De wereld wordt warmer en warmer. Niet alleen het klimaat, ook het terreuralarm doet de temperatuur van onze samenleving enorm snel stijgen. Politici hebben er het meeste last van: sommigen onder hen ijlen van de koorts. Ze sluiten scholen, metro’s, cultuurhuizen, ze verbieden manifestaties overal ten lande. In één van de meest veilige landen ter wereld, kan niks meer gebeuren zonder politiebewaking. Dus ook geen klimaatmars.
Ook niet in Oostende waar tot op heden niks, ik herhaal, niks, gebeurd is en er ook geen aanwijzingen in die richting zijn. We begrijpen dat het voor de federale regering vandaag niet gemakkelijk is om onder grote druk en dreiging en met blijkbaar maar weinig informatie de juiste beslissingen te nemen. Maar genoeg is genoeg. Geëngageerde burgers de mond snoeren, pikken we niet.
Ten eerste, we weten ondertussen al dat onze regeringen geen zak om het klimaat geven. Toen deze federale regering aantrad, wist eerste minister Charles Michel (MR) niet eens wat er in Parijs stond te gebeuren. Nu, minder dan een week voor de aanvang van de top, is er in België nog steeds geen klimaatakkoord.
Heel wat mensen zijn daar terecht over verontwaardigd: 11 senioren stappen naar Parijs, 250 mensen fietsen naar Parijs. De vrijwilligers van Climate Express bereikten bijna hun verhoopte doel om 10000 mensen naar Parijs te krijgen. Volgens een enquête van Panorama vindt meer dan 80 procent van de mensen dat er dringend iets moet gebeuren voor het klimaat. Onze stem begint met andere woorden luid te weerklinken, onze politici krijgen het warm. Gelukkig is daar voor hen het terreuralarm.
Ten tweede, dit toont een keihard gebrek aan respect voor de vele vrijwilligers van Climate Express. Dat ze een eerste keer in hun plannen gedwarsboomd worden is erg. Zoals Naomi Klein al zei: burgerbewegingen maken integraal deel uit van de COP-klimaatconferenties. Als hun veiligheid niet kan gegarandeerd worden, kan je geen COP organiseren. Vrij vertaald: ‘t is alles of niets. Maar goed, dat is nog enigszins begrijpelijk.
Brussel wordt nu echter ook al enkele dagen geteisterd, niet door ‘terreur’, maar door ‘terreuralarm’. Dus ook geen mars in Brussel. De mensen van Climate Express, de helden, organiseren nu al twee weken dagelijks crisisvergaderingen. Omdat ze fantastisch zijn, zoeken en vinden ze een alternatief: een manifestatie in Oostende. Deze manifestatie nu ook een halve week op voorhand annuleren, getuigt niet alleen van een groot gebrek aan respect, maar is hen vlakaf uitlachen.
Tenslotte lijkt het tegenwoordig wel alsof je stad onvoldoende van betekenis is als je geen maatregelen neemt tegen ‘de dreiging’. Zo moet Johan Vande Lanotte toch geredeneerd hebben. Bang dat Oostende niet meer zou meetellen als het niet mee zou gaan in het opbod dat vandaag aan de gang is? Zoiets als: elke stad die niet bedreigd wordt is eigenlijk niet echt een stad?
Tot nu toe dachten we nog dat dit echt voor onze veiligheid was. We waren het niet altijd eens met de maatregelen, maar we bleven geloven in de goede bedoelingen. Vandaag niet meer. Vandaag lijkt de terreurdreiging vooral een handig excuus om alle vormen van democratisch burgerprotest de mond te snoeren.
Deze keuze lijkt meer en meer ideologisch. De motivatie gratuit. Uiteraard is iedereen tegen terreur, maar boven alles houden deze regeringen niet van democratie, burgerprotest en klimaat. En al helemaal niet van die drie begrippen in één zin. Want waarom kunnen anders zovele andere evenementen, kerstmarkten op kop, wél doorgaan?
Lessen uit het verleden leren ons dat sociale bewegingen zich niet zo gemakkelijk het zwijgen laten opleggen. Er rest ons niks anders dan burgerlijke ongehoorzaamheid. Toeval of niet, wij gaan zondag alvast een dagje naar zee.
Céline Van Den Abeele
Voorzitter Jong Groen
