Het KB-Lux-dossier – wat 14 jaar aansleepte – kende een anticlimax. Alle verzamelde bewijzen over ruim 400 miljoen fraude, werden ongeldig verklaard.

Afgelopen zomer een ophefmakende arrestatie van een ‘grote drugsboer’ ergens aan de kust. Wegens een vormfoutje in het huiszoekings/arrestatiebevel, diende deze heer te worden vrijgelaten. En werd de teruggave van de inbeslaggenomen goederen bevolen.

Ik kan je nog wel enkele voorbeelden geven. Zoals dat van enkele van terreur verdachte gearresteerden. Foutje in het arrestatiebevel zou ook hier kunnen leiden tot invrijheidstelling. Of dat van enkele verdachten van een drievoudige moord, welke ondertussen deels tot bekentenissen zijn overgegaan. Ook hier zouden ‘procedurefouten’ zijn begaan inzake de arrestatie en overbrenging van één van hen, vanuit Luxemburg.

Maakt onze ‘politie’ nu zoveel fouten of zoeken onze advocaten naar ‘spijkers op laag water’? Zelf heb ik bij deze een dubbel gevoel. Ook het gevoel van ‘procedures zijn er om na te leven’. Anderzijds toch ook het gevoel van gaat men niet te veel de grond van de zaak uit de weg door steeds maar weer procedurefouten in te roepen? Ik weet het eerlijk gezegd ook niet altijd even goed.

Wat moet je bijvoorbeeld denken van het feit dat in de politiezone Turnhout al enkele maanden boetes worden opgelegd bij vaststellingen van overdreden sneheid ingevolge ‘traject-controle’.

Op zich geen probleem denk ik dan, ware het niet dat er al die tijd géén KB bestond om zich op te baseren.  Dit KB kwam er maar in oktober en verscheen op 25 oktober in het Staatsblad. Het was minister Crevits (CD&V) die begin november in de Zevende Dag bekend maakte ‘dat er nu eindelijk boetes kunnen worden opgelegd op basis van trajectcontrole’. Euh … mag ik daaruit besluiten dat wat in de zone Turnhout al die tijd reeds gebeurde, ‘onwettelijk’ is? 

Niet volgens de zonechef die stelt “vermits er een akkoord was met het parket en de procureur-generaal, hadden wij dit KB niet nodig”.

Wie beter dan de minister van Justitie kan duidelijkheid scheppen over wel/niet wettelijke karakter. Een vraag die ik hem stelde per mail op 9 november. Moeilijke vraag blijkbaar want er volgde géén antwoord. Op 24 november schakelde ik ook CD&V-fractieleider Verherstraten in teneinde een antwoord te verkrijgen. Dat antwoord kwam er op 7 december. Op basis van een mondelinge vraag; over de geldigheid van uitgeschreven boetes op grond van overeenkomsten tussen de procureur-generaal, het parket en de politierechtbanken.

Inhoud van dit antwoord van Justitie: KB (BS van 25/10) was noodzakelijk. Bovendien was de procureur-generaal niet op de hoogte en werden de vaststellingen dus gedaan buiten het vermelde KB.

En wat nu? Wie zal er een initiatief nemen om boetes die ten onrechte werden geïnd te laten terugbetalen? Sinds ik één en ander wereldkundig maakte, werd er al van alle kanten druk uitgeoefend. Sommigen beschuldigen me zelfs van ‘Story en/of VTM-achtige slogantaal’.

Anderen probeerden me dan weer een ‘spreekverbod’ op te leggen. Of beschuldigen mij ervan dat ik er enkel op uit ben om ‘de politie te gipsen’. Zware taal, niet?

Mij is het er echter alleen om te doen dat we als samenleving niet mogen aanvaarden dat elke automobilist – bij uitbreiding elke bruger – vogelvrij wordt verklaard. En dan nog niet eens op basis van een wet welke op democratische wijze tot stand kwam. Enkel op basis van ‘een akkoord tussen politie en parket’.

Dergelijke handelwijze zal niet enkel leiden naar nog meer ‘klassenjustitie’. Het ondermijnt vooral een democratische rechtsstaat als de onze! Dat is nu of nooit, om welke reden dan ook, aanvaardbaar!

Je kan het hele verhaal lezen op mijn blog: www.wolput.be