Ik heb medelijden met onze politici. Ze hebben een zwaar beroep. Voor wat mij betreft mogen ze gerust vervroegd met pensioen gaan, terwijl wij met z’n allen langer blijven werken. 

Je moet het maar doen: geen enkele oplossing vinden voor eender welk probleem in onze samenleving, maar toch genoodzaakt zijn om elk sprankeltje hoop in deze sombere tijden aan te grijpen om aan de kiezer toch maar aan te tonen hoe goed je het doet …  

Don’t ask what your country can do for you …

Feit is gewoon dat onze samenleving geconfronteerd wordt met een behoorlijk aantal ernstige problemen waar we geen enkele oplossing voor weten te vinden. 
Neem nu het probleem van de vergrijzing van de bevolking: dat is een loodzwaar probleem en het komt onafwendbaar op ons af.

We leven als maar langer, wat maakt dat het aantal pensioengerechtigden jaar na jaar blijft stijgen. Het huidige pensioenstelsel kan dit gewoonweg niet blijven bijbenen. De verhouding tussen het aantal werkenden en het aantal mensen dat een vervangingsinkomen trekt – met de gepensioneerden als belangrijkste groep – wordt door die vergrijzing compleet scheef getrokken.

Geld ophalen door sociale bijdragen te vragen aan de werkenden om van daaruit uitkeringen te betalen aan zieken, werklozen en gepensioneerden: vlak na de tweede wereldoorlog werkte dit systeem nog, maar in onze tijden is dat compleet achterhaald. Feit is dat geen enkele politieker een oplossing weet voor dit probleem, maar wij – burgers – verwachten dat wel van hen.

Een ander voorbeeld is dat van de opwarming van de aarde. We zijn sinds pakweg 1850 – met de ontwikkeling van de eerste stoommachines – massaal fossiele brandstoffen aan het gebruiken om onze energie op te wekken. Nu we bijna 200 jaar verder zijn weten we dat door die industriële revolutie onze Aarde aan het opwarmen is door de broeikasgassen die we sindsdien in de lucht pompen. En nu is het aan de politiek om dit eeuwenoud probleem meteen op te lossen? Zoals ik het zie zijn wetenschappers goed op weg om de opwarming van de Aarde tegen te gaan, maar we zijn nog heel ver van de oplossing. Is dat nu de schuld van de politici?

Schuif het maar in de schoenen van de politici

Wij hebben in onze verzuurde manier van denken gewoon de zielige neiging om alles wat fout loopt gewoon in iemand anders schoenen te willen schuiven. De politici zijn daar het grote slachtoffer van. Zij staan altijd op de voorgrond en vangen dus al onze kritiek. Maar wat kunnen ze er aan doen?

Bij elke verkiezing moeten politici telkens opnieuw de kiezer weten te overtuigen dat ze een goed beleid voeren in materies waar ze finaal meestal geen vat op hebben. Ik zou het niet willen doen.