De West-Afrikanen hebben gebruik gemaakt van een oude traditie om zo veel mogelijk mensen, ook de armsten, te laten deelnemen aan het Wereld Sociaal Forum.
Vanuit de buurtlanden worden karavanen georganiseerd die ten laatste op 4 februari allemaal zullen aankomen in Kaolack, op zo’n 200 km van Dakar, en op 5 februari naar Goree zullen gaan voor het Forum van migranten. Op 3 en 4 februari wordt in Kaolack nog een forum van het Afrikaans feminisme gehouden.
Dit schitterende idee waaraan mensen uit Togo, Benin, Kameroen, Nigeria, Niger, Mali en Burkina Faso aan deelnemen, heeft een maandenlange voorbereiding gevergd. Er werd steun verleend door de Franse No Vox beweging, de organisatie van de ‘sans’ (sans papier, sans domicile …). Zij zorgen ervoor dat werkelijke basisbewegingen kunnen deelnemen, dat hun stem wordt gehoord, dat hun eisen worden besproken. Het gaat over de slachtoffers van de privatiseringen, de mensen die hun bedrijf in zelfbeheer open houden nadat het failliet is gegaan, de werkers in de goudmijnen in Mali, de slachtoffers van overstromingen en van de landroof en de vluchtelingen. Al deze mensen kunnen hun ervaringen uitwisselen en acties voorbereiden. Het is hun gemeenschappelijke analyse die op het gepaste moment kan zorgen voor gemeenschappelijke actie.
In Togo werd twee weken geleden het startschot gegeven voor de karavaan, in aanwezigheid van de deelnemers uit Kameroen. Tijdens hun tocht zullen ze een gemeenschappelijke boodschap tegen het neoliberalisme opstellen. ‘Wat momenteel in Tunesië gebeurt, is een zegen voor ons’, zo zei een van de deelnemers. Dit is de start van een nieuw Afrika. Op alle stopplaatsen tijdens de tocht worden bijeenkomsten met buurtbewoners georganiseerd.
Dit zijn geen grootschalige initiatieven, maar acties met basisgroepen die op deze manier een collectieve ervaring opdoen en een analyse maken die later erg nuttig kan blijken te zijn. Dit zijn de kleine initiatieven waaruit het WSF is gemaakt en waardoor het wereldwijd zijn zaadjes legt.