Er zijn in Brussel reeds twee grote groepen aangekomen uit Spanje en Frankrijk. Ze verwachten nog groepen uit Duitsland, Nederland en Groot-Brittannië. Samen willen ze de afsluitende grote actie op 15 oktober mee vorm en inhoud geven.

Op 15 oktober wordt er wereldwijd vreedzame actie gevoerd voor echte democratie en tegen de gecorrumpeerde politiek die volgens de ‘verontwaardigden’ niet de belangen van het volk dient, maar die van de grote bedrijven. Het is volgens de ‘verontwaardigden’ tijd dat de mensen hun stem laten horen en hun toekomst zelf in handen nemen. “Als we samen voor één doel gaan, kan niemand de kracht van miljoenen mensen tegenhouden”, klinkt het.

“We Are One” Getting ready for October 15th

Hoe zit het met de mobilisatie voor 15 oktober in België? De bewegingen liggen er niet echt van wakker. Er zijn er nauwelijks die mobiliseren. In de mainstreammedia is helemaal geen mobilisatie en op socialenetwerksites zie je slechts hier en daar individuen die oproepen om mee te protesteren.

Schrijver Jeroen Olyslaegers postte op zijn Facebook: “Jeroen heeft net drie t-shirts besteld met opschrift “Revolution of the Soul: We Are One. Getting ready for October 15th.”

Op de vraag waarom hij mobiliseert, antwoordt hij: “Ik ga samen met mijn vrouw meebetogen op 15 oktober omdat we de kortetermijnvisie van de overheid jegens hebzucht en wanbeheer van de banken beu zijn. Ik ben niet de enige die ervan overtuigd is dat dit paniekvoetbal en deze blindheid geen concrete oplossingen aanbiedt en dat we hier generaties lang voor zullen moeten opdraaien.”

“Ik ga omdat ik pleit voor het introduceren van een langetermijnvisie die respectvol omgaat met iedereen en met de middelen die we hebben op deze planeet.”

“Ik ga bovendien omdat deze geweldloze protestbeweging alvast duidelijk lijkt te beseffen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, waar ook ter wereld en dat het aan ons is om de wereld te veranderen. Voor mij ligt de nadruk op ‘voor’ iets zijn, in plaats van tegen iets. En ik ben voor verandering.”

Vage raakpunten met Shame

Een andere bekende die ook mobiliseert om mee te betogen op 15 oktober is Thomas Decreus, politicoloog en medeorganisator van de Shame-betoging. Hij verduidelijkt wel dat hij als individu mobiliseert en niet als Shame.

“Ik ga zaterdag mee betogen. Om verschillende redenen. Allereerst is er natuurlijk de fundamentele onrechtvaardigheid, eigen aan de neoliberale logica waarmee de crisis wordt ‘bestreden’. Banken nemen onverantwoorde risico’s, gaan overkop, de verantwoordelijken gaan vrijuit en de gewone burger mag ervoor opdraaien. Kortweg gezegd: privatisering van de winst, collectivisering van het verlies. Dat kan voor mij niet.”

“Wat het allemaal nog erger maakt – en hier ontstaan er (vage) raakpunten met Shame – is dat de politieke klasse weigert om deze fundamentele onrechtvaardigheid aan de kaak te stellen. De politiek verdedigt de belangen van een bovenlaag, ten nadele van het gros van de bevolking die de pijnlijke besparingen dient te slikken. Dat is op zijn zachtst gezegd strijdig met het basisprincipe van democratisch bestuur: government by the people and for the people.”

“Ik ga zaterdag dus mee betogen om sociaal-economisch onrecht aan te klagen, maar evenzeer om een nieuwe, ware democratische politiek te eisen die ten dienste staat van de bevolking. Die twee zijn natuurlijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. In zekere zin was Shame een anticiperen op de politieke kritiek die ik hier vermeld. Voor mij stond Shame voor de noodzaak van een nieuwe en andere politiek. In die zin is er een overlapping met de indignados, hoewel de parallel zeker niet op alle vlakken kan worden doorgetrokken.”