Interview met Sarah Van Liefferinge: “Door beroepspolitici aan te stellen zijn we uit democratische bocht gevlogen.”

Interview met Sarah Van Liefferinge: “Door beroepspolitici aan te stellen zijn we uit democratische bocht gevlogen.”

Interview met Sarah Van Liefferinge een Gentse piraat. Ter verduidelijking! Ik spreek met Sarah over cannabis en ons politiek systeem, niet met de woordvoerster of het hoofd van de piratenpartij. De libertaire/anarchistische piratenpartij kiest ervoor om zich niet-hiërarchisch te organiseren.

zaterdag 12 september 2015 08:34
Spread the love



Sarah Van Liefferinge

Dewals: Een tijdje geleden kreeg ik te horen dat de piratenpartij zich achter de legalisering van cannabis schaart. Klopt dit?

Van Liefferinge: Binnen de piratenpartij zijn hier verschillende meningen over. Heel wat piraten zijn voor de legalisering van cannabis, anderen niet. Een compromis lijkt ons de decriminalisering van cannabis. We willen zeker het huidige hypocriete drugbeleid niet langer voortzetten. Een drugbeleid dat enerzijds de consumptie van tabak en vooral alcohol aanmoedigt, legaal maakt en er btw op int en anderzijds cannabisgebruik stigmatiseert en criminaliseert vinden we totaal buitentijds. Tegelijkertijd willen wij geen enkel druggebruik stimuleren. Wij willen dat de mensen hun zelfbeschikkingsrecht opnemen en vrezen dat verslaving of overmatig gebruik van een drug, maakt niet uit dewelke, dit tegenwerkt.

Dewals: Wat bedoelt u met decriminaliseren?

Van Liefferinge: Het persoonlijk gebruik uit het strafrecht halen. We pleiten voor het recht op eigen gebruik. Iedere persoon moet voor zichzelf kunnen uitmaken of hij al dan niet drugs wil gebruiken en hiervan wil genieten. Een drugsvrije samenleving is onbereikbaar en dus heeft het geen nut om hiernaar te streven. We moeten er eerder voor zorgen dat juiste objectieve informatie over drugs bij de mensen geraakt. Decriminaliseren betekent voor ons tevens dat cannabisgebruikers niet langer als criminelen geviseerd, beboet of vervolgd worden, zoals onlangs nog op Pukkelpop gebeurde.

bepaalde drugs die de geest openen, zoals cannabis, worden gecriminaliseerd en andere drugs, zoals alcohol, die je geest eerder sluiten of minder kritisch en creatief maken worden wijd getolereerd en zelfs gestimuleerd.

Dewals: Hoort er bij decriminalisering een legale productielijn en legale verkooppunten?

Van Liefferinge: Het lijkt me logisch dat wanneer men het cannabisgebruik decriminaliseert er evenzeer een legale productielijn en verkooppunten komen. Voor mij is het nog niet duidelijk wie, de overheid of privébedrijven, het telen en/of de verkoop op zich moet nemen. Daarnaast herken ik binnen het huidige drugbeleid een opmerkelijk gegeven: bepaalde drugs die de geest openen, zoals cannabis, worden gecriminaliseerd en andere drugs, zoals alcohol, die je geest eerder sluiten of minder kritisch en creatief maken worden wijd getolereerd en zelfs gestimuleerd.

Dewals: Heeft onze maatschappij, naast de beleidsvoerders, eveneens een hypocriete houding ten aanzien van alcohol- en ander druggebruik? Beschikken mensen wel over correcte informatie over alcohol- en ander druggebruik om zich een juist beeld te vormen?

Van Liefferinge: Natuurlijk is er een hypocriete houding in de samenleving ten aanzien van drugs. De piratenpartij is tegen reclame en zeker tegen reclame voor druggebruik, ook alcohol gebruik valt hieronder. Zo is het bv. waanzin dat grote sportevenementen gesponsord worden door grote biermerken. Daarnaast is het spijtig dat de media cannabis meestal als een gevaarlijk of negatief middel presenteren. Men krijgt zo een zeer vertekend en stigmatiserend beeld van wat de verschillende drugs teweeg brengen.

Het decriminaliseren van cannabis zal er volgens ons net toe leiden dat juistere informatie de mensen bereikt en dat ze onderling eerlijker over hun eigen ervaringen durven te spreken. Zeker naar de jongeren toe is het een noodzakelijkheid om correcte gegevens te geven. In verband met verslaving zijn er ondertussen nieuwe wetenschappelijke theorieën, men kan er bijvoorbeeld in het boek Chasing The Scream:

The First and Last Days of the War on Drugs van Johann Hari over lezen. De onderzoekers stellen hier dat het verslaafd worden aan een middel niet zoveel te maken heeft met het middel zelf. Volgens hun zorgt het ontbreken van zinvolle intermenselijke relaties voor de voedingsbodem van middelenmisbruik. Het open en bloot bediscussiëren van deze theorieën vinden we zeer belangrijk. Waarom gaan mensen drugs gebruiken, louter voor het plezier of voor een bepaald menselijk gemis te compenseren?

Dewals: Hoe ziet u de rol van de media bij het belichten van het thema drugs?

Van Liefferinge: De piraten hebben veel kritiek op wat vandaag de dag doorgaat als democratie, het politieke systeem en de media. Het politieke nieuws dat de mainstream media brengt behandelt hoofdzakelijk de beroepspolitici, de particratie, de grote verkiezingsshow, de politieke spelletjes enzovoort maar ze brengen te weinig verslaggeving over hoe de zorg voor de polis, de politieke samenleving, gebeurt of zou moeten gebeuren.

De alomtegenwoordige veertig uren werkweek zorgt er daarnaast voor dat mensen vaak te moe zijn om kritisch deze informatie te onderzoeken Verder leidt de in de media alom aanwezige reclame tot het bijna continu consumeren van prullaria. Dit ervaren wij tevens als een rem op het bewustmakingsproces van de burger. We hebben dus heel veel kritiek op de media maar de grote vraag is natuurlijk: hoe verander je deze situatie?

Wij geloven in een democratisch systeem waarbij de burger zijn verantwoordelijkheid opneemt en in een basisinkomen waarmee hij een eigen leven kan inrichten. Maar dit veronderstelt een bepaalde maturiteit en engagement bij de burger die nu noch het onderwijs noch de media stimuleert. Ons onderwijs leert kinderen grotendeels om te conformeren. Spijtig genoeg ontwikkelt het onderwijs nog veel te weinig de kritische geest en houding van de opgroeiende nieuwe generatie.

De digitale revolutie of digitalisering zorgt voor een decentralisering van de mediamacht. Waar de media vroeger eenzijdig besliste wat in het nieuws kwam zie je nu een verschuiving naar het internet waar burgers zelf nieuwsberichten creëren, of ze oppikken en onderling delen. Het kantelmoment waarbij de meerderheid van de mensen zich actief zelf van nieuws voorzien en wereldbewust worden is nog niet bereikt maar de transitie is duidelijk bezig.

Wij geloven in een democratisch systeem waarbij de burger zijn verantwoordelijkheid opneemt en in een basisinkomen waarmee hij een eigen leven kan inrichten

Dewals: Is de transitie zoals u die ziet vooral een jongeren zaak?

Van Liefferinge: Het is duidelijk dat de jongeren de digitale revolutie veel actiever beleven. Via het internet vormen zij niet-hiërarchische netwerken waarbij ze zeer veel informatie over heel verschillende onderwerpen uitwisselen en zo ook grenzen aftasten. Deze activiteiten beangstigen de machthebbers en zetten ze er toe aan om bijvoorbeeld op pukkelpop draconische maatregelen te nemen en facebook te gebruiken om cannabisgebruikers op te sporen. Het is even laten voelen van ‘wij zien jullie’. Of bv. dat er in Antwerpen voor zero tolerantie van cannabisgebruik gepleit wordt. Het is de angst voor een te grote eis náár en beleving ván de volkse democratie waardoor het establishment de repressie wil opvoeren

Dewals: Wie zijn de ‘machthebbers’ in dit geval?

Van Liefferinge: De gevestigde orde in het algemeen. Ik wil zeker niet focussen op de NV-A. Ik zie hetzelfde bij de liberalen of de CD&V zelfs bij de Sp-a maar ik denk dat er binnen deze partijen nog minder een dictatoriale structuur aanwezig is.

Dewals: Denkt u dat de huidige beleidsmakers een beeld van de ‘voorbeeldige Vlaming’ hebben en dat daarbij cannabisgebruik bijvoorbeeld niet past? Worden ‘blowers’ met andere woorden op basis van de heersende moraliteit gecriminaliseerd, wat bij deze regering resulteert in een nog hardere aanpak dan een paar jaar geleden?

Van Liefferinge: Ofwel evolueren we verder naar een totalitaire politiestaat die zich baseert op repressie en angst om burgers in een gewenste houding te dwingen. Aan deze opgelegde gewenste houding koppelen sommige politici een vals beeld van de goede mens of de goede Vlaming. De burger gaat zich verkeerdelijk vrij wanen omdat hij veel kan kopen en om de vijf jaar eens mag gaan stemmen. Tegelijkertijd stellen de politici criteria voor waar de burger aan moet beantwoorden om burgerschap te krijgen. Maar zo een burger hebben wij met de piratenbeweging niet voor ogen.

Onze burger moet zich engageren en verantwoordelijkheid opnemen. Niet door om de vijf jaar te gaan stemmen en ondertussen te zwijgen en alles te slikken wat er in de samenleving gebeurt. Hij moet zijn vrijheid kunnen beleven. Het consumentisme, alcohol en nicotine en andere middelen werken nu als zoethoudertjes. Daarnaast zaait de gevestigde orde onophoudelijk angst bij de bevolking. Pas op voor de vreemdeling, de drugsgebruiker, de arme, de asielzoeker, de werkloze…

Indien we dit pad niet langer meer willen opgaan kunnen we kiezen voor het pad van hoop, van liefde, wat betekent dat we aanvaarden dat iedereen anders is, en dat we dat anders-zijn tolereren in plaats van mensen te willen dwingen in een bepaald ideaalbeeld. Maar dan komen we terug bij de pijlers van onze samenleving zoals het onderwijs en de media die ons moeten helpen om deze levenshouding aan te leren. Spijtig genoeg focust ons traditionele onderwijssysteem nog steeds teveel op het reproduceren van gegevens en niet op het kritisch analyseren van de samenleving.

Onze burger moet zich engageren en verantwoordelijkheid opnemen. Niet door om de vijf jaar te gaan stemmen en ondertussen te zwijgen en alles te slikken wat er in de samenleving gebeurt.

Dewals: Indien we ervan uitgaan dat iedere minderheid moeilijkheden heeft gekend of kent om zijn plaats in het pluralistische westen te vinden kunnen we dan stellen dat de cannabisgebruikers de ‘nieuwe’ homoseksuelen zijn? Deze groep heeft eveneens lange tijd ondergedoken of in de marge haar wezenlijkheid moeten beleven.

Van Liefferinge: Ik ben zelf een occasioneel cannabisgebruiker, daardoor ken ik heel wat mensen die cannabis gebruiken. Zij durven daar openlijk voor uit te komen en weten waar je cannabis kunt kopen of met wie je het kan delen. Deze mensen laten zich niet tegen houden om verder cannabis te roken. Maar er is wel het besef dat als de politie je pakt, je in de problemen zit.

Op die manier zou het dus wel kunnen dat de cannabisgebruikers één van de groepen is die door het recht van vrijheid op roes op te eisen de emancipatiebeweging verder zal aanwakkeren. Het oogluikend toelaten van cannabisgebruik in sommige steden zorgt er tegelijkertijd voor dat men niet teveel mort. Moest er morgen in de wet komen te staan dat cannabisgebruikers zonder pardon in de bak vliegen dan zouden veel meer mensen in actie komen om de legalisering af te dwingen.

Dewals: Tast de overheid door bepaalde interventies af hoever ze kunnen gaan? Hebben ze dit bijvoorbeeld gedaan met hun interventie op Pukkelpop?

Van Liefferinge: Ja, absoluut. Vandaar het belang om mensen tot actie aan te zetten. Ze uit hun zetel te halen om hun rechten en vrijheden op te eisen en het recht op roes is daar zeker één van. Het is een onverantwoordelijke overheid die drugs criminaliseert want hierdoor stijgt de prijs en verslechtert de kwaliteit van het product aanzienlijk. Met criminalisering zorg je voorts voor meer problemen zoals volle gevangenissen en financier je de georganiseerde misdaad.

Dewals: Bij legalisering zou men zeer veel geld kunnen besparen door bezuinigingen bij politie en justitie en bovendien zouden de belastingen op cannabis nieuw overheidsgeld kunnen opbrengen. Moet een overheid hier rekening mee houden volgens u?

Instellingen zoals de sleutel streven er naar om hun cliënteel drugvrij te maken maar dit soort intenties dateren uit de vorige eeuw.

Van Liefferinge: Persoonlijk ben ik zeer geïnteresseerd in de werkwijze die Colorado nu toepast. Men heeft er heel de productielijn en verkooplijn gelegaliseerd. Een deel van de belastingwinsten van de cannabisverkoop gebruikt men voor drugpreventie in scholen. De hele opzet werkt tevens destigmatiserend. Instellingen zoals de sleutel streven er naar om hun cliënteel drugvrij te maken maar dit soort intenties dateren uit de vorige eeuw.

Je moet mensen duidelijk maken waarom ze drugs gebruiken en hoe ze op een behoorlijke manier met het middel kunnen omgaan, want verslaving zorgt ervoor dat mensen hun zelfbeschikkingsrecht niet kunnen opnemen en dat willen we ten zeerste vermijden. Correcte informatie moet al vroeg in het onderwijs op het curriculum staan. Een open houding tegenover drugs maakt het middel bespreekbaar.

Dewals: Rudolph Gerber, ex-professor en ex-rechter in Arizona, stelt dat de huidige politici verplicht zijn om hun repressief beleid verder te zetten. Mochten ze dit niet doen, zou dit betekenen dat hun voorgangers of zijzelf voordien een onjuist beleid voerde. Vandaar dat het meestal ex-politici of ex-agenten zijn die ervoor durven uitkomen dat de ‘war on drugs’ contraproductief is geweest en moet stoppen. Wat vindt u van deze stelling?

Van Liefferinge: Ons politiek systeem, waarbij men eenmaal verkozen alweer bezig is met de volgende verkiezing en waarbij men zeker niet tegen de achterban in wil gaan door grote veranderingen in te voeren, werkt dit in de hand. Men zou niet langer op partijen of mensen moeten stemmen maar per thema. De verschillende aspecten van zo’n thema, zowel de voor- als de nadelen, zouden grondig belicht en besproken moeten worden. Op basis daarvan zou de bevolking dan geraadpleegd kunnen worden via referenda, een democratie aan het werk als het ware. In zo een politiek systeem kan een beleid veranderen maar nu wil niemand zijn hoofd op het hakblok leggen uit vrees om zijn post te verliezen.

Dewals: Denkt u dat er vandaag werk wordt gemaakt om een zodanige voedingsbodem te creëren waar een totalitair systeem op kan teren?

Van Liefferinge: Ik ben ervan overtuigd dat men daarmee voortdurend bezig is. De geschiedenis is een eeuwige strijd tussen democratie en totalitarisme. Sinds de jaren tachtig is dit gevecht terug intenser geworden. Er is een elite die belangen heeft bij een totalitair systeem. Anderzijds heb ik het gevoel dat veel mensen zich hiervan bewust zijn en een tegenbeweging ingezet hebben. Meer en meer mensen zijn de verzuring van onze samenleving beu en begrijpen dat ze zich actief moeten inzetten om het op een andere manier te proberen. Wat de afloop zal zijn weet ik niet, alleen de geschiedenis kan ons dat vertellen. Maar deze principiële strijd is nooit gestreden, integendeel hij is continue bezig. Maar in mijn vriendenkring en de wereldwijde piratenbeweging zie ik dat er veel hoop en verzet aanwezig is.

Meer en meer mensen zijn de verzuring van onze samenleving beu en begrijpen dat ze zich actief moeten inzetten om het op een andere manier te proberen.

Dewals: Zoals in IJsland?

Van Liefferinge: Er zijn verschillende factoren die maken dat IJsland een metamorfose onderging tijdens de beleving van hun crisis. Ten eerste zaten ze veel dieper in de miserie dan in België. Daarnaast is het een eiland dat zeer makkelijk buitenlandse invloeden kan weren. Bovendien kent IJsland geen Europese structuren en heeft de Europese Unie er niets te zeggen. En last but not least de burgers zijn er op straat gekomen om hun ongenoegen kenbaar te maken. Het eiland was klaar voor een nieuw verhaal, één voor de burgers en niet voor de banken. Het is niet toevallig dat de piratenpartij er vandaag op 30 à 40 procent in de stempeilingen mag rekenen.

Ondertussen komt er ook in de rest van Europa meer en meer weerstand tegen het dictatoriale Europa. Vroeger was je als anti-Europeaan, nationalistisch en rechts. Tegenwoordig hoort men steeds meer linkse stemmen over Europa klagen. Over politiek Europa wel te verstaan niet het geheel van burgers. In Griekenland, Spanje en Portugal zijn mensen zich op een solidaire manier gaan organiseren en dit op verschillende domeinen zoals voedselverdeling, internetverdeling, onderwijs, medische verzorging enzovoort.

Wij geloven niet in de beroepspoliticus. Representatie moet gebeuren door burgers en niet door mensen die een hele loopbaan de machtshendels mogen bedienen

Dewals:Waarom ginder en niet hier?

Van Liefferinge: In België zitten nog teveel mensen op een zacht kussentje met als leuze ‘het gaat nog wel’. Ik hoop echt dat het niet nodig zal blijken om nog dieper in de crisis verzeild te geraken. Maar misschien is het wel nodig eer de burgers hier beseffen dat zij het heft en de politiek weer in handen moeten nemen. Beroepspolitici hebben andere belangen dan de bevolking.

Maar tegelijkertijd moeten we ervan bewust zijn dat het niet alleen individuele slechte wil van de politici is maar dat wij allemaal in dit systeem blijven participeren. Niet actief tonen dat je het systeem wil veranderen is in feite het systeem, van een elite versus het plebs, mee in stand houden. Veel beroepspolitici zullen aanvankelijk geëngageerde lieden zijn geweest maar werden mee ‘slachtoffer’ van een giftig systeem dat zich in de loop van honderden jaren heeft gevormd en dat zich niet zomaar laat stoppen.

De piratenbeweging is fel bezig met hoe digitalisering zou kunnen helpen om burgers meer politieke inspraak te geven en om informatie bij de mensen te brengen. Wij geloven niet in de beroepspoliticus. Representatie moet gebeuren door burgers en niet door mensen die een hele loopbaan de machtshendels mogen bedienen. Johan Vande Lanotte of Karel De Gucht zullen waarschijnlijk met de beste bedoelingen aan hun loopbaan begonnen zijn.

Maar deze mensen beseffen ondertussen niet meer dat ze van de bevolking en haar noden zijn vervreemd omdat hun leefwereld ondertussen alleen nog uit CEO’s en andere zeer machtige mensen bestaat. Maar breek alsjeblief dit systeem open. Politicus zou je maar voor een bepaalde maximum termijn, één of twee mandaten, mogen zijn.

Zorg ervoor dat leraars en loodgieters ook in de assemblees geraken. Door beroepspolitici aan te stellen zijn we uit de democratische bocht gevlogen. Een democratie heeft nood aan meer roulatie. De G1000 van David Van Reybrouck was volgens mij een zeer interessant experiment dat aantoont hoe we de samenleving verder kunnen democratiseren.




 

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!