Bekijk hier de videoboodschap van Vida Mehrannia, de echtgenote van dr. Djalali:

Op 24 november vorig jaar werd dr. Djalali uit zijn cel gehaald in de Evin-gevangenis in Teheran en in afzondering geplaatst. Hij telefoneerde die ochtend naar zijn echtgenote met de alarmerende boodschap dat hij afscheid moest nemen omdat hij weldra geëxecuteerd zou worden. Dat was het laatste telefoontje van dr. Djalali.

De vrees voor een nakende executie nam nog verder toe toen de Iraanse rechter die toeziet op de uitvoering van de doodstraf tegen dr. Djalali communiceerde dat de autoriteiten bevel hadden gegeven om dr. Djalali op 1 december over te brengen naar Raja’i Shahr-gevangenis in Karaj. Executies worden meestal niet in Evin-gevangenis uitgevoerd, maar wel in gevangenissen in de ruime omgeving, zoals in Karaj.

De dag nadien, op 2 december, bleek dat het bevel tot overbrenging naar Raja’i Shahr niet werd uitgevoerd en dat de executie werd uitgesteld na een bevel “van hogerop”.

Dr. Djalali zit vandaag nog steeds in een isoleercel in Evin-gevangenis. Al zeven weken lang zonder enig contact met zijn advocaat of familie. Langdurige eenzame opsluiting – dat is eenzame opsluiting langer dan 15 dagen – is op zich een inbreuk op het internationale verbod op foltering en mishandeling. Bovendien verhoogt het risico op foltering en mishandeling wanneer mensen opgesloten worden zonder toegang tot de buitenwereld.

Eind december kreeg de familie van dr. Djalali via de strafuitvoeringsautoriteit te horen dat zijn executie met 1 maand zou worden uitgesteld. Het risico op executie blijft vandaag hoog en het gedrag van de Iraanse autoriteiten onvoorspelbaar. Amnesty International is bezorgd omdat de Iraanse autoriteiten eerder al terdoodveroordeelden in het geheim executeerden nadat ze in afzondering werden geplaatst en alle communicatie met de buitenwereld werd afgesloten.

“De situatie van dr. Djalali blijft enorm zorgwekkend. De internationale druk die eind vorig jaar op gang kwam, heeft vast een rol gespeeld in het verhinderen van de executie en mag nu niet verslappen”, zegt Wies De Graeve, directeur van Amnesty International Vlaanderen.

“Amnesty International roept politici en diplomaten wereldwijd opnieuw met aandrang op om de Iraanse autoriteiten ervan te overtuigen om de doodstraf in te trekken en om dokter Djalali vrij te laten. In afwachting van zijn vrijlating moet zijn langdurige eenzame opsluiting beëindigd worden en moet hij beschermd worden tegen foltering en mishandeling.”

“Dr. Djalali heeft een bijzondere band met ons land. De afgelopen maanden toonde de Belgische bevolking zich opnieuw solidair met de man. Zowat alle volksvertegenwoordigers schaarden zich achter oproepen om hem terug thuis te krijgen en ook de regeringen deden inspanningen. Onze vraag vandaag is om die inspanningen verder te zetten, op te drijven en alle mogelijke diplomatieke en politieke kanalen te gebruiken om de vrijlating van Dr. Djalali te bekomen.”

Dr. Djalali is gespecialiseerd in rampengeneeskunde en werd in 2016 tijdens een werkbezoek in Iran gearresteerd en beschuldigd van spionage. De eerste tien dagen wist niemand waar hij werd vastgehouden. Eind oktober 2017 werd hij veroordeeld tot de dood na een manifest oneerlijk proces. Hij zegt dat hij tot bekentenissen werd gedwongen door middel van psychische folteringen en spendeerde de eerste drie maanden van zijn detentie in de isoleercel. Zijn advocaat mocht hem pas zeven maanden na zijn arrestatie bezoeken.

Iran neemt, na China, de tweede plaats in wat betreft het aantal uitgevoerde executies in de wereld. In 2019 executeerde Iran minstens 251 mensen. Het land organiseert ook publieke executies en stelt minderjarige daders terecht.