Foto: Facebook Embassy of Palestina in Tunisia
Johan Depoortere

Jeremy Corbyn, Labour, antisemitisme, antizionisme en de VRT

De campagne in de Britse media tot demonisering van Labour-leider Jeremy Corbyn is met de verkiezingen in aantocht een versnelling hoger geschakeld. Het is treurig te moeten vaststellen dat de VRT-nieuwsdienst kritiekloos meesurft op de golven van de anti-Corbyn heksenjacht.

vrijdag 29 november 2019 18:43
Spread the love

In het VRT-Journaal van 26 november was te zien hoe Corbyn door een dozijn heethoofden werd verweten een racist en een antisemiet te zijn. De strekking van het nieuwsverhaal was dat Corbyn er niet in slaagt het “antisemitisme in Labour onder controle te krijgen.”

In de duizenden artikelen en nieuwsverslagen in de Britse media waarin dezelfde kritiek wordt geuit ontbreken meestal de feiten die deze zware beschuldigingen moeten ondersteunen. Het “antisemitismeprobleem” of de “antisemitismecrisis” in Labour is een axioma waarvoor geen bewijzen meer hoeven te worden aangedragen. Zo ook in het VRT-verslag.

De aanwezigheid van Corbyn bij het eerbetoon aan “de leider van de terreurorganisatie Zwarte September” was zowat het enige concrete dat het verwijt van antisemitisme moest staven. Maar zelfs dat “feit” klopt helaas niet met de werkelijkheid.

De waarheid is dat Corbyn in 2014 – toen nog een Labour-backbencher – inderdaad een krans heeft neergelegd bij het moment ter herdenking van de Palestijnse slachtoffers van de Israëlische luchtaanval in 1985 op het hoofdkwartier van de PLO (Palestijnse Bevrijdingsorganisatie) in Tunis (zie foto boven het artikel). Die Israëlische aanval werd destijds door vrijwel de hele wereld – inclusief de Verenigde Staten – veroordeeld.

Op hetzelfde kerkhof waar zich dit monument bevindt zijn andere vooraanstaande leden van de PLO begraven, onder hen twee die verdacht worden van betrokkenheid bij de aanslag op de Olympische Spelen in München 1972 waarbij 11 Israëlische atleten en een Duitse politieman werden gedood. De twee werden later door de Mossad (de Israëlische inlichtingendienst) zonder vorm van proces omgebracht. Het journaal deed geen moeite om de framing en het fake news van de Britse tabloids tegen het licht te houden.

Corbyn heeft ongetwijfeld veel tekortkomingen maar dat hij een racist zou zijn is een groteske beschuldiging. De man heeft zijn hele leven gestreden tegen alle vormen van racisme en antisemitisme. Ook het verwijt dat de Labourpartij een “antisemitismeprobleem” zou hebben, is op zijn zachtst gezegd twijfelachtig.

De Joods-Israëlische historicus Ilan Pappé wijst erop dat het begin van de campagne tegen de Labourleider en het vermeende antisemitisme in zijn partij precies te dateren is: niet na de eerste verkiezing van Corbyn tot Labourleider maar pas nadat de tweede poging om hem tot ontslag te dwingen was mislukt. De heksenjacht begon met een nieuws-item op Sky-TV, de Britse tegenhanger van het Amerikaanse Fox News.

Is er antisemitisme in de Labourpartij? Ongetwijfeld zoals in alle partijen – niet het minst bij de Conservatieven. In een rapport over antisemitisme in het Verenigd Koninkrijk vond de Commissie Binnenlandse Zaken van het parlement “geen empirisch bewijs dat in de Labourpartij meer antisemitische stellingnames zouden voorkomen dan in enige andere partij.”

Een intern onderzoek van Labour leerde dat over een periode van tien maanden 453 geloofwaardige klachten werden genoteerd van Labourleden die zich schuldig zouden hebben gemaakt aan antisemitisch gedrag of commentaren online. Op ruim een half miljoen Labourleden komt dat neer op 0,08 percent. “Endemisch” of “institutioneel” antisemitisme?

Hoe dat bij de Conservatieven zit, is helaas niet onderzocht. In het VRT-verslag kreeg Corbyns rivaal Boris Johnson ruimschoots de kans voor een open doel te scoren. Never mind dat Johnson een lange traditie achter zich aan sleept van seksistische, homofobe, islamofobe  en racistische opmerkingen.

Mensen met een donkere huidskleur noemde Johnson ooit “piccaninnies” (een onvertaalbaar Amerikaans racistisch scheldwoord) met een “watermeloenglimlach” en hij vergeleek moslimvrouwen met “brievenbussen.”

Er is een verklaring voor de hevigheid van de campagne beschadiging tegen Corbyn: hij is de eerste leider van een grote Britse politieke partij die opkomt voor de rechten van de Palestijnen en zich consequent verzet tegen de Israëlische Apartheid en bezetting.

Sinds het toenemende succes van de internationale BDS-actie (Boycot, Divestment, Sanctions) tegen de zionistische staat is ook het tegenoffensief van de Israëlische propaganda in alle hevigheid toegenomen. Een centrale strategie in dat tegenoffensief is het verwijt van “antisemitisme” kleven op al wie kritiek heeft op Israël en zijn staatsideologie, het zionisme.

Kenneth Stern. Foto: screenshot C-SPAN

Dat Labour daar nu het slachtoffer van is heeft het voor een deel aan zichzelf te danken. Onder sterke interne en externe druk heeft de partij vorig jaar de definitie van antisemitisme overgenomen zoals die is geformuleerd door de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA), een organisatie die gedomineerd wordt door aanhangers van het zionisme.

Van de elf voorbeelden van antisemitisme die de organisatie opsomt hebben zeven betrekking niet op vooroordelen tegen Joden maar op kritiek op de staat Israël. Israël een “racistische onderneming” noemen is één van de voorbeelden – ook al heeft de Israëlische regering vorig jaar discriminatie en racisme in steen gebeiteld met een wet die uitdrukkelijk het recht op zelfbeschikking ontkent voor de niet-Joodse bevolking van het land: de Palestijnse minderheid.

Deze definitie van antisemitisme heeft tot de royering geleid van prominente Joodse Labourleden die zichzelf als antizionisten afficheerden. Eén van de auteurs van de IHRA-definitie van antisemitisme, de Amerikaanse jurist Kenneth Stern, waarschuwde vóór het Amerikaanse Congres voor het gevaar dat de definitie misbruikt zou worden om de vrije meningsuiting aan banden te leggen. Net dat is wat in het Verenigd Koninkrijk – en helaas ook bij ons – aan het gebeuren is.

 

Dit artikel werd overgenomen van Salon van Sisyphus.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!