Bij de boodschap van de Tijd heb ik als transomafgevaardigde nogal wat bedenkingen.
Waar de journalist de mosterd haalt weet ik niet. Stel dat hij toch in zekere mate de waarheid spreekt.
Het artikel stelt dat de kost voor het personeel t.o.v.de omzet 7 % hoger ligt dan in gelijkaardige bedrijven. De steller van het artikel spreek over “dezelfde” sector. Hij weet kennelijk niet dat een overheidsbedrijf een sector op zich is en niet behoort tot een specifieke sector waarbinnen CAO’s afgesproken worden.
De journalist vergelijkt appels met citroenen. Bij Proximus werkt heel wat zeer gekwalificeerd personeel , ingenieurs , expert-techniekers ,telecomlassers enz……, in de andere bedrijven is outsourcing de regel terwijl dit onder druk van de vakbonden bij Proximus eerder de uitzondering is. Ook al merken we ook bij dit overheidsbedrijf een trend in die richting.
Een regering die langer werken predikt is het er volgens dit artikel mee eens dat werknemers sneller stoppen met werken. Dit is in contradictie met het regeerakkoord. De overheid die de meerderheid heeft binnen de aandeelhoudersgroep gaat hier overstag om vooral de private aandeelhouders ter wille te zijn. Minder personeel is immers de trigger voor de beurs om spectaculair te stijgen om daarna winst te pakken op de rug van degenen die in het bedrijf blijven, want deze groep ziet zijn productiviteit sterk stijgen.
Dat Proximus-medewerkers, die meer dan 56 zijn, vroeger willen stoppen is voor velen zeker juist. De aanhoudende herstructureringen, de verhoogde werkdruk ,de loonstop voor zelfs lagere kaders , lassers die reeds meer dan derig jaar putten graven of werknemers die op die leeftijd nog in een call-center zitten het zijn voorbeelden die een vervroegd vertrek verrechtvaardigen. Maar hiervan mogen zij die blijven niet het slachtoffer zijn. De vrij gekomen plaatsen moeten ingenomen worden door jongeren , onder goede loonvoorwaarden.Bij die laatste bedenking zal het schoentje nijpen, of gaat men toch ook bij Proximus voor jobs,jobs, jobs ?
