Het minste wat je van de Belgische politiek kan zeggen is dat ze toch wel een serieus imagoprobleem hebben. Jarenlang creëren ze steeds mee politieke postjes door middel van bevoegdheden op te splitsen. Daarbij staan patriottische ideologieën voorop maar functionaliteit, nut,gelijke rechten en langetermijnvisie die zijn verwaarloosbaar. Probeer als buitenlander het Belgisch overheidsapparaat eens te snappen. Mogelijks denken ze dat België constant in staat van beleg is.

Deontologisch verantwoord mogen parlementariërs allemaal samen hun eigen loonvoorwaarden en  bijhorende rechten bepalen. Een beetje partijtoelagen hier en daar en wat goede pensioenvoorwaarden betaalt door de burger. what’s the problem?
Bijna alle politieke partijen verafschuwen maatschappelijke segregatie en pleiten voor eenheid die er niet is. Eerst alles splitsen en dan ons pushen om samen te komen. Als wat? De keuzelijst is wel erg lang: Europeaan, Belg, Vlaming of Waal? Op basis van religie of ras? Op basis van kledij of persoonlijke smaak? Vul maar in. Verschillen zijn van alle tijden, ‘t is toch normaal dat je verschillende  groepen krijgt in een samenleving. Zolang die groepen ondergeschikt zijn aan de wet is er toch geen probleem. Gelijke rechten & plichten voilà.
Dat de Belgische politiek eerst eens leert samenwerken. Op basis van ideologie lukt het in elk geval niet, das al eeuwen duidelijk. Waar is het gezamenlijk raakpunt? het belang van de samenleving? Gelijke basisrechten? functionaliteit? Er moet toch iets zijn… 

Abominabel  is de politieke verslaving  op allerhande media. Naast nieuwsberichten en zakelijke reportages – te begrijpen en gewenst – participeren ze bovendien aan populaire  televisiespelletjes en realityprogramma’s.  Beroepsethiek nooit van gehoord.
De verschillende sociale media zijn  hip en essentieel voor het uitoefenen van het mandaat. een breinloze quote af en toe. Why  not? Geen reden is groot genoeg om dit niet te doen. Als we maar populair zijn. Ons gedachtegoed is van ondergeschikt belang en nog ondergeschikter zijn de belangen van de burgers.

Stoelendansen zijn schering en inslag, schaamteloos ploegen ze voort. Betaalt cumul tussen de soep en de patatten daar zijn we  absoluut niet vies van. Een  parlementszetel dat is toch geen fulltime job! Wij politiekers zijn geen mensen maar ubermachines !!!
Even vermelden tussenin dat  de scheiding tussen 1e en 2e macht eerder symbolisch is dan reëel, gezien beide politiek beïnvloed worden. Daar valt toch ook iets over te zeggen.
Zou je je eventueel mogen afvragen hoe het komt dat – naar veronderstelling – toch redelijk intelligente mensen er is niet slagen complexe materies te vereenvoudigen of toch te proberen. Die complexiteit is dat in het belang van de burger? Waar is het verband tussen  complexiteit en verschil van ideologie? Probeer het ons uit te leggen. Mag het niet verstaanbaar en pragmatisch? Zij de Belgische burgers de jojo’s van de politieke heerschappij ?

Ook is het toch wel vreemd te noemen dat politiekers totaal geen last ondervinden van een inwerkperiode. Tijdens de regeerperiode stappen ze schaamteloos over van het ene beleidsdomein naar het andere. België mag zich gelukkig prijzen met zo’n bende superintelligente ‘elites’ .
De rijkdom van wetten en reglementen waar ons kleine landje over mag beschikken (federaal,regionaal,provinciaal, gemeentelijk en Europese ) die beheersen zij volledig van naaldje tot draadje .
Gelukkig mogen ze zich beroepen op het reeds bestaande ambtenarij die voor hen de boel laat draaien. Het is ook uitermate collegiaal naar je opvolger toe, die zich graag zal inwerken in de nieuwe job en ook nog eerst de problemen die er dan nog zijn mag aanpakken. Sympathiek! Gelukkig gebeurt dit allemaal in het belang van de bevolking, waarvoor oprechte dank!
Voor de burger is het echt supergemakkelijk en reuzeleuk om de cascade van wetgevingen te volgen. Vreugdevol volgen we ook de politieke realitysoap.

Blij maakt het ons dat de  parlementen tegenwoordig  een echte weerspiegeling zijn van de huidige bevolking – daarom noemen we ze volksvertegenwoordigers – want ze staan volledig in contact met de realiteit en de problemen waar de bevolking mee te kampen heeft. Victorie is een understatement.
Mogen we het – alstublieft – ongepast noemen dat eerst een regeringspost met verantwoordelijkheid opnemen met de daarbij nodige bravoure, we het toch wel vreemd vinden om tijdens de regeerperiode er de brui aan te geven omdat het wat moeilijker wordt. Elke regeerperiode heeft nu eenmaal problemen die moeten aangepakt worden. Dat is nu eenmaal de jobinhoud. Ontslag nemen in het belang van je partij is een goedkoop excuus. Als je geen ontslag krijgt, doe dan je job verder tenzij het voor gerechtvaardigde privéredenen is. Het mes snijdt aan 2 kanten: of je komt goed uit een regeerperiode of je wordt afgestraft.
Heeft de bevolking niet het recht om te zien hoe het is om geregeerd te worden door een partij waarvoor ze al dan niet hebben gestemd. Mogen we niet kunnen  bepalen of we ermee akkoord gaan ? Mogen we het verschil niet opmerken tussen uw oorspronkelijke gevoerde gesubsidieerde verkiezingscampagne en het effectieve beleid, zodat we kunnen speuren naar analogieën.

Hoopvol kijken we uit naar de volgende verkiezingen, naar de volgende mediashow, waar we nog altijd op dezelfde gladde alen mogen stemmen, wegens gebrek aan alternatief .
Gelukkig worden we als we weten dat ‘gelijkheid’ gegarandeerd is ten opzichte van nieuwe partijen en partijfinanciering voor de bestaande partijen. Daarbij komt ook nog de leuke procedure die daarbij gevolgd moet worden, als je al een politieke partij wil oprichten.

Waar zijn de politieke partijen die willen opstaan om echt samen te werken en hun politieke agenda daarbij willen opzij zetten? Zonder angst om daarna terug campagne te voeren vanuit hun ideologische standpunten. Wie wil het maatschappelijk belang voorop zetten en de gelijkheid van rechten garanderen? Waar is dat recht op goed bestuur?
Wie wil ?