Elke dag staat  in het centrum van Athene een lange rij Grieken te wachten op de nodige documenten om Griekenland te verlaten voor studie of werk. De meeste zijn jongeren, die enkele uren later gaan aanschuiven bij de buitenlandse ambassades op zoek naar een visum.

De rijen wachtenden zijn een symptoom van de emigratiegolf die in Griekenland is op gang gekomen. Naarmate het land verder wegzinkt in de economische crisis, proberen duizenden jongeren het land uit te raken.

Werkloosheid

De werkloosheidsgraad steeg vorige maand officieel tot 16 procent. Minister van Financiën Evaggelos Venizelos gaf publiek toe dat de economie sneller kromp dan gevreesd, en dat de trend ook volgend jaar nog zal doorzetten.

Nieuwkomers op de arbeidsmarkt worden het hardste getroffen, met een werkloosheidsgraad van meer dan 40 procent voor jongeren tussen 15 en 29. Vooral die categorie zoekt kansen in het buitenland.

Ook wie het beter heeft, wil soms weg. Andreas Kallisteris beëindigde zijn lucratieve baan bij het ministerie van Werkgelegenheid om zijn vrouw te volgen naar Berlijn. “We denken eraan om niet meer terug te komen”, zegt Kallisteris, die jarenlang op hoog niveau betrokken was bij het beleid. “Ik kan geen invloed uitoefenen op de toekomst en ik kan de beslissingen van een mislukte regering niet sturen. Er zijn geen vooruitzichten in dit land. Ik verlaat een woestijn. Nu de beste werkkrachten het land verlaten, zullen onder meer de opkomst van extreem rechts en de onderontwikkeling snel sociale problemen worden. Ik keer pas terug als de huidige generatie van machthebbers de aftocht blaast.”

Europa

Oude migratiestromen komen opnieuw tot leven. Grieken uit het noordoosten van het land, dat het hardst getroffen is, proberen opnieuw naar Duitsland en Scandinavië te emigreren, waar hun voorgangers floreerden als gastarbeiders in de jaren vijftig en zestig. Landen in West-Europa, de Verenigde Staten, Canada en Australië zijn de meest populaire bestemmingen.

Sommige verenigingen van Grieken in het buitenland helpen hun emigrerende landgenoten. In Australië heeft de Griekse gemeenschap de handen ineengeslagen om werkzoekenden te helpen. Op de Australische ambassade in Athene wordt op 8 en 9 oktober een conferentie gehouden voor potentiële migranten en werkgevers. Daar wordt veel volk verwacht.

Er zijn ook nieuwe bestemmingen. Zo kwam Dionysis Raitsos, een voormalige medewerker van het Griekse Centrum voor Maritiem Onderzoek, in Saoedi-Arabië terecht. “Ik had een goeie baan in een dynamische omgeving, maar een ernstig gebrek aan middelen”, zegt hij. “Ik bleef hetzelfde loon krijgen, en zag de contracten van mijn collega’s een voor een aflopen en niet vernieuwd worden. Ik wist dat mijn beurt zou komen.”

De precieze omvang van de emigratie en de impact op de economie is moeilijk in te schatten, maar deskundigen lijken pessimistisch. Savvas Robolis, hoofdonderzoeker van de Griekse vakbondskoepel, beschrijft de jongeren als “de verloren generatie van Griekenland.”