De Fransman Thomas Piketty heeft baanbrekend werk verricht door het onstaan van vermogens en hun evolutie in kaart te brengen. Prima onderbouw voor de “aangekondigde” tax shift om de belastingsvrije groei van grote vermogens in ons land in te dammen.

De Amerikaan James K. Galbraith formuleert daarnaast geen onterechte kritiek op Piketty. Hij stelt dat de sociaal-democratie haar berekeningen moet maken, maar dat zelfs indien die tax shift gerealiseerd wordt, dat nog geen wervend programma oplevert waarmee de sociaal-democraten volwaardig  en enthousiasmerend aan het maatschappelijk debat kunnen deelnemen.
De eigenlijke discussie moet gaan over de versterking van werkgevers én van vakbonden en consumentenorganisaties die inhoudelijk op elkaar moeten inwerken.

Al te vaak klagen onze werkgevers ofwel over de moeilijke concurrentiepositie van bedrijven in ons land, ofwel slagen ze met hun bedrijf, maar dan enkel en alleen op basis van de persoonlijke verdienste van de baas.
De vakbonden zijn al eens geneigd om enkel oog te hebben voor het behoud van rechten zonder de uitdagingen waar onze maatschappij voor staat in hun standpunt te integreren.

Iedereen is gebaat bij sterke werknemersorganisaties en goede werkgevers die succesvol ondernemen. Deze analyse staat ver van het huidige succes van rechts populisme of van de vraag naar een nieuw links populisme geformuleerd door Chantal Mouffe.