De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Kunstzinnige krijttekeningen verrassen bewoners Luchtbal

Kunstzinnige krijttekeningen verrassen bewoners Luchtbal

woensdag 1 april 2015 21:44
Spread the love

Dankzij de grote ramen kan je de tekeningen al van buitenaf zien.

Dankzij de grote ramen kan je de tekeningen al van buitenaf zien.

De Antwerpse wijk Luchtbal. Een gebouw met grote vitrines, op de hoek van de Bostonstraat, springt meteen in het oog.  Vreemd en een beetje bizar: zwarte krijtlijnen lopen over het witte interieur. Het is een kunstwerk van Bart Lodewijks. We ontmoeten hem hier, tijdens de opening van het project. We zijn bij Woot, een organisatie die ruimte maakt voor beeldende kunst. Tegelijk is het de woning van Jen Gossé en Frie Wils. Het koppel nam contact met de Nederlandse kunstenaar. Lodewijks zal in de komende weken zijn herkenbare krijttekeningen aanbrengen op elk soort gebouw in de wijk waar het maar mogelijk is. De inwoners prikkelen met zijn artistieke creaties. Dat is de bedoeling.

De wijk als kader van het kunstwerk

De tekeningen van Lodewijks zijn niet zomaar opgebouwd uit lijnen. De krijtlijnen zijn symbool voor wat de kunstenaar, maar eigenlijk elk levend wezen, voortdurend doet: verder gaan, zich verplaatsen van de ene naar de andere plek. Mensen zijn reizende wezens. De lijn is een verbinding tussen deze punten, of als het ware de voetstappen tijdens een verplaatsing.

De route die de krijtlijnen zullen afleggen door de wijk, is afhankelijk van de ondergrond. De stoep, de gevel of de woonkamer: alles kan dienen als drager van Lodewijks krijttekeningen. Toch is het verhaal niet zo simpel. Volgens de kunstenaar draait het allemaal om ‘weerstand’, op drie niveaus. Eerst en vooral gaat het om de beperkingen van de drager, de structuur van huizen en straten. Geen enkel huis is eigenlijk gemaakt om erop te (krijt)tekenen… Wanneer Lodewijks zijn kunstwerk begint zal hij rekening houden met de vorm van de drager. Het is niet de bedoeling dat de tekeningen dominant zijn of los staan van de wijk. Integendeel, ze zijn onderdeel van de dynamiek van de plek.  Ook is het weer een belangrijke factor: tijdens regenachtige dagen wordt het moeilijk om buiten te werken. Op zo’n moment laten bewoners de kunstenaar wel sneller toe om in huis aan de slag te gaan. En ook ondervindt Lodewijks soms weerstand van de eigenaars van de huizen zelf. Wat overigens niet vreemd is: niemand is voorbereid op de vraag: “Mag ik op je huis tekenen?”.

Bart maakte al een fikse wandeling in de wijk en heeft al enkele huizen en muren in het vizier. Plekken waar hij zijn krijtkunst wil bedrijven. Kunst, die bovendien geen middel mag worden om de wijk te veranderen. Dat sociale aspect komt vanzelf. Het is een effect, geen doel. Het doel van het project zelf is voor Bart Lodewijks geschikte plaatsen vinden om te kunnen ‘krijten’.

Bart Lodewijks voor zijn krijttekeningen in Woot.

Bart Lodewijks voor zijn krijttekeningen in Woot.

Het effect van kunst

Tijdens de introductieweek van 16 t.e.m. 20 maart heeft Lodewijks alvast twee geschikte plekken gevonden. Zoals gezegd werd de ruimte van Woot met krijttekeningen aangekleed, maar ook op het aanliggende plein in het midden van de wijk bracht hij één lange krijtlijn aan. Nieuwsgierige bewoners bleven niet lang weg. Kinderen speelden erop, voorbijrijdende auto’s werden even verstoord in hun dagelijkse route en zelfs de buschauffeur van De Lijn deed zijn best de lijn niet te beschadigen. Het is dit alledaagse leven dat Bart Lodewijks wil verkennen. Op een buurtfeest bijvoorbeeld, zal je de kunstenaar niet snel tegenkomen, want dat soort evenement ‘is’ er namelijk al. Het zijn de doordeweekse grijze dagen die Lodewijks aanspreken. Zijn eerste ontmoetingen zijn dan ook vaak met spelende kinderen, mensen die boodschappen doen of hun auto aan het wassen zijn.

Diepere contacten komen er door andere alledaagse zaken. Zo is Lodewijks zelf erg enthousiast over een verhaal met een ladder. Dat ging zo. Tijdens een vroeger project leende Bart een ladder bij een buurtbewoner. Toen hij de ladder wou terugbrengen, was de eigenaar niet thuis. Lodewijks heeft de ladder toen bij een buur gebracht, met de bedoeling dat hij die aan de laddereigenaar kon teruggeven. Zo ontstaan ontmoetingen, die andere ontmoetingen stimuleren. De krijttekeningen (brengen) leven in de wijk. Dat is zeker. In het verleden werden Barts tekeningen zelfs een aanspreekpunt: “We spreken af aan dat ene huis … met die tekeningen”.

Men kan zich al voorstellen hoe de ontmoetingen met de kinderen eraan toegaan en vooral hoe onmogelijk het is om hen weg te houden van de overblijvende stukjes krijt rondom Bart. Soms tekenen kinderen met hem mee. Geen probleem, voor Bart. Hij omschrijft het alsof mensen in zijn tekeningen komen wonen. Het is zelfs zo dat het voor Lodewijks een groot compliment is als er iets in zijn tekeningen wordt gezien wanneer anderen erop verder bouwen. Toch willen de eigenaars van de woning vaak een ‘uniek’ kunstwerk in hun living dat enkel door een professionele kunstenaar gemaakt is. Krijt is een vergankelijk, het gaat weg.

Bart Lodewijks memoriseert zijn werk op basis van foto’s en zelfgeschreven teksten. Dit geeft een zekere vorm van lichtheid: Bart is geen kunstenaar die een heel oeuvre moet meedragen tijdens zijn (krijt)reizen van het ene naar het andere punt. Dat geeft hem een goed gevoel.

Enkele geïnteresseerden kwamen bij de opening een praatje maken met Jen Gossé en Bart Lodewijks.

Enkele geïnteresseerden kwamen bij de opening een praatje maken met Jen Gossé en Bart Lodewijks.

Wij zijn alvast erg benieuwd welk huis in de wijk Luchtbal binnenkort als afspreekpunt zal dienen!

Je kan Bart Lodewijks vanaf 21 maart tot 26 april aan het werk zien in de wijk.

Joachim Maes & Laura Van Wingen, 26 maart 2015.

take down
the paywall
steun ons nu!