Beste lokdame,

Verdomme, het is koud. Ik kan me niet voorstellen dat je nu undercover door de straten huppelt om fluitende hyena’s een GAS-boete aan te smeren. Of ben je als een trekvogel aan het wachten op de eerste zonnestralen om opnieuw in het straatbeeld te verschijnen? Door de kou staan de hormonen op een lager pitje en kun je tijdelijk iets anders doen. Ik heb de ideale tijdelijke betrekking voor je. Je gaat als volgt te werk: Begin met een hyena bij de lurven te nemen, om hem daarna op te leiden tot een heuse lokochtoon. Als (lok)dame mag jij ongetwijfeld binnen. De lokochtoon wordt de toegang netjes geweigerd met redenen als: ‘Het is vol. Alleen vaste klanten. Je hebt te veel gel in je haar. Bol het af of ik geef a een koek oep a bakkes.’

Wanneer je lokochtoon afdruipt, probeer je hem te kalmeren, want hij zou wel eens met een roedel lokochtonen kunnen terugkeren. De buitenwipper mag van gelijk welke diersoort zijn. Hij blijft de ruggengraatloze gorilla van dienst en doet alleen maar wat de eigenaar hem opdraagt.

Oké, je hebt stevig zitten feesten. Zwetende mannen die je nog geen blik waardig had gegund, kwamen plots tegen je aanschurken. En na de lokochtoontest ben je tot de conclusie gekomen dat er iets niet pluis is met de discotheek.
Als je de uitbater erop aanspreekt, dan is de enige reactie: ‘En? Met die gasten heb je alleen ambras. Trouwens, die drinken een hele avond ene cola met vijf rietjes.’

Oh ja, je lokochtoon bleef verkleumd op je wachten. Uit medelijden noem je hem niet meer lokochtoon of hyena, maar Kevin. Dat bekt lekkerder en met de naam Kevin maakt hij meer kans in het leven.

De volgende ochtend schuim je met Kevin de interimkantoren af. Op zoek naar werk. De uitzendconsulent zegt dat het maar om loksollicitaties gaat, en de andere jobs zijn net ingenomen. Zo gaat dat.

Je vraagt aan een collega om de proef op de som te nemen. Je collega die in zonnige tijden ook als lokhomo fungeerde, komt tot de ontdekking dat de aanbiedingen weer uit de dood zijn opgestaan.

Als je er gewag van maakt, dan is de enige reactie: ‘En wat dan nog? Ik kan er ook niets aan doen dat de mijnen nu dicht zijn. Wij volgen alleen maar de wetten van vraag en aanbod.’

Kevin die vroeger een hyena was, is nu op zoek naar een appartement. Jij blijft aan zijn zijde en je gaat samen met hem naar een immobiliënkantoor. Daar komen ze tot de conclusie dat Kevin niet echt op een Kevin lijkt. Maar geen probleem, het was eigenlijk een lokappartement. Samen met Kevin ga je op lokexpeditie en je gaat wel liefst tien immobiliënkantoren met allemaal lokappartementen af. Je surft op het internet en komt tot de ontdekking dat de huisbazen verrassend eerlijk kunnen zijn door grofweg te vermelden dat buitenlanders niet toegelaten zijn. Als je dit aankaart, dan zal dit de enige reactie zijn: ‘Ja maar, madammeke, die hebben zo veel kinderen. Dat maakt lawaai, dat maakt alles kapot. Die gebruiken zo veel kruiden in hun eten en die geur, dat kruipt in het behang.’

Je begint Kevin sympathiek te vinden. Lokdame en lokochtoon, dat schept een band. Voor je het weet, ben je in een kleffe film beland. Ook al heet hij nu Kevin en was hij vroeger een hyena. Als je geliefde lokochtoon dit ter sprake bengt, dan zal je enige reactie zijn: ‘Dit hadden we veel eerder moeten doen.’

Vriendelijke groet,

Fikry El Azzouzi