Rond vijf uur in de namiddag kwamen de eerste Indignados, op weg naar Brussel, toe op het Sint-Pietersplein in Gent en zetten hun kamp op aan het gebouw waar vroeger de Studentenartsen van de UGent zaten. Een locatie die ze zelf georganiseerd hadden. Ze werden verwelkomd door tientallen sympathisanten. Er werd zowel voor het gebouw als in verschillende ruimtes binnen gekampeerd.
Tot spijt van wie liever leest dat het hier een ‘bende ongeorganiseerde hippies’ betreft die ‘niet weten wat ze willen’, moet ik schrijven dat ze bijzonder goed georganiseerd zijn. In een mum van tijd werd er een veldkeuken geïnstalleerd in het gebouw en werden enkele plaatsen ingericht om te werken aan actiemateriaal als flyers en spandoeken.
Even later kwamen nog sympathisanten toe met voedseldonaties en werd er voor alle aanwezigen gekookt. Anderen maakten van de gelegenheid gebruik om voorbijgangers op het Sint-Pietersplein aan te spreken over de noodzaak van systeemverandering en directe democratie.
Zoals overal waar ze halt hielden, werd ook in Gent een volksvergadering belegd op het plein om van gedachten te wisselen over de 15 mei-beweging en haar doelstellingen. Deze begon omstreeks zeven uur ‘s avonds en vond hoofdzakelijk plaats in drie talen. Alles wat gezegd werd, werd onmiddellijk vertaald naar het Nederlands, Frans en Spaans.
Belangrijk tijdens deze vergaderingen is dat er wordt teruggekoppeld naar lokale organisaties en bewegingen met gelijkaardige doelstellingen en strijdpunten als de 15 mei-beweging. Bedoeling is dat alle input die tijdens de reis vanuit Spanje in verschillende dorpen en steden werd vergaard, meegenomen wordt naar Brussel. In Brussel zullen deze Indignados samenkomen met deelnemers aan marsen die vanuit nog andere plaatsen in Europa onderweg zijn.
Van 8 oktober tot aan de mondiale actiedag voor #globalchange, 15 oktober, zal er tijdens een kamp in Brussel in verschillende, open werkgroepen en vergaderingen verder worden ingegaan op de verzamelde ideeën en problemen.
Op 15 oktober wordt er wereldwijd gedemonstreerd voor democratie door en voor het volk. En dus niet door Wall Street, lobbyisten, technocraten en politieke oligarchieën of instellingen als het IMF en de EU die in hun ijver om economieën te ‘redden’, hele volkeren kelderen met de door hen afgedwongen besparingen en privatiseringen.
Tijdens die week worden er, naast de dagelijkse openbare ‘assemblees’, diverse werkgroepen georganiseerd en zullen er verschillende acties plaatsvinden.
Politie laat gedijen
Even verschenen er enkele politiewagens aan het kamp. Uit een gesprek tussen twee politiemensen dat ik opving, bleek dat er “niet geüniformeerd mocht worden opgetreden omdat de burgemeester zijn fiat had gegeven.” De politie heeft dan ook – in tegenstelling tot Parijs, waar de Franse overheid gepeperde kritiek diende te slikken van de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken wegens het hardhandige politieoptreden tegen de actievoerders – laten begaan en zich verdekt opgesteld.
Rond halfnegen kwam de Gentse actiesamba, Samba de la Gente, die deel uitmaakt van het internationale netwerk Rhythms of Resistance, van hun repititielokaal in het JNM-kantoor aan de Kortrijksepoortstraat afgezakt om de aanwezigen te trakteren op feestelijke beats.
Hoewel enkelen vonden dat dit de vergadering verstoorde, werd deze blijk van solidariteit door de meerderheid met enthousiasme ontvangen. Uiteindelijk ging de vergadering over in een straatfeest dat barstte van energie. Een van de stappers haalde dan ook prompt zijn doedelzak boven om de cadans van de samba wat extra te kruiden.
Wat later werd de politie evenwel nerveus toen de menigte over het plein trok richting Overpoortstraat. Ze vreesde voor een onaangekondigde betoging pal door de studentenbuurt. Uiteindelijk bleef het bij een energieke demonstratie met slogans, dans, muziek en vuurslingeren op het plein en bleef de politie op afstand.
