“We
leefden op brood en thee. Mijn vijf kinderen waren erg ondervoed
omdat mijn echtgenoot en ik ons geen ander voedsel konden
veroorloven”, vertelt de 37-jarige Safa Subha uit Beit Lahiya.
“Ze hadden leverproblemen, bloedarmoede en zwakke beenderen.
Sinds ik geregeld voedselbonnen krijg van Oxfam, kan ik eieren en
yoghurt kopen, en zijn mijn kinderen er wat beter aan toe.”
Voedseltekorten en hoge prijzen
Volgens
het VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA) is
het gebrek aan een voldoende gevarieerd voedseldieet een algemene
bezorgdheid, vooral voor kinderen, zwangere vrouwen en jonge moeders die
borstvoeding geven. De oorzaken zijn het algemeen gebrek aan en
toegang tot voldoende degelijk voedsel, de hoge prijzen voor de
beperkte voorraden verse voeding en rood vlees en onvoldoende
steunprogramma’s voor voedselhulp.
Tot voor
de laatste aanval van Israël in 2014 werkte Safa’s echtgenoot Ashraf
nog als boer op een lap grond die hij huurde. “Hij verdiende
daar ongeveer 67 euro per week mee. Het werd te gevaarlijk vanwege de
Israëlische bombardementen. Daarna probeerde hij het nog als
taxichauffeur, maar dat inkomen volstaat niet”, verklaart Safa.
Ook
de 43-jarige Kamal Kassam uit Beit Hanoun in het noorden van de
Gazastrook moest een beroep doen op het “Geld voor
werk-programma” van Oxfam om zijn vrouw en hun vijf kinderen
tussen 6 en 12 jaar te kunnen onderhouden.
Tijdens
de laatste aanvallen van Israël sloeg het gezin op de vlucht, nadat hun huis
vernield was door Israëlische bommen. “Ik werkte in een
fabriek, maar verloor die baan als gevolg van de Israëlische
blokkade. Daarna verdiende ik ongeveer 7 euro per dag door met ezel
en kar goederen rond te brengen, maar die verloor ik bij een zware
luchtaanval”, getuigt hij.
Vernielde
infrastructuur
Bij
de hevige Israëlische bombardementen is bovendien het overgrote deel
van de infrastructuur vernietigd, waaronder de enige energiecentrale
van Gaza en meerdere sanitaire projecten. Daardoor stroomt
onbehandeld rioolwater vanuit de zee terug in het grondwater van
Gaza. Zo raken het drinkwater en het irrigatiewater voor de landbouw
besmet, met de uitbraak van ziekten tot gevolg.
Israël
blokkeert nog steeds het grootste deel van de invoer van vitale
reserveonderdelen voor het herstel van de rioolinfrastructuur, net
als landbouwbenodigdheden zoals meststoffen en zaden, wat op zijn
beurt de landbouwproductie ernstig beperkt.
De
grootste zorg op het gebied van voedselzekerheid en voeding ligt
volgens het OCHA op het gebied van “inkomensverlies door de
zware schade aan landbouwgronden, de dood of het verlies van dieren,
de onmogelijkheid om landbouwgronden te betreden, vooral in de door
Israël opgelegde bufferzone van 3 kilometer en het verlies van
arbeidsplaatsen”.
Geen toegang tot kwaliteitsvoedsel
De
voedselonzekerheid in Gaza wordt echter niet alleen veroorzaakt door
een tekort aan voedsel alleen. Het is ook een economische crisis,
want de meeste inwoners van de Gazastrook kunnen zich de hoge prijs
van kwaliteitsvoedsel niet permitteren.
“De
hoge werkloosheid en lage lonen duwen het merendeel van de Gazanen in
armoede en voedselonzekerheid. Daardoor zijn ze zwaar afhankelijk van
externe hulp voor hun essentiële noden”, zo staat te lezen in
Gaza Detailed Needs Assessment and Recovery Framework: Social
Protection Sub-Sector, een rapport van de Wereldbank, de Europese
Unie, Verenigde Naties en de Palestijnse regering.
De
opeenvolging van zware economische schokken maakt dat er voor
gezinnen nog maar weinig manieren zijn om het hoofd boven water te
houden. “Daardoor gaat 89 procent van de gezinnen op negatieve
manieren hun voedselnoden lenigen, bijvoorbeeld door voedsel van
slechtere kwaliteit
te kopen of het aantal maaltijden op een dag te verminden”,
aldus het rapport.
Bron: Environmental
Damage to Gaza Exacerbating Food Insecurity
