Op de top van de G8 beloofden de wereldleiders 3 miljard dollar in te zetten voor een “nieuwe alliantie voor voedselveiligheid en voeding”. Die moet de komende tien jaar 50 miljoen mensen uit de armoede helpen. In Afrika valt nog veel winst te halen en daarom organiseert het Afrikaanse Groene Revolutie Forum een conferentie in Arusha van 26 tot 28 september.
Kleine boeren
Tanzania is een voorbeeld van hoe het kan. In het district Morogoro in Kilombero zijn de opbrengsten van sommige kleine boeren gegroeid van 1,5 naar 4,5 ton maïs per hectare en van 2,5 naar 6,5 ton rijst. Kleine boeren zijn cruciaal om de voedselproductie echt omhoog te krijgen. Een groot deel van de grond in ontwikkelingslanden is van hen.
Daarvoor moeten in elk geval de investeringen omhoog, zegt Carlos Seré, ontwikkelingsstrateeg van het International Fund for Agricultural Development (IFAD). “Men dacht dat de markt daar wel voor zou zorgen. Nu realiseren we ons dat we te weinig voorraden hebben. De grote voorraden van regeringen, zoals van graan, zijn enorm verkleind. Bij droogte in Amerika of in Australië gaan de prijzen snel omhoog, omdat er geen buffer meer is.”
IFAD wil de veerkracht van kleine boeren vergroten. “Door meer efficiënt te worden; het land efficiënter te gebruiken, kennis te delen, zich beter te organiseren en hun voedsel zonder hoge transactiekosten op de markt te krijgen.”
Geen crisis
Armen besteden meer dan de helft van hun inkomen aan voedsel. Daardoor heeft inflatie heel veel effect op hen. De voedselprijsindex van de FAO, de VN Voedsel en Landbouworganisatie, stond in augustus gemiddeld op 213 punten. Dat is 18 punten lager dan een jaar geleden en 25 punten onder de piek van februari 2011.
“Heel anders dan een paar jaar geleden”, zegt Seré, “het is echt minder ernstig dan wat we eerder hadden.” De internationale gemeenschap is bovendien veel beter voorbereid op prijsschokken dan voordien. “We hebben betere mechanismen voor samenwerking, analyse en delen van informatie.”
Er moet nog steeds veel gebeuren. Zo moet de landbouw zich aanpassen aan klimaatverandering en moeten markten beter functioneren. Dit zijn structurele veranderingen die verder gaan dan reageren op specifieke prijsstijgingen.
“Het is cruciaal dat mensen het verband gaan zien tussen hoge prijzen thuis en wat er elders in de wereld gebeurt”, zegt Seré. “Bijvoorbeeld dat de sojabonen voor Duitse varkens uit Brazilië komen en dat dat te maken heeft met het kappen van het regenwoud, en dat daar in verschillende plaatsen banen aan verbonden zijn.” Alleen een holistische analyses kan voor wereldwijde oplossingen zorgen.
