Vorig weekend (14 en 15 september) hadden ze in het huwelijksbootje moeten stappen. De uitnodigingen voor het feest waren al verstuurd. Maar in plaats van omringd te zijn door vrienden en familie zitten Hajar Raissouni en haar verloofde Rifaat al-Amin, een Soedanese universiteitsprofessor, elk apart in een cel.

Hajar Raissouni wordt verdacht van seks buiten het huwelijk en van abortus. Beide zaken zijn illegaal in Marokko, maar vooral het eerste wordt vaak gebruikt om opposanten en critici van het regime aan te pakken. Raissouni riskeert een gevangenisstraf van 2 jaar. Haar advocaat heeft het over een klimaat van terreur. In de gevangenis onderging ze een gedwongen gynaecologisch onderzoek. “Een vernedering die neerkomt op foltering”, aldus de advocaat van Raissouni.

De journaliste schreef ondertussen een brief vanuit de gevangenis waarin ze uitlegt dat de beschuldigingen gefabriceerd zijn en dat haar kritische journalistiek aan de basis ligt van ijver van gerecht en politie. In de gevangenis werd ze ondervraagd over artikels die ze schreef. Raissouni zegt dat ze in de kliniek verzorgd werd voor een interne bloeding.

Raissouni schrijft voor Akhbar Al-Yaoum, één van de weinige onafhankelijke media in Marokko. Het voorbije jaar liep ze in de kijker met haar reportages over Hirak, de massaprotestbeweging in het Rif-gebied. Zo interviewde ze Ahmed Zefzafi, de vader van Nasser Zefzafi die de protesten in het Rif-gebied leidde. Haar oom Ahmed Raissouni is een prominente theoloog.

De hoofdredacteur van Akhbar Al-Yaoum, Taoufik Bouachrine, werd vorig jaar veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf voor onder meer verkrachting. Zowel Amnesty International als de Mensenrechtenraad van de VN vragen om zijn vrijlating. Ook Bouachrine zou een zware prijs betaald hebben voor zijn kritische journalistiek. Zijn proces verliep in ieder geval woelig. Vier vrouwen die als slachtoffer werden aangeduid door justitie verklaarden dat ze niets te maken hadden met de zaak. Eén van hen kreeg uiteindelijk zelf een gevangenisstraf omdat ze de politie er van beschuldigd had haar verklaring vervalst te hebben.

Ook op de arrestatie en vervolging van Raissouni reageren mensenrechtenorganisaties fors. ‘De arrestaties zijn volstrekt onrechtvaardig en de beschuldigingen zijn een schandelijke inmenging in Raissouni’s privéleven,’ zegt Heba Morayef van Amnesty International.

Khadija Ryadi, oud-voorzitster van de Marokkaanse mensenrechtenorganisatie AMDH, haalde ook zwaar uit. “Hajar werd het slachtoffer van een mediatieke lynchpartij die niet als bedoeling heeft om abortus te sanctioneren, maar wel om haar als journaliste te viseren.”

Agent in elk hoofd

In Marokko zit Mohammed VI sinds deze zomer 20 jaar op de troon. Zijn beleid zou een breuk vormen met het meedogenloze repressieve beleid van zijn voorgang Hassan II. Volgens Khadija Ryadi is dat slechts schijn.

“Tussen de grote studentenopstand van 1965 tot de jaren 80 hebben we in Marokko de jaren van lood gekend. Dat was een tijdperk van zware repressie: met heel veel arrestaties en verdwijningen van militanten. Die tijd ligt achter ons. Dergelijke zware repressie is er inderdaad niet meer. Maar dat komt alleen omdat ze minder nodig is”, zei Ryadi aan DeWereldMorgen.be begin augustus, nog voor Raissouni werd opgepakt dus.

“In die jaren waren er nog sterke organisaties die een gevaar vormden voor het regime. De bevolking was gepolitiseerd, de vakbonden waren nog sterk en er was een echte oppositie. Dat is nu wel anders. De weinige partijen die nog enige geloofwaardigheid hebben, zijn zeer klein. Krachtige organisaties of bewegingen zijn er voorlopig niet meer. Maar er is wel een ander soort repressie die dezelfde resultaten heeft met andere middelen. Het is onmogelijk om kritiek te geven of om over gevoelige onderwerpen te praten. Er zitten momenteel mensen in de gevangenis omdat ze iets op Facebook hadden geschreven. Aangezien er geen echte oppositie is en de bevolking platgeslagen wordt met propaganda via de tv-kanalen volstaat die repressie voorlopig. Iemand zei ooit: vroeger had je in elk huis een politie-agent nodig, nu zit die agent in het hoofd van elke Marokkaanse burger.”

Van die repressie is Raissouni het zoveelste slachtoffer. Gelukkig krijgt ze veel steun. Telkens ze voor de rechter moet verschijnen, komen er mensen op straat. Donderdag spreken de rechters zich uit over een mogelijke vrijlating. De beschuldigingen tegen Raissouni hebben ondertussen ook het debat over het legaliseren van abortus terug doen oplaaien.