Geen zweem van chauvinisme trekt ons aan, dus moet het wel straf Belgisch spul zijn dat erin slaagt ons te overtuigen. Rats van Balthazar doet dat laatste schijnbaar achteloos. De plaat werd mooi voorafgegaan door de knappe single The Oldest Of Sisters. Voor ons reden te over om de full-cd van dichtbij te gaan besnuffelen.

Zinkend schip

Die bleek een verrassing van formaat te bevatten, want we werden onmiddellijk meegesleurd door het tweede nummer Sinking Ship (waaruit de cd-titel afkomstig is). Een song die onder meer door zijn droge (…) toon de luisteraar glansrijk overtuigt dat er dit jaar in België – en ver daarbuiten – weinig betere liedjes zullen verschijnen. Een instant classic, zonder meer.

Diepe bas

Maar het fijne nieuws is dat deze song helemaal niet op Rats staat als een eenzame gigant tussen dwergen. Nee, ook de andere nummers baden in een zelfde tijdloos popgevoel dat vaag op de gouden sixties geënt is: hier een diepe bas à la Gainsbourg en de platen van Serge Reggiani uit die periode, daar een tintelende vibrafoon of verderop een zwad strijkers, zo van Scott 2 uitgezwermd.

Broodje rat

Maarten Devoldere, Jinte Deprez, Patricia Vanneste, Simon Casier en Christophe Claeys steken hun beïnvloeders dan ook niet graag onder stoelen of banken. Zo arriveren ze soms bij eenzelfde gevoel als Arctic Monkeys (op de opener The Oldest Of Sisters) of vinden ze al eens de wrange humor van Leonard Cohen terug, in Lion’s Mouth (Daniel) bijvoorbeeld. En hebben we al vermeld dat deze zelfgeproduceerde plaat tegen heel veel draaibeurten bestand is?

Wie bij de eersteling van Balthazar de drukte kon vatten, die raden we stellig aan om dit broodje rat te degusteren. De rest van de mensheid mag zich natuurlijk ook niet onthouden. Voor één keer moeten we namelijk VTM gelijk geven: Belgium’s got talent. Het heet Balthazar.

Beoordeling: ++++

(Play it again Sam)