Een vroege ochtend op het strand van Koksijde. De zon piert door de wolken. Ik zie drie vissers tot hun middel in zee, grote netten voor zich uitduwend. Ze maken trage bewegingen, als in een gewichtloze ruimte.
Wanneer ze aan land komen, loop ik nieuwsgierig naar ze toe.
Die ene heeft duidelijk het heft in handen en verdeelt de taken. Om 5u. ‘s nachts al zijn ze het water ingegaan, om garnalen te vangen. Hij is beroepsvisser.
Reeds tien jaar vist hij om den brode. Het begon voor hem in Duinkerke, waar hij nog steeds woont. Maar daar is de visserij intussen op sterven na dood. In de haven zijn er nog hooguit tien van zijn collega’s. Hij verkaste zijn beroep naar Calais. Eerst voer hij mee met andere boten. Sinds twee jaar schafte hij zich een eigen vissersboot aan.
Het is hard leven in de visserij: ‘Op de Belgische en Noordfranse kust komen ‘les Hollandais’ alles leegvissen met hun grote boten ‘à l’ électrique’. Hij oogt scherp. Zijn taal is klaar. De vele Europese regels en wetgevingen maken het voor de kleine vissers nauwelijks leefbaar, zegt hij ferm. ‘Ils nous emmerdent, les Eurocrates. Nochtans hebben we er allemaal voor gekozen, n’ est-ce pas?’
Nu zit hij met zijn boot in Dieppe. Daar valt nog degelijk werk te leveren.
En de Engelse kust? ‘Daar mogen we binnenkort zelfs niet meer komen, met de Brexit, quoi.’ Hij haalt de schouders op.
Geboren is hij niet in het vissersberoep. Het was de liefde die er hem toe bracht. ‘Les femmes’. Hij glimlacht tevreden.
Van origine is hij zelfs niet van de kust. Zijn roots liggen in Reims. ’51’ voegt hij met onverholen trots toe -wat dat ook wil zeggen. Als kleine Vlaming op een groot strand heb ik daar het raden naar.
De kraag van zijn dikke fleece laat slechts een stukje zien van een tattoo. Een vlam vermoed ik, die wellicht zijn hele halspartij bezet. Hij heeft een strenge blik. Het lijkt wel of hij weet wat de toekomst brengt. Hij weet wat de zee zegt, ça c’ est sûr.
Waarom hij garnalen kwam vissen op Belgische kust dierf ik ‘m niet te vragen. Daarvoor was zijn blik me te vastberaden. Had misschien ook iets te maken met ‘les femmes’.
Eureka of Europa. Als deze visser te kiezen had…
Dans les yeux de la mer. La Mer du Nord.