De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Inhuldiging standbeeld Onbekende Oorlogsvrouw. Foto: Luc Vanheerentals
Interview -

Leuvense vredesbeweging onthult standbeeld voor ‘Onbekende Oorlogsvrouw’

Onder het motto ‘vrouwenkracht is vredesmacht’ heeft de Leuvense vredesbeweging op het Jeanne Devosplein (Benedenplein) op donderdag 11 november het standbeeld van de ‘Onbekende Oorlogsvrouw’ ingehuldigd. Ik had over het beeld, dat gecreëerd werd door beeldhouwster Liliane Versluys, voor Radio2 Vlaams-Brabant een babbel met Katlijn Malfliet die tijdens de inhuldiging het woord voerde namens de vredesbeweging.

donderdag 11 november 2021 19:11
Spread the love

 

Waarom dit standbeeld?

Katlijn Malfliet: “Het is onze bedoeling om hiermee te wijzen op een hiaat in de Leuvense vredesbeweging en in de hele vredesbeweging als dusdanig. Er wordt met name veel te weinig vanuit een genderperspectief naar oorlog en vrede gekeken. Dat is nodig als je bedenkt dat vandaag 11 november ook ‘De Onbekende Soldaat’ wordt gehuldigd zonder dat men spreekt over de oorlogssituatie van vrouwen. Onze Waalse collega’s zeggen al lachend dat de vrouw van de onbekende soldaat niet ter sprake komt. Maar er is wel degelijk een specifiek vrouwelijke benadering van oorlog en conflict. Want vrouwen lijden op hun manier onder oorlog en conflict, het gaat vaak om zeer pijnlijke situaties. Zo worden verkrachtingen tijdens oorlogen vaak ingezet als oorlogswapen. Vrouwen verliezen ook hun partner en zonen in die oorlog. Dat alles maakt dat vrouwen veel meer reden hebben dan mannen om aan vrede te werken. Omdat zij weten hoe een oorlogssituatie voor hen disproportioneel veel lijden en schade meebrengt.

Met dit beeld van de onbekende oorlogsvrouw willen we aangeven dat er een enorm potentieel is aan vrouwen om collectief aan vrede te werken. Samen met die verontwaardiging over het feit dat vrouwen een blinde vlek zijn in het oorlogsgebeuren is het zeer belangrijk tegelijk op een positieve en constructieve manier de kracht van vrouwen te benadrukken om aan vrede te werken. Dat beeld wil die boodschap verbeelden en symboliseren. Het is een prachtig beeld geworden, een beeld waarbij er bijvoorbeeld een piëta wordt uitgebeeld. Normaal is een piëta een moeder die treurt om haar overleden zoon. In dit geval bestaat de piëta echter uit twee vrouwen. Dat is overigens op zich al ‘beeldenstormend’. De derde vrouw wijst naar een toekomst van vrede. Het beeld is geen herinneringsbeeld, geen memoriaal zoals de onbekende soldaat. Het is een beeld dat eerder verwijst naar een toekomst van vrede. Het brengt een heel positieve boodschap dat er bij vrouwen een heel potentieel aan kracht aanwezig is om aan vrede te werken. Vandaar de slogan: ‘Vrouwenkracht is vredesmacht’.”

U zegt dat vrouwen meer geneigd zijn tot vrede dan mannen. Ziet u dat in de praktijk ook? In de wereldpolitiek? Zijn vrouwen bij onderhandelingen meer geneigd om conflicten op te lossen dan mannen?

Katlijn Malfliet: “Door de Verenigde Naties is er geconstateerd dat vrouwen veel te weinig bij vredesonderhandelingen worden betrokken en dat er veel meer initiatieven moeten komen om vrouwen aan onderhandelingstafels te krijgen. Daarvoor heeft de Veiligheidsraad van de VN een resolutie opgesteld die bindend is voor België. België moet die resolutie ten uitvoer brengen. In die zin heeft België ook de verplichting om te werken aan meer betrokkenheid van vrouwen in vredesprocessen en aan het bestrijden van geweld in oorlogssituaties. In een oorlogssituatie is het legitiem dat men als soldaat iemand mag doden. Het is uitzondering op de regel dat men niet mag doden. Op dezelfde manier wordt momenteel bij een gewelddadig etnisch conflict verkrachting en massaverkrachting in een oorlogssituatie door de vingers gekeken, terwijl dat natuurlijk vreselijke misdaden zijn tegen de mensheid zoals dat recent nog gebeurde in Bosnië, in Rwanda, in Ethiopië, … Het gebeurt nog constant dat verkrachting wordt ingezet als oorlogswapen. Dit zou moeten leiden tot enorme verontwaardiging.

Wanneer u suggereert dat vrouwen nog te weinig aan vrede werken, dan hebt u groot gelijk. Het gebeurt natuurlijk wel. Een typisch voorbeeld hier in het Leuvense zijn de Vrouwen in ’t Zwart die elke woensdag aan de pui van het stadhuis gaan staan om te protesteren tegen het geweld en verkrachtingen van vrouwen in oorlogssituaties. Maar het gebeurt inderdaad nog te weinig. Dit beeld roept op om vrouwen meer te mobiliseren en tot actie te laten overgaan om oorlog en conflict te vermijden. Er is daar immers een ongebruikt potentieel aanwezig. De bewustwording rond dat gedachtengoed van die onbekende oorlogsvrouw is, zeker in Vlaamse context, echter nog te weinig doorgedrongen. Wij hopen dat op die manier dit beeld bijdraagt tot een versterking van de vredesbeweging.”

Het is de eerste keer in de Belgische politiek dat we een vrouwelijke minister van defensie hebben. Ziet u een verschil met haar mannelijke voorgangers?

Katlijn Malfliet: “De boodschap van dit beeld is zeer duidelijk, en er mag echt geen ruis op zitten, antimilitaristisch. Dit beeld zegt dat vrede ook kan bewerkstelligd worden met niet-militaire middelen. Wij pleiten voor geweldloze conflictoplossing en willen niet weten van verdere militarisering en van al wat te maken heeft met wapenproductie en dergelijke meer. Men ziet wel soms pogingen om dat gedachtengoed te gebruiken om meer vrouwen te betrekken bij militaristische initiatieven. Daar zeggen wij: “Neen!” Dit is niet de juiste manier om de onbekende oorlogsvrouw te verstaan.”

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!