Onder het bewind van Saddam Hoessein kreeg Hazim Kamaledin meermaals af te rekenen met bedreigingen. Hij werd gefolterd. Hij weigerde immers theater te maken ten dienste van het regime.

Na zijn bewerking van het stuk ‘De koning is de koning’ – een voorstelling over een dictatoriale vorst die heel wat gelijkenissen vertoonde met Saddam – was zijn doodvonnis getekend.

Hij moest op de vlucht. Na heel wat omzwervingen kwam hij in 1987 uiteindelijk in België terecht. Momenteel werkt hij als theatermaker met het gezelschap ‘Cactusbloem’. Met ‘Oraal’ levert hij nu ook zijn eerste Nederlandstalig boek af.

Hazim Kamaledin is, zoals hij zelf stelt, de weg kwijt in het labyrint dat globalisering wordt genoemd. ‘Oraal’ is hiervan een afspiegeling. Het boek springt van de hak op de tak en is verwarrend. Maar het gaat dan ook over een volk in verwarde tijden. Het is een experimenteel boek, dat zweeft tussen mythen en feiten.

In legendevorm wordt het verhaal verteld van de familie Albou Dhebbaah. Heel wat verhalen doen de ronde over deze roemruchte familie, verhalen die overgeleverd werden van generatie op generatie.

De bekende cineast Maytham Albou Dhebbaah is er een telg van en staat centraal in het boek. Maytham is een zoon van een sjiietische vader en een soennitische moeder, die echter beiden seculier zijn onder het regime van Saddam. Ze hangen het communistische gedachtegoed aan.

Maytham zelf was beroemd om zijn linkse films, die het regime van Saddam en zijn partij aanvielen. Op een dag wordt Maytham gevangengenomen en gefolterd. Hij wordt opgepakt door de geheime dienst ook al omdat die denkt dat hij gelooft in mysterieuze krachten.

Maar ook na de val van Saddam wordt Maytham vervolgd, gekweld en gefolterd. De Amerikaanse bevrijders/bezetters beschuldigen hem van verzet, fundamentalisme en terrorisme.

Ondanks allerhande folterpraktijken blijft Maytham de politieke gevangene die nooit tot bekentenissen zal overgaan. De mythes en legendes over de familie Albou Dhebbaah worden verweven met deze actuele gebeurtenissen.

Onder Saddam moest iedereen zich plooien naar de eisen en de willekeur van het regime. Foltering was het middel bij uitstek om iedereen in de pas te laten lopen.

Met de komst van de Amerikanen in 2003 werden de Irakezen grotendeels van deze praktijken bevrijd, maar het geweld stopte zeker niet. De verschillen tussen sjiieten, soennieten en christenen werden geaccentueerd. De rijkdommen van het land verkwanseld. Corruptie greep om zich heen. Het volk bleef verweesd en verdeeld achter. Een destructieve situatie is het resultaat.

Ondanks alles tracht Hazim Kamaledin met heel veel zin voor humor de creativiteit van het Iraakse volk om met deze verschrikkelijke gebeurtenissen om te gaan, te schetsen.