nieuwe opnamen, waaronder zelfs eentje in het Portugees gezongen.
Beoordeling: +++
(Universal)
