Interview - Ebe Daems

Interview Nesrin Abdollah: ‘Er is geen politieke oplossing in Syrië zonder de Koerden’

De Koerdische 'volksbeschermingseenheden' YPG en hun vrouwenafdeling YPJ haalden de wereldpers met hun strijd tegen IS bij de slag om Kobane. Militair boeken zij in Syrië grote successen tegen de terreurgroep. Minder bekend is dat ze ook deel uitmaken van een politiek en maatschappelijk project in Rojava, het Koerdische deel van Syrië. Ondanks de oorlog is Rojava een relatief stabiele regio. Er is een de facto zelfbestuur uitgeroepen, gebaseerd op principes van democratie, gelijkheid en pluralisme.

maandag 21 maart 2016 17:18
Spread the love

YPJ-woordvoerster en commandante Nesrin Abdollah was op uitnodiging van de Luxemburgse ministers van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking in de Benelux om de situatie in Rojava te bespreken. DeWereldMorgen.be sprak haar tijdens haar bezoek aan Brussel.

Hoe raakte u betrokken bij de Syrische opstand?

‘Voor de revolutie was ik journalist voor een lokale krant, maar vanaf 2011 raakte ik actief betrokken bij de revolutie tegen het Baath-regime. Enerzijds engageerde ik me als Koerd, want de Baath-partij vervolgde de Koerden en ontkende hun bestaan. Anderzijds zette ik me in als vrouw omdat ik de kans zag om zo iets te veranderen aan de onderdrukte positie van vrouwen.’

‘De Koerdische revolutie in Rojava is een vrouwenrevolutie. Van alle revoluties van de Arabische Lente is het de enige revolutie die vrouwen betrekt en hun rechten garandeert. Vrouwen spelen op alle domeinen een grote rol: sociaal, politiek, cultureel, in het onderwijs, militair, … We hebben een systeem van co-voorzitterschap, elke organisatie moet een man en een vrouw aan de leiding hebben. Bij de verkiezingen hanteren we quota: veertig procent vrouwen, veertig procent mannen en de overige twintig procent is verdeeld.’

Zou u dan kunnen stellen dat de situatie in Rojava sinds de revolutie verbeterd is?

‘We hebben in elk geval grote stappen gezet naar een democratisch systeem met ons democratisch zelfbestuur. Voor de oorlog was er een gecentraliseerd Arabisch nationalistisch systeem onder de Baath-partij. Alles moest Arabisch zijn. Nu leven in Rojava alle etniciteiten en religies met gelijke rechten democratisch samen: Arabieren, Koerden, Armeniërs, … Ondanks de oorlog konden we dat democratisch systeem met succes uitbouwen.’

‘Voor de revolutie diende het Syrische leger enkel om het regime te verdedigen en te beschermen. Het was geen nationaal leger dat ieders belangen diende. Wij hebben een inclusief leger van alle nationaliteiten uitgebouwd. Ons doel is om alle gebieden onder IS-controle te bevrijden en een democratisch, inclusief Syrië uit te bouwen.’

Sommigen beweren dat het regime Assad een grotere vijand van de Syriërs is dan IS?

‘Onze vijand nummer een was altijd al het regime. De revolutie startte ook als een revolutie tegen het regime en dat is het nog steeds, maar toen kwam IS. IS is niet enkel een vijand van de Koerden, maar van de mensheid. Door hun massamoorden op burgers hebben we onze aandacht moeten verleggen. Het regime heeft ook massamoorden gepleegd, maar het heeft internationaal nog steeds een sterke positie. Door de opkomst van IS ziet de internationale gemeenschap de Syrische crisis als een terrorismecrisis. IS is nu hun prioriteit, niet het regime. Zo legitimeren en versterken IS en het regime elkaar.’

Er zijn momenteel vredesonderhandelingen gaande in Genève, maar de Koerden worden niet betrokken. Wat vindt u daarvan?

‘Vredesonderhandelingen zonder de Koerden brengen geen vrede, maar een voortzetting van de oorlog. De Koerden zijn de op een na grootste etnische groep in Syrië. We hebben een groot deel van het gebied onder onze controle en we zijn zeer efficiënt in de strijd tegen IS. Met onze inclusieve ideologie zijn we ook een stabiliserende factor in Syrië en het Midden-Oosten. Als we niet aanwezig zijn bij de vredesgesprekken, zien we ons ook helemaal niet genoodzaakt ons te houden aan de beslissingen die daar genomen worden.’

‘Er is geen politieke oplossing in Syrië zonder de Koerden. Het Koerdische volk zal het niet accepteren de zondebok te zijn van verschillende politieke machten die rekeningen met elkaar vereffenen. Als niet alle etniciteiten deelnemen aan de onderhandelingen en de oplossing niet van de Syriërs zelf komt, is het bij voorbaat gedoemd te mislukken. We zitten nu aan Genève III. Als dit zo voortgaat, krijgen we ook nog Genève VI en VII.’

Is een oplossing met Assad mogelijk?

‘Ons probleem is niet Assad zelf, maar het Baath-regime dat het bestaan van de Koerden ontkent. Als het regime de Koerden, hun rechten en hun democratisch systeem erkent, dan kunnen we onderhandelen. Maar het is geen optie om terug te gaan naar de situatie van voor de oorlog. De enige oplossing is een vrij, democratisch Syrië dat pluralistisch, gedecentraliseerd en egalitair is, zodat niemand de andere nog kan onderdrukken.’

Er is sinds een paar weken een staakt-het-vuren, maar ik veronderstel dat IS dat niet respecteert?

‘Het staakt-het-vuren geldt niet voor IS en Al-Nusra. Zij vallen ons aan en wij verdedigen ons. Het probleem is dat er sinds het staakt-het-vuren al veel schendingen zijn gepleegd en dan vooral tegen ons. Zeker Turkije begaat zware schendingen zonder dat de internationale gemeenschap dat veroordeelt. Daarnaast is onze grootste zorg dat het staakt-het-vuren terroristische organisaties meer tijd geeft om zich te reorganiseren en sterker te worden.’

Turkije heeft Rojava een embargo opgelegd en ook Iraaks Koerdistan laat maar met mondjesmaat personen en goederen de grens over. Hoe overleven jullie?

‘Rojava is een landbouwstreek dus wij zijn zelfvoorzienend. Er zijn veel kleine projecten en coöperatieve systemen opgericht en we hebben een ruileconomie. De steun van de internationale gemeenschap is zeer beperkt. Humanitaire hulp is schaars en moeilijk toegankelijk. Er is een enorme nood aan medische hulp. Medicijnen krijgen we van kleine, lokale ngo’s in Rojava. De grote operaties met medische hulpvoorraden komen vooral van het Internationale Rode Kruis. Die medische hulp moet verdeeld worden door de Syrische Rode Halve Maan, maar die is veel te afhankelijk van het regime, waardoor maar een heel klein deel Rojava bereikt.’

Rojava is ondanks de oorlog redelijk stabiel en vreedzaam gebleven. Zijn er veel vluchtelingen naar Rojava gekomen?

‘Ja, want het is inderdaad de meest veilige en stabiele regio van Syrië. Er zijn een miljoen vluchtelingen en intern ontheemden in Rojava. De vluchtelingenkwestie is voor de internationale gemeenschap momenteel het grootste probleem. Turkije speelt daarin een vuile rol en en chanteert de EU om zijn doelen te bereiken. De EU pakt de kwestie volledig fout aan: miljarden aan Turkije geven terwijl Turkije het probleem niet oplost! De internationale gemeenschap moet zichzelf niet wijsmaken dat het geven van geld de vluchtelingenkwestie zal oplossen.’

‘Het democratisch zelfbestuur heeft recent een verklaring uitgebracht die alle vluchtelingen in het buitenland uitnodigt om terug te keren naar Rojava. Dat is volgens mij de oplossing, maar daarvoor hebben we de steun van de internationale gemeenschap nodig, want het zou natuurlijk veel druk zetten op onze gemeenschap. We vragen niet zozeer om financiële hulp, veel geld hebben we daar niet voor nodig, maar de internationale gemeenschap zou gespecialiseerde waarnemers moeten sturen om alles in goede banen te leiden en de vluchtelingen te helpen.’

Wat zijn op maatschappelijk vlak de grootste uitdagingen in Rojava?

‘De diversiteit van de inwoners van Rojava is tegelijk onze kracht en onze zwakte. Onze vijanden, waaronder het regime, proberen bijvoorbeeld via sociale media bepaalde groepen te beïnvloeden om weg te breken uit de eenheid. Dat heeft in het verleden tot spanningen en misverstanden geleid, maar sinds de strijd tegen IS zijn we meer verenigd.’

take down
the paywall
steun ons nu!