De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

‘Je suis Charlie’, logen de leiders

‘Je suis Charlie’, logen de leiders

zaterdag 17 januari 2015 08:00
Spread the love

De aanslag op Charlie Hebdo vorige week was geenszins te missen. Uiteraard, afschuwelijk, hoe durven ze!

Het bracht een evenement op, die pijn doet aan mijn ogen, aan mijn hersenen, mij letterlijk koppijn bezorgt: het samentroepen van eerste ministers en afgevaardigden van regeringen van over de gehele wereld, zogenaamd als statement voor het vrije woord. Uiteraard, het bleek al snel dat de ‘demonstratie van leiders’ compleet in scene was gezet. Ze leidden het volk niet: dat volk, dat moest op afstand blijven. Ze maakten geen krachtig statement, trotseerden geen dreigementen: binnen een halve minuut was het fotomoment vanwege ‘veiligheidsoverwegingen’ ten einde. Als de terroristen bevestiging nodig hadden dat men bang is voor hen, dat zij de strijd in feite dus al hebben gewonnen, dan hebben ze dat nu gekregen.

Het statement werd nog zwakker gemaakt vanwege de alomtegenwoordige, pure hypocrisie: Netanyahu (Israel), Cameron (Engeland), Davutoglu (Turkije), Lavrov (Rusland)… witteboordencriminelen die in eigen land eerder journalisten en/of cartoonisten hun ‘vrijheid van journalistiek’ ontnamen (soms ook hun persoonlijke vrijheid (soms zelfs hun leven)), zouden nu komen vertellen hoe belangrijk vrije journalistiek wel niet is. Hoewel Erdogan toch al de balk in het oog van Netanyahu opmerkte, censureert Turkije intussen zelfs de nieuwe cartoons van Charlie Hebdo, alsof het een nog maar eens duidelijk wil laten blijken hoe waardeloos de mars voor vrijheid van journalistiek nu feitelijk was. Hij is niet de enige die intussen de Charlie bekritiseert die hij tijdens de Tocht der Dwazen heette te verdedigen.

Cameron misbruikt de aanslagen per direct om afluisterpraktijken nog verder uit te breiden, en heeft intussen de banden met de VS versterkt om ‘de strijd tegen terreur’ nog op te schroeven – een als strijd vermomde ‘terreur’ die voedingsbodem bleek voor nog meer terreur. In ‘ons eigen land’ wil overigens ook de regering Michel I ineens wel naar de burger luisteren. Lang leve de aanslagen, moeten zij denken: de alomtegenwoordige kritiek op de NSA verstomt en leiders kunnen weer doen wat zij willen. Dan is het wel mooi als je eerst duidelijk hebt gemaakt hoe belangrijk jij journalistieke vrijheid wel niet vindt, en daarvoor is zo een optocht de uitgelezen kans. Was dat de insteek: politiek opportunisme? Zijn leiderschap redden? Of zijn? En wat had hij daar eigenlijk te zoeken? Wat hadden zij daar te zoeken, behalve electoraal gewin?

Ook buiten de optocht zijn er mensen die de aanslag nu al misbruiken om aanhang te winnen [hier*  of hier], maar meelopen in zo een nep-betoging om waarden te verdedigen waar je dagdagelijks tegen strijdt is er ver, heel ver over. Jammer, er scheelde te veel aan het fotomoment om te spreken van ‘een gemiste kans’.

________________________________________

*Er zijn weinig mensen die zo een vergelijking met professioneel bullebak Donald Trump zouden (willen) overleven, en de meesten zouden zich liefst in een donker hoekje terugtrekken, maar onze schaduwpremier gaat er nog maar eens overheen.

take down
the paywall
steun ons nu!