In een vergadering eind mei in Addis -Abeba zijn een tiental leiders van de Afrikaanse Unie akkoord gegaan met een routeplan voor een vreedzame oplossing van de burgeroorlog.(1)
De Libische regering is akkoord gegaan met het AU voorstel.

*een staakt het vuren van alle partijen. Ik vind dat de opstandelingen en de NAVO onmiddellijk het vuur moeten staken. Volgens het plan zal het Libische leger onmiddellijk daarna ook het vuur staken.
*Na het staakt het vuren komt er humanitaire hulp van de VN en het Rode Kruis om de noden en de pijn van het ontredderde volk te verlichten.
* De AU vraagt aan de internationale gemeenschap een toestemming om een waarnemingsmissie te sturen die zich tussen de verschillende kampen kan opstellen en nazien dat het staakt het vuren wordt gerespecteerd.
*Alles zou in werking gesteld moeten worden voor het organiseren van vrije en eerlijke verkiezingen, binnen 3 maanden, onder supervisie van internationale waarnemers

NAVO wil geen vrede

Dit lijkt me een wijs routeplan met respect voor de mensenrechten en binnen het kader van het principe van de verantwoordelijkheid voor de bescherming van burgers. Dit voorstel heeft ook de steun van China en Rusland gekregen.
Maar de NAVO blijft doof voor dit wijze voorstel en blijft onschuldige burgers doden en burgerdoelwitten bombarderen.
Nu zegt de NAVO dat het Libische leger het vuur moet staken maar tegen de opstandelingen zeggen ze dat ze hun agressie moeten opvoeren. De NAVO wil geen vrede, geen vreedzame oplossing van de burgeroorlog maar wel zijn ziekelijke hebzucht door bombardementen opdringen aan het Libische volk
Ze willen hun wil opdringen zoals in Joegoslavië, ze willen door brutaal geweld het land openzetten voor een vrije markt “westerse stijl” die de rijkdom van het volk laat uitbuiten door de westerse bedrijven.
De leiders van de opstandelingen hebben aan de oude kolonialistische onderdrukkers en aan de wereldsoverheerser VSA gevraagd om hun eigen land en bevolking te bombarderen.
Het lijkt me dat de meerderheid van het Libische volk deze vazallen, collaborateurs van oorlogsmisdadigers, niet zullen aanvaarden als hun leiders.

Aanval op moslims

De wereldoverheerser bombardeert met massavernietigingswapens sinds tientallen jaren moslim landen, de langste agressieoorlog in de moderne wereldgeschiedenis, zoals in Palestina, Libanon, Irak, Somalië, Jemen, Afghanistan, Pakistan en nu Libië met als gevolg de slachting van ongeveer 3 miljoen moslims. En er komen elke dag nog nieuwe slachtoffers bij. Daarbij dreigen ze nog met agressieaanvallen op Iran, Syrië, Soedan. Dit zijn, sedert Hitler, nooit geziene gruwelijkheden .
Bush jr. is zonder twijfel de grootste massamoordenaar van de moderne wereldgeschiedenis.
Door het routeplan van AU niet te willen aanvaarden, moet de NAVO verantwoordelijk   gesteld worden voor de slachting van het Libische volk en de vernietiging van de Libische infrastructuur en ook voor de mogelijke toekomstige gewelddadige chaos zoals in Somalië, Irak en Afghanistan.

1. www.ortm.ml/site/?p=3694

Crise libyenne : l’UA entend rendre opérationnelle sa feuille de route
Posté par Daman International Jeudi, 2 juin 2011
(verbeterde google vertaling )

“Dit vereist een onmiddellijke stopzetting van alle aanvallen en wreedheden op de burgerbevolking en een onmiddellijk staakt-het-vuren.
De buitengewone top van staatshoofden van de Afrikaanse Unie over vrede en veiligheid eindigde gisteren in Addis Abeba in de aanwezigheid van een tiental staatshoofden onder wie president Amadou Toumani Toure. De bijeenkomst is specifiek ingegaan op de Libische crisis die nog steeds doorgaat met zijn aandeel van doden en ontheemden. Na een grondige herziening van de situatie, hebben de Afrikaanse leiders meestal gekozen voor een politieke oplossing van het conflict.

Om dit te doen, besloten ze om de reeds uitgestippelde routekaart te operationaliseren. Dit vereist een onmiddellijke stopzetting van alle aanvallen en wreedheden op de burgerbevolking en een onmiddellijk staakt-het-vuren. In afwachting van de oprichting van een dergelijk staakt-het-vuren en gelet op de zeer slechte humanitaire situatie in het veld, eiste de conferentie een onmiddellijke wapenstilstand van de gevechten en van de lucht-campagne van de NAVO om een adempauze te bieden aan de burgerbevolking, om hun lijden te verlichten en de levering van humanitaire hulp mogelijk te maken voor mensen in nood.

In dit verband, zijn de Afrikaanse leiders van mening dat de voortzetting van de NAVO-militaire operaties dreigt het doel waarvoor deze operatie oorspronkelijk was toegestaan te ondermijnen, namelijk de bescherming van de burgerbevolking en bemoeilijkt een eventuele overgang naar een democratisch systeem in Libië. Het staakt-het-vuren in kwestie moet leiden tot de totstandkoming van een eenstemmige overgangsperiode, gedurende dewelke  hervormingen worden doorgevoerd die nodig zijn om te beantwoorden aan de legitieme aspiraties van de Libische bevolking en te leiden tot vrije en transparante verkiezingen.

De Afrikaanse leiders willen geen half werk doen. Ze vroegen de Raad voor Vrede en Veiligheid van de Afrikaanse Unie om dit met ijver te onderzoeken en toe te stemmen tot de onmiddellijke inzet van een waarnemingsmissie van de AU om de situatie in Libië te volgen en de daaropvolgende oprichting van een bredere internationale missie te vergemakkelijken, waarbij ook de Verenigde Naties, de Arabische Liga, de Afrikaanse Unie en andere organisaties betrokken worden
Er werd gevraagd aan alle Libische partijen om volledig samen te werken met de voorgestelde waarnemingsmissie

De Afrikaanse leiders hebben kritiek geuit op de bombardementen van de internationale coalitie. Zij geloven dat deze bombardementen in strijd zijn met de geest en de letter van resolutie 1973 van de VN. Ze hebben dus gevraagd  aan de Afrikaanse groep in New York en al de Afrikaanse leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties om alle nodige maatregelen te nemen om op de meest geschikte manier deze kwestie ter sprake te brengen in de Algemene Vergadering van de Veiligheidsraad.

De conferentie vroeg het panel van staatshoofden, onder wie president Amadou Toumani Toure, zijn inspanningen voor te zetten, ondermeer door een bezoek te brengen aan Tripoli en Benghazi om zo het zoeken  naar een politieke oplossing te bevorderen, inclusief de spoedige totstandbrenging van een consensus over de overgangsperiode, op basis van de routekaart van de AU… “.

Tijdschrift  L’ESSOR vrijdag de 27 mei 2011, door Madiba Keita