Een matig bezette trein laten rijden kost de NMBS duurder dan een
volle trein.
Op piekuren kan er wel een capaciteitsprobleem optreden voor de
vervoersmaatschappij. Moet ze dat investeringsprobleem dan doorrekenen aan de
klant of eerder aan de overheid die ze kan ontlasten van andere infrastructuurwerken?
Je betaalt op de autosnelweg (los van de negatieve klimaataspecten) geen extra
voor het gebruik op piekuren. Wel integendeel vermits piekuren vooral bepaald
worden door fiscaal gestimuleerd professioneel gebruik.
Bovendien betalen autogebruikers vandaag al een duurdere autoverzekeringspremie
aan de privé als ze in de stad wonen en dat ongeacht het eventuele selectieve gebruik van de
wagen bij stedelingen. Alsof het risico dat in rekening wordt gebracht voor de
bonus-malus geen rekening moet houden met het woon-werkverkeer in diezelfde
steden.

De treinverbindingen buiten piekuren, en zeker in het
weekend zijn steeds kariger geworden. Daar heeft de reiziger die opteert voor
het openbaar vervoer reeds ingeboet. Ondanks de beschikbare capaciteit bij de
NMBS …

Conclusie:
De reiziger wordt door de NMBS telkens opnieuw aangesproken voor een meerprijs. Alsof de opbrengst uit de meerprijs
van individuele tickets een wezenlijk verschil zou uitmaken in de break-even
strategie van een openbare vervoersmaatschappij.