Indiërs lijden honger ondanks voedselhulp
Nieuws, Wereld -

Indiërs lijden honger ondanks voedselhulp

BANGALORE — India verdeelt meer goedkope levensmiddelen aan arme mensen dan welk ander land ook, en toch blijft honger er een groot probleem. Experts pleiten voor de overschakeling op andere, makkelijker te produceren graansoorten en voor bijkomende uitkeringen, een aanpak die in Brazilië wonderen deed.

zondag 4 september 2011 12:07
Spread the love

In 2007 was 21 procent van de Indiase bevolking ondervoed, schat de FAO, de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN. De situatie verslechtert dus nog: In 1990 had precies een vijfde van de Indiërs niet genoeg te eten. Intussen daalde de ondervoeding in Brazilië tussen 1990 en 2007 van 11 tot 6 procent. Kan India iets leren van de Zuid-Amerikaanse reus?

De belangrijkste wapens die India inzet tegen de ondervoeding van zoveel burgers zijn gratis warme maaltijden in de scholen en het TPDS, een openbaar distributiesysteem dat goedkope rijst en tarwe levert aan 65 miljoen gezinnen. India trok het voorbije begrotingsjaar bijna 10 miljard euro uit voor dat systeem en voor het op peil houden van zijn buffervoorraden van tarwe en rijst.

Voedseldistributie loopt mank

Maar zelfs de Indiase regering geeft toe er heel wat fout gaat met het TPDS. Het transport van massa’s rijst en tarwe naar alle uithoeken van het land valt duur uit; in sommige gevallen is het vervoer zelfs gewoon niet mogelijk omdat de nodige infrastructuur ontbreekt. Veel armen kunnen daardoor niet van de goedkope leveringen profiteren.

P.V. Satheesh, de stichter van de Indiase ontwikkelingorganisatie Deccan Development Society, pleit voor het opnemen van plaatselijke gierstsoorten in het TPDS. “Die soorten kunnen bijna overal geteeld worden en hebben minder water en bestrijdingsmiddelen nodig.” Het kan de Indiase voedselhulp goedkoper en milieuvriendelijker maken, en meer arme boeren toelaten ook voor het programma te produceren.

Satheesh is niet voor de invoering van bijkomende uitkeringen, waardoor arme mensen meer geld ter beschikking zouden hebben waarmee ze extra levensmiddelen kunnen kopen. Die maatregel wordt aanbevolen in een wetsontwerp over voedselzekerheid dat de volgende weken in het Indiase parlement wordt besproken.

Braziliaans voorbeeld

De tekst is geïnspireerd door studies van het Academisch Forum van IBSA (een samenwerkingsverband tussen universiteiten in India, Brazilië en Zuid-Afrika) die tot de conclusie komen dat systemen die arme mensen toegang bieden tot goedkoop voedsel, het beste werken in combinatie met uitkeringen.

Dat is de aanpak die Brazilië hanteert: dat land verdeelt goedkope levensmiddelen onder 13 miljoen mensen, maar helpt tegelijk 12 miljoen gezinnen met uitkeringen die in 2010 in totaal bijna 6 miljard euro bedroegen. Arme gezinnen krijgen het geld als ze hun kinderen naar school sturen, laten inenten en vaak genoeg naar de dokter gaan. Ook Zuid-Afrika werkt veel met uitkeringen, maar daar rijst de vraag of de overheid zich die financieel kan blijven veroorloven.

In India is lang niet iedereen voor het idee van uitkeringen voor de armen in de strijd tegen de honger gewonnen. “De nieuwe wet moet de sterkst mogelijke garanties bieden tegen een overhaaste overgang van voedselleveringen naar financiële uitkeringen”, schreef een groep vooraanstaande academici in juli aan premier Manmohan Singh.

“Uitkeringen worden een ramp; India is niet te vergelijken met Brazilië”, oordeelt Satheesh.

take down
the paywall
steun ons nu!