Assange 23 april
Jeremy Corbyn sprak voor Julian Assange op het Muntplein in Brussel (23 april 2022). Foto: Malkia Mutiri
Opinie - Jeremy Corbyn, Globetrotter,

Jeremy Corbyn: “Het is tijd om het over vrede te hebben”

Jeremy Corbyn, voormalig leider van de Britse Labour Party, doet een oproep voor onderhandelingen onder leiding van de VN, die een veel meer proactieve houding moet aannemen over de Russische invasie in Oekraïne.

maandag 9 mei 2022 15:25
Spread the love

 

“In elke oorlog wordt iedereen die voorzichtig is, die naar de argumenten van beide partijen luistert alvorens een standpunt te vormen, of die officiële informatie in twijfel trekt, onmiddellijk beschouwd als medeplichtig aan de vijand”, aldus historica Anne Morelli.

Daar doet DeWereldMorgen niet aan mee. Wij veroordelen heel sterk de militaire invasie van Rusland in Oekraïne en alle oorlogsmisdaden die gepleegd worden. Het is een criminele agressie die ingaat tegen het internationaal recht. Maar wij hoeden ons voor zwart-wit versies. De geopolitieke situatie is buitengewoon complex. Wij willen aspecten naar voor brengen die in de mainstream media worden verzwegen of onderbelicht, om alzo het debat meer genuanceerd te kunnen voeren. Geloof niets zomaar, ook onszelf niet. Blijf kritisch denken. (n.v.d.r.)

 

Het lijkt misschien ongepast om het over vrede te hebben op een moment dat Russische bommen Oekraïense steden vernielen, het staakt-het-vuren in Jemen erg precair is, Palestijnen tijdens het gebed worden overvallen in Jeruzalem en er op nog zoveel andere plaatsen in de wereld oorlog is.

Juist wanneer het oorlog is, is praten over vrede echter het hardst nodig. Hoe anders kunnen we voorkomen dat nog meer levens verloren gaan en dat nóg miljoenen mensen moeten vluchten naar andere plaatsen in de wereld?

VN-secretaris-generaal António Guterres. UN Photo

Het is tenminste een goede zaak dat, met het verzoek van VN-secretaris-generaal Antonio Guterres om een persoonlijke ontmoeting met de Russische president Vladimir Poetin en met de Oekraïense president Volodimir Zelensky, de VN eindelijk een stap hebben ondernomen.

Een onmiddellijk staakt-het-vuren is nodig in Oekraïne, gevolgd door de terugtrekking van de Russische troepen en een akkoord tussen Rusland en Oekraïne over toekomstige veiligheidsregelingen.

Alle oorlogen eindigen met een of andere vorm van onderhandeling. Dus waarom niet deze?

Iedereen weet dat het op zeker moment zal gebeuren. Waarom het dan nog langer uitstellen, waarom nog doorgaan met bombarderen, moorden en maken dat mensen op de vlucht moeten slaan, sterven of hun geliefden betreuren, in Oekraïne en in Rusland?

Oekraïense vluchtelingen aan de grens met Polen. Foto: UN Women Europe/Flickr/CC BY-NC 2:0

In plaats van de vrede te verhaasten hebben de meeste Europese landen ervan geprofiteerd om de wapenleveringen op te voeren, de oorlogsmachine te voeden en de aandelenkoersen van hun wapenfabrikanten op te drijven.

Dit is ook het gepaste ogenblik om het te hebben over onze medemenselijkheid, of het gebrek daaraan, tegenover mensen die in grote nood verkeren als gevolg van gewapende conflicten, schending van hun rechten of de schrijnende armoede die het gevolg is van het mondiaal economisch systeem.

Bijna 10 procent van de Oekraïense bevolking is op dit moment op de vlucht en leeft met trauma’s, verlies en angst. De meeste landen in Europa bieden steun aan Oekraïense vluchtelingen.

Ook de Britse regering beweert dat te doen, maar laat de Oekraïners vervolgens vastlopen in de bureaucratische doolhof die het ministerie van Binnenlandse Zaken opzettelijk heeft gecreëerd. Oekraïense vluchtelingen zouden integendeel moeten worden geholpen en verwelkomd. Dat is wat de Britse bevolking over het algemeen wil. Gewone mensen geven blijk van een grote edelmoedigheid.

Hun houding is echter helemaal anders als de wanhopige vluchtelingen uit oorlogen komen waarvoor Groot-Brittannië een directe verantwoordelijkheid draagt, zoals die in Afghanistan, Irak, Libië en Jemen.

De vergeten oorlog. Verwoeste huizen in Jemen. Foto: Felton Davis, Flickr/CC BY 2:0

Mensen die zo wanhopig zijn dat ze alles riskeren om in een angstaanjagend licht rubberbootje het Kanaal over te steken verdienen onze sympathie en onze steun. Binnenlandse Zaken plant integendeel om hen naar Rwanda af te voeren.

Als wij nog geloven in menselijkheid en in de rechten van vluchtelingen zouden we hen allemaal gelijk en fatsoenlijk moeten behandelen en de kans geven bij te dragen aan onze maatschappij, in plaats van ze te criminaliseren en op te sluiten.

Als de Conservatieve Partij wegkomt met dit outsourcen, zullen andere Europese landen volgen. Alvast de Deense regering vindt dit wreedaardige en onwerkbare voorstel een goed idee.

De gevolgen van deze oorlog voor de politiek en de hoop van de samenleving zullen enorm zijn, zeker voor de mondiale instellingen. De VN werden opgericht na WO II ‘om de volgende generaties te behoeden voor de gesel van de oorlog’.

De VN zijn veel te traag in actie gekomen en binnen het VN-systeem werd meer gepusht in de richting van escalatie dan van onderhandelingen.

De lijst van gewapende conflicten en oorlogen by proxy [1] die de wereld sindsdien heeft doorstaan en die miljoenen mensen het leven hebben gekost, is lang en groeit voortdurend aan. Korea, Vietnam, Iran-Irak, Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, India-Pakistan, de DR Congo en vele andere conflicten waar de mainstreammedia nauwelijks over hebben bericht, zoals in Kenia omdat ze waren gericht tegen de Britse koloniale bezetting.

In verband met de oorlog in Oekraïne dringt zich een prangende vraag op aan de VN. Hadden de VN hun secretaris-generaal niet al naar Moskou moeten sturen om een staakt-het-vuren te eisen op het moment dat Rusland wreed en illegaal Oekraïne binnenviel? De VN zijn veel te traag in actie gekomen en binnen het VN-systeem werd meer gepusht in de richting van escalatie dan van onderhandelingen.

In april 2022 klonk tijdens een persconferentie in Madrid, door de Spaanse linkse partij Podemos, een krachtig pleidooi voor doeltreffender en meer proactieve internationale vredesinstellingen. Dat kwam er na een discussie die op gang was gebracht door de linkse activistische organisatie Progressive International.

Ieder van de 17 sprekers veroordeelde de oorlog en de bezetting en riep op tot een staakt-het-vuren en een vredevolle toekomst voor de bevolking van Oekraïne en van Rusland. De deelnemers wisten hoe gevaarlijk een escalatie van dit conflict is. Zij wisten dat een nieuwe Koude Oorlog weer meer oorlogen en geweld met zich mee zou brengen.

Mensenketting tegen kernwapens in Büchel. Foto: Ludo De Brabander

Er staan in de wereld 1800 kernkoppen klaar voor gebruik. Met één ‘strategisch’ wapen kunnen honderdduizenden mensen worden gedood. Met één kernbom miljoenen. Die kan niet worden getemperd, noch kunnen de gevolgen ervan worden beperkt.

In juni zal in Wenen een hele reeks vredesevenementen plaatsvinden rond het Verdrag voor het verbod op kernwapens. Dit verdrag, dat werd aangenomen door de VN-Algemene Vergadering, hoewel de kernmachten zich bij de stemming onthielden, biedt hoop en uitzicht op een kernwapenvrije toekomst. Die kans moeten we met beide handen grijpen.

Er wordt weleens gezegd dat over vrede praten in oorlogstijd een teken van zwakte is. Het tegendeel is waar.

Er wordt weleens gezegd dat over vrede praten in oorlogstijd een teken van zwakte is. Het tegendeel is waar. Op vele plaatsen in de wereld heeft de durf van vredesactivisten landen ervan weerhouden zich te mengen in de oorlogen in Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Jemen of in een van de tientallen andere conflicten.

Vrede is niet slechts ‘afwezigheid van oorlog’, het is je veilig weten. Het veilige vertrouwen dat je altijd te eten zult hebben, dat je kinderen naar school kunnen, dat de gezondheidszorg werkt en bereikbaar is. Voor miljoenen mensen is dit vandaag geen realiteit. En de gevolgen van de oorlog in Oekraïne zullen nog miljoenen mensen meer deze veiligheid ontnemen.

Al die middelen die voor bewapening worden ingezet, kunnen niet worden ingezet voor gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting en milieubescherming.

President van Oekraïne Volodymir Zelensky ontmoette NAVO-voorzitter Jens Stoltenberg in Brussel op 4 juni 2019. Foto: president.gov.ua/CC BY-SA 4:0

Ondertussen zijn veel landen hun militaire uitgaven aan het opdrijven en investeren ze in meer en gevaarlijkere wapens. De VS hebben juist hun grootste defensiebudget ooit goedgekeurd. Al die middelen die voor bewapening worden ingezet, kunnen niet worden ingezet voor gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting en milieubescherming.

We leven in hachelijke en gevaarlijke tijden. Toekijken hoe de gruwel zich voor onze ogen afspeelt en ons klaarmaken voor nog meer oorlog in de toekomst is niet wat ons zal helpen om de klimaatcrisis, het armoedeprobleem of de voedselcrisis aan te pakken.

Wij hebben allen samen de taak een beweging tot stand te brengen en te ondersteunen die een andere koers kan uitzetten voor vrede, veiligheid en rechtvaardigheid voor allen.

 

Dit artikel is verschenen in de Morning Star en Globetrotter en werd vertaald door Hilde Baccarne.

Note:

[1] Oorlogen bij volmacht, waarbij een land oorlog voor tegen een ander land in naam van of in opdracht van een derde land.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!