In 2007 richtten jongeren van 16 tot 26 jaar een kerngroep op om een jeugdhuis te beheren. “Ik vind het heel erg dat het zo lang duurt, vooral voor de 15 à 16-jarigen”, vertelt Sven Moreels van de kerngroep. De gemeente wilde enkele gebouwen ter beschikking stellen, maar die bleken achteraf te onveilig of te duur. Ook de buurtbewoners protesteerden uit angst voor geluidsoverlast of vandalisme.
Feest en controlefunctie
Moreels onderstreept het nut van een jeugdhuis. “Nu valt het doen en laten van de jongeren niet te controleren. Een jeugdhuis biedt hen een veilige omgeving om te feesten en te spelen. Als de gemeente een gebouw voorziet en financiële steun verleent, kunnen de jongeren het gebouw bovendien zelf opknappen.” Burgemeester Erwin Van Pée (sp.a) juicht dat idee toe. “Dan kunnen de jongeren met trots terugblikken op hun eigen werk.”
Kerngroep raakt uitgeput
“Ik zag het niet meer zitten omdat er niets gebeurde”, vertelt Yannick Claes, oud-kerngroeplid. “Ideeën bleven ideeën en niemand werkte ze uit. De groep miste enthousiasme.” Wout Reynaert, voorzitter van de Jeugdraad, moedigt de jongeren aan om de strijd niet op te geven. “Hoe meer de jeugd protesteert, hoe sneller de gemeente in actie komt.”
Gemeenteraad
Volgens sommigen komt jeugd te weinig aan bod in de gemeenteraad. Als het al ter sprake komt, gaat het over nieuwe speeltoestellen, hekwerk rond de speeltuinen of het jeugdbeleidsplan. “Dat enkel speeltuinen en het jeugdbeleidsplan op de agenda staan, is aan de jeugd zelf te wijten”, meent Van Pée. “De jeugddienst en de Jeugdraad mogen ook punten op de agenda voor de gemeenteraad zetten, maar dat doen ze niet.” Volgens Reynaert is dit in het verleden al gebeurd. “Een voorbeeld hiervan is de petitie, die heeft uiteindelijk weinig teweeggebracht. Dat de Jeugdraad dit niet meer doet is omdat we steeds dezelfde reactie krijgen, namelijk ‘we zijn ermee bezig’.” Op de vergaderingen van de Jeugdraad zelf komt het onderwerp wel regelmatig aan de orde.
© 2011 – StampMedia – Tekst en foto: Kim Heijermans
