Jongeren in armoede
Op 10 maart vestigden de 3 bonden de aandacht van de publieke opinie en de beleidsmakers op de dreigende armoede van ongeveer 55000 jongeren. Dit komt omdat de wachtuitkering van deze jongeren vanaf 1 januari 2015 wordt geschrapt. Niet omdat deze mensen niet zouden zoeken naar werk (dat wordt om de haverklap gecontroleerd) maar omdat ze geen of te weinig werk vonden. Daarmee schuiven de politici de schuld van de crisis op een laffe manier in de schoenen van de slachtoffers van diezelfde crisis. De miljoenenbonussen die de bankiers van DEXIA, FORTIS e.a. banken jaarlijks krijgen omdat ze de werkmensen straffeloos van miljarden beroofd hebben moeten nu cash door de jongeren worden betaald. De reactie van Monica De Coninck is ronduit beschamend. Het zouden ‘maar’ 27000 mensen zijn die ze in de armoede duwt en velen onder hen zijn al ouder dan 30 jaar. In haar perverse manier van redeneren maakt dit het probleem blijkbaar minder erg. Hoe diep kan je vallen, Mevrouw de Minister? Tienduizenden mensen die van school kwamen en dikwijls al tientallen interims gedaan hebben maar nooit voldoende dagen kunnen werken hebben om tot werkloosheidsuitkeringen te worden toegelaten, worden nu door deze Minister in de armoede geduwd. Anderen hebben in door de gebrekkige werking van de VDAB nog geen enkele werkervaring opgedaan. Vele van haar partijgenoten zoals de Gentse Burgemeester Termont maar nog tientallen andere burgemeesters en OCMW-voorzitters zijn niet akkoord met deze fundamenteel oneerlijke en harteloze aanpak van De Coninck. Deze Burgemeesters en OCMW-voorzitters leven, in tegenstelling tot De Coninck, niet in de VOKA en UNIZO-salons maar tussen hun burgers die ze zienderogen zien verarmen. Vanzelfsprekend zal de SPA-top, die ervan overtuigd is dat elke werkloze een profiteur is en elke bankier een arme sloeber die best een paar miljoen steun mag krijgen, deze tweespalt proberen te minimaliseren. De SPA-top is duidelijk vervreemd van haar achterban. Maar ook in de vakbonden zijn er nog altijd mensen die naïef geloven in de partij waarbij hun bond traditioneel aanleunt. Ook daar zou men eens moeten nadenken hoe je moet omspringen met politici zoals De Coninck, De Crem, De Croo e.a. die er enkel op uit zijn de werkenden en sociaal verzekerden te laten inleveren ter meerdere eer en glorie van de bankiers en aandeelhouders.

P. Desmet