Wie dacht dat alles wat te mooi lijkt ten alle tijde eindigt met bedrog kan zijn/haar stelling gedeeltelijk opbergen! Zo ontving ik totaal uit het niets een uitnodiging om naar Polen af te reizen om zowaar een congres mee te maken dat over de wondere wereld van de eengemaakte markt van de EU.

Koken kost geld, zo moet de organisator gedacht hebben! Van vliegtuigreis tot het verblijf in het Holiday In hotel, niets mocht ontbreken. Zelfs de fatamorgana van vriendelijke mensen die spontaan op me afstapte tijdens mijn zoektocht naar straten – wiens namen een getrainde tong vereisen – bleken werkelijkheid!!

Maar goed, onze Poolse vrienden wisten duidelijk ook van aanpakken. Een pr verantwoord gebouw en medewerkers. De aanpak verdiend respect Het goede nieuws blijft echter niet duren…

Zoals wel eens meer gebeurt in de politiek en daarbuiten beginnen veel initiatieven vanuit nobele overwegingen. Wie kan er in godsnaam een probleem mee hebben dat er binnenin de EU barieren worden weggewerkt? Laat dus maar komen die werkpunten, nu ik toch omgeven ben door verdedigers van de eerste lijn die de lijst zelf hielpen samenstellen.

De 12 werkpunten die voorgesteld werden kregen een behandeling die door lobbyisten en nationale populisten werden goedgekeurd om vervolgens in een tekst gegoten te worden die dan in een kwartier tijd door prominenten werd voorgelezen.

De vraagronde leverde dan ook een waar bloedbad aan dat zowaar mijn laatste stro halmpje vertrouwen in de Europese politici tot onbestaande heeft herleid!! Het spektakel dat plaatsvond speelde zich af tussen lobbyisten die zowel in een pannel zaten dat gedeeld werd met politici, maar die ook de hoedanigheid van vraagstellers aannamen in het publiek. Platenbonzen, postbedrijven maar ook diplomaten en zo verder, al verbleven deze niet in het Holliday in, hun aanwezigheid was talrijk.

Het werd natuurlijk pijnlijk wanneer ondermeer ik een vraag stelde over ‘mijn’ zorgenkind patenten. Ondanks de 3de plaats in de top 12 van grootste werkpunten bleek de specialiste in kwestie niet mogelijk te zijn om een antwoord te geven op een nochtans eenvoudige vraag: wat is het voordeel van een patent voor een klein bedrijf of stel je voor de consument. Na een stil gemompel kreeg ik als antwoord dat het eenheidspatent want daar ging het eigenlijk om goedkoper zou worden punt. Omdat pauzes een handig middel kunnen zijn om het bewuste pannellid wie een Poolse parlementariër bleek te zijn om verdere inlichtigen te vragen te stellen.

Om toch ook even de aanspreekbaarheid te benadrukken wat toch zeker een eervolle vermelding verdiend, kreeg ik het pijnlijke bewijs dat die dame er zelfs geen benul van had over wat naar voor werd geschoven als haar specialiteit. Ons contact eindigde dan ook met een geagiteerd persoon die simpelweg weg liep om zich opnieuw toe te voegen bij haar beschermende club.

Dit is enkel een voorbeeld uit velen die op pijnlijke manier aantonen dat deze mensen totaal niet capabel zijn om het vakgebied te beheren waar ze mee bezig zijn. Een vurig pleidooi voor IP dat eindigt met Wikipedia als voorbeeld was niet meer dan een triest hoogtepunt.

Er loopt een simultane draad tussen de opzet en mijn reis: het vertrek was prachtig geregeld: een probleemloze aanzet, Poolse mensen die mij enorm positief verbaast hebben tegen de aanwezigheid van de juiste mensen binnen de conferentie. Maar de onkunde om een passende discussie aan te gaan kwam dan weer samen met het onvermogen om mijn reis te plannen: de laatste dag van de conferentie was voorzien op dinsdag 4 oktober tijdens de vooravond terwijl mijn vliegtuig op de middag van dezelfde dag opsteeg.