Klimaatverandering leidt tot meer protectionisme
Nieuws, Wereld -

Klimaatverandering leidt tot meer protectionisme

WINDHOEK — Als de klimaatconferentie in Durban, in december, niet uitloopt op een nieuw verdrag, zal dat leiden tot meer protectionisme en handelsconflicten, voorspellen experts. Emissies zullen meer en meer worden gebruikt als excuus om eenzijdige tarieven te heffen.

zaterdag 1 oktober 2011 10:13
Spread the love

In 2012 loopt het Kyotoakkoord af, maar er is weinig hoop dat er een nieuw bindend akkoord uit Durban rolt. Dat is gevaarlijk, zeggen experts die deze week bij elkaar waren in Namibië op uitnodiging van het Agricultural Trade Forum en de Duitse Friedrich Ebert Stiftung om te zien wat dat betekent voor handel in zuidelijk Afrika.

Allereerst is het de klimaatverandering zelf die zal leiden tot extremer weer, wat invloed heeft op de prijzen in de primaire sector. Ook beperkingen op het gebruik van fossiele brandstoffen zullen leiden tot hogere prijzen van bijvoorbeeld voedsel. Dat is nadelig voor een land als Namibië, waar 70 procent van de bevolking zijn inkomen verdient met landbouw.

Tariefmuren

De kans is groot dat wereldwijd nieuwe tariefmuren worden opgebouwd. “Het klimaatdebat wordt steeds meer gezien als concurrentiedebat”, zegt Peter Draper van het Zuid-Afrikaanse Instituut voor Internationale Zaken. De oorzaak is volgens hem dat de Europese Unie en sommige Amerikaanse staten strikte emissiewetgeving hebben. Dat stimuleert bedrijven om het meest vervuilende deel van hun productie te verplaatsen naar landen zoals China. Om dit “weglekken” te compenseren werken westerse landen aan tarieven voor vervuilende import.

De VS wil op dit moment geen klimaatverdrag tekenen als deze “emissiecorrecties” niet worden erkend. “Dat is een enorm probleem voor China en India. Deze correcties kunnen makkelijk worden gebruikt om overal belasting op hun producten te gaan heffen.”

Ook in de nieuwe markt voor hernieuwbare energie kiezen steeds meer landen voor ouderwets protectionisme, zegt Draper. “Er komen steeds meer ruzies over tarieven en subsidies”, zegt Draper. “Japan heeft de Canadese staat Ontario al voor de Wereldhandelsorganisatie gedaagd omdat Japanse energieleveranciers niet gelijkwaardig zouden zijn behandeld. Net zoiets speelt nu tussen de VS en China.”

Zuid-Afrika

Het gevolg van emissietarieven zou ook groot zijn voor Zuid-Afrika, met zijn energie-intensieve sectoren als metaalbewerking, chemie en mijnbouw, gebaseerd op kolencentrales. En als de milieu-eisen van westerse inkopers en retailers hoger worden, is het de vraag of Zuid-Afrikaanse landbouwproducten nog wel door de keuring zullen komen.

Het zou kunnen dat Zuid-Afrika op zijn beurt vuile industrieën naar armere buurlanden gaat verplaatsen, denkt Draper. Dan heeft dat in elk geval voor hen nog een gunstig effect.

Econoom Klaus Schade gelooft hier niet in. De hogere kosten voor fossiele brandstoffen, en dus vervoer, “zullen juist pleiten tegen lange productieketens tot buiten Zuid-Afrika.” Volgens hem moeten kleine landen veel actiever de groene energiekaart uitspelen. “Klimaatneutraal toerisme, bijvoorbeeld, met zonneboilers en elektrische auto’s, dat kan nieuwe bezoekers aanspreken.”

Ook de productie van groene energie kan een kans zijn voor een land als Namibië, zegt Justine Braby van Integrated Environmental Consultants Namibia. “Met zijn lange kustlijn en vele dagen zon is het een uitstekend land om de vruchten te plukken van wind- en zonne-energie.”

take down
the paywall
steun ons nu!