Ah, angst. Wat lijk je alomtegenwoordig tegenwoordig. Wat wordt er gretig gebruik van je gemaakt.

Vorige week in de Verenigde Staten bijvoorbeeld. Toen spuwde een man in pak op een bus naar een jonge vrouw omdat ze Iraans-Amerikaans is en daarom volgens hem sowieso ook moslima en daarom dus geen respect waardig. Hij riep haar toe dat ze de bus én het land moest verlaten omdat zij “het probleem” is. Dit voorval raakte bekend in de nasleep van het voorstel van presidentskandidaat Donald Trump om alle moslims toegang tot de Verenigde Staten te ontzeggen. Zo lossen we volgens hem alles flink op. Niet lang na zijn uitspraak begonnen mensen moskeeën in brand te steken en begon er een golf van islamofobie.

En dan zijn er uiteraard ook die stoere militairen met hun enorme geweren die in de Belgische straten zijn opgedoken na de aanslagen in Parijs, waardoor ik me juist veel onveiliger voel. Er zijn de meldingen van politiegeweld tegen mannen die er misschien-een-beetje-zouden-kunnen uitzien als een terrorist. Er is ook meer algemeen melding van geweld tegen mensen die er een klein beetje moslim uitzien. Wauw, dit gaat allemaal de goede kant op denk ik dan. Dit voelt erg democratisch. Oh, en nu we toch bezig zijn, laat ons ook maar vlug een paar extra Europese bommen op Syrië gooien; bommen zijn immers altijd een goed idee.

Nee. Want dan stel ik vast dat de reacties op de aanslagen me soms even bang maken als de aanslagen zelf.

Nochtans zijn oude, eenvoudige wijsheden zoals: “oog om oog, tand om tand: niet echt een goed idee” (ik parafraseer) of “angst: niet zo slim om ernaar te luisteren” nog altijd héél waardevol en actueel.

Wie volgens mij wel een heel goede vriend is in tijden van angst, een bestie zelfs, is humor. Wat een kracht is me dat.

Een recent voorbeeld. Anonymous, een collectief van online hackers (dat zijn pijlen trouwens ook heeft gericht op Donald Trump), heeft onlangs 11 december uitgeroepen tot International ISIS Trolling Day, een dag waarop ze terrorisme en angst bestreden met grove – en best wel grappige – absurditeit. Ze moedigden in de aanloop naar de dag iedereen aan om beledigende, bewerkte beelden van IS militanten te posten. Er werden op Twitter onder andere foto’s geplaatst met rubberen eendjes op de hoofden van militanten geplakt en toiletborstels waar vroeger wapens waren. Die bewerkte beelden zien geeft me een gevoel van opluchting. Dan lijkt IS ineens eventjes niet zo verlammend en bedreigend meer, maar gewoon belachelijk. En iets dat belachelijk is, maakt niet bang.

Lachen maakt dapper.

Ik ben blij dat ze er zijn, degenen die zich niet door angst laten lijden, en dat ze zich durven laten zien en horen. Dat geeft ook aan anderen moed, en heel veel zin om hun voorbeeld te volgen.