Corona gaf een solidair handelen van velen onder ons een boost. We moeten echter ook vaststellen dat de dualiteit in onze maatschappij ook in het coronajaar blijft toenemen.

Geld afhalen , het nemen van de bus of de trein en het gebruik van klantenkaarten wordt voor de oudsten en de armsten in onze samenleving moeilijk gemaakt.

Manuele verrichtingen in de bank krijgen een zeer duur prijskaartje en het aantal automaten lans de openbare wegen worden drastisch ingeperkt. Waarom nog manueel met geld omgaan iedereen gebruikt toch internet is de redenering. Het online bankieren is een zegen voor de banken en jongere gebruikers. De banken besparen op hun personeel en de jongeren doen hun transactie via de smartphone of van thuis via de PC. Ouderen en kansarmen die geen pc hebben worden gediscrimineerd.

De Lijn wil haar aanbod drastisch inperken , mensen die minder mobiel zijn en in een klein gehucht wonen zullen moeten beroep doen op private en weldra ook duurdere initiatieven. Ouderen die toch nog een oud dieseltje als voertuig hebben moeten deze misschien op stal laten want de LEZ herkent de nummerplaat met een fikse boete tot gevolg.

De NMBS wil vele stationsloketten afschaffen . De opstapplaats wordt zo een anonieme halte waar men nog enkel kan opstappen met een ticket dat je voordien via het internet kon aankopen.

Vele grote winkels dumpen hun klantenkaarten, met een smartphone kan je immers een App. met QR-code installeren. Ouderen kennen zelfsdeze begrippen niet, zij zullen geen gebruik meer kunnen maken van het reclameaanbod. Laat het nu juist deze promotieverkoop zijn die kansarmen de kans geeft om het einde van de maand te halen.

Mensen die niet de middelen hebben om zonnepanelen te kopen zullen ook geen 5% van hun investering  kunnen recupereren want dit is vooral weggelegd voor de Hutsen van onze samenleving.

Dit zijn tal van voorbeelden die aantonen dat besparingsdrang binnen bedrijven, banken en openbare diensten heel wat mensen uitsluit wat compleet onaanvaardbaar is.