Het
jazzfestival in het Antwerpse Park Den Brandt startte dit jaar
gezwind met de aanlokkelijke zoete klanken van het LABtrio
samengesteld uit de jonge avontuurlijke musici Bram
De Looze (piano), Anneleen Boehme (bas) en Lander Gyselinck (drums).
De
band werkt al acht jaar samen en bracht in 2013 het fel gesmaakt
album ‘Fluxus’ uit. Ze creëren een verbazend eigenzinnige triosound
waarin jazzimprovisatie en elektronische geluiden worden gemixt.
Voor
hun optreden op Jazz Middelheim 2015 lieten ze de New Yorkse
rietblazer Michaël
Attias en de cellist/multi-instrumentalist Christopher Hoffman
overvliegen. Samen creëerden ze een verbluffende klankkleur vol met
onverwachte en door het publiek bijzonder gewaardeerde improvisaties.
Kellylee
Evans
De
sfeer kwam daarna pas goed op dreef wanneer het beurt was aan pianist
en producerEricLegnini die het publiek meenam
op een Ray Charles-trip. De
speelwijze van Legnini is voor een deel geïnspireerd uit het zwarte
hart van de jazz – van de souljazzpianisten en de typische klanken
van de hard bop-meesters. Het resultaat geeft een sterk ritmisch
gekleurd en tegelijk heel melodische klanksymfonie waardoor hier en
daar een toeschouwers een danspasje waagde.
Legnini
ontpopte zich als een musicus die weet hoe hij op een vindingrijke
wijze grenzen kan slopen. De mix van opwindende rhythm
and blues en gospelkleuren lokt helemaal het soort kruisbestuivingen
uit waar Legnini zo tuk op is. Geflankeerd doorKellylee
Evans– één
van de revelaties van Gent Jazz Festival 2014 – kregen ze met hun
charisma en sterke songs het publiek probleemloos mee.
Darcy
James Argue
Zoals
verwacht gold dit ook voor Het Brussels
Jazz Orchestra nog
steeds een van de beste big bands in Europa. Het orkest werd in 1993
opgericht door Frank
Vaganée, Serge
Plume, Marc
Godfroid en Bo
van der Werf, en
groeide uit tot een imposant ensemble dat tot in de Verenigde Staten
wist door te breken. Begin dit jaar bracht het ensemble nog het
prachtige album The
music of Enrico Pieranunzi
uit.
Het
Brussels Jazz Orchestra nodigde voor deze editie van Jazz Middelheim
de Canadese jazzpianist, arrangeur en bigbandleider, Darcy James
Argue, uit om het ensemble te komen verstreken. Een goede keuze zo
bleek. Hij maakte het beroemde orkest cooler omwille van zijn
eigengereide vernieuwende manier van werken waarbij hij het brede
spectrum van moderne rock, jazz en klassieke muziek briljant
manipuleert. En zodoende zorgde hij voor de eerste staande ovatie van
deze 34ste editie.
TaxiWars
Ook
TaxiWars met muziek
van saxofonist Robin
Verheyen en teksten van dEUS-frontman Tom Barman, begeleid doorbassist Nic
Thys en drummer
AntoinePierre
kon de hoge verwachtingen bij het publiek waarmaken. Zij boden het
festivalpubliek een meer dan bedwelmende trip aan langs een resem
pakkende songs. Hun optreden schuimde, borrelde, siste en swingde de
pan uit gespeend met eigenzinnige muzikale dankbare variaties. De
muziek van TaxiWars klinkt gevat, punky en soms wat trashy. Onder
meer voor dit optreden werden een twaalftal composities door Ronny
Verheyen gecomponeerd. Barman schreef er teksten bij die zich op de
noten en ritmes vastenten. De groep bracht geen lange solo’s maar een
wonderlijk samenspel aan dat bij de toeschouwers dankbaar aansloeg.
En de roezige stem van Tom Barman deed menig vrouwenhart een beetje
sneller slaan.