In Parijs werd het feest van de Indignados brutaal verstoord door de politie

woensdag 21 september 2011 16:01

Spread the love

Ze kwamen aan in Parijs op Zaterdag 17 September na een Mars van 1.200 km vanuit Madrid. Er kwamen ook marcheerders uit Toulouse en Barcelona. Op Zaterdag wilden ze deelnemen aan de acties rond de Anti-Banken Dag en op Zondag zouden ze forums met de Parijse Indignés organiseren, maar de politie heeft die ontmoetingen brutaal verstoord. De Indignados geven niet op. Op 8 oktober komen ze aan in Bussel en begint een week van intensieve protesten, forums en ontmoetingen die uitmonden in de grote globale manifestatie op 15 Oktober waarvoor wordt opgeroepen.

Video op Saint Germain des Prés 139, zinloos politie geweld

De Marsen op Brussel

Deze zomer hebben Indignados van uit alle hoeken en windstreken van Spanje voetmarsen gehouden door gans het land. Onderweg verzamelden ze de verzuchtingen van de bevolking in de dorpen en steden en brachten die naar het Spaans Parlement. Deze marsen kwamen samen op 23 Juli in Madrid. Gezien het succes bij de bevolking van die marsen, hebben de Indignados een nieuw objectief vastgelegd, Brussel de bestuurlijke hoofdstad van de Europese Unie. Ook in andere steden van Europa ontstond een gelijkaardig initiatief.

De marcheerders zijn gewone mensen : metsers, professoren, artiesten, studenten, reizigers, werklozen en werkers – geneesheren, werkers in de dienstensector, ingenieurs, sociologen, psychologen, wetenschappers en koks. Velen van ons hebben met de honderden van de Marsen naar Madrid deelgenomen, vanuit verschillende steden en dorpen die zich op 23 Juli verzameld hebben op de Puerta del Sol. Er zijn mensen onder vanuit verschillende plaatsen in Spanje en vanuit de rest van de wereld – Duitsland, Frankrijk, Polen, Italië, Nederland, Rusland, de Verenigde Staten, Cuba, Engeland, Mexico, Tunesië en andere – van verschillende ideologieën en variërende standpunten zoals we die terugvinden in de maatschappij.

Bij hun doortocht door de dorpen en steden, hebben ze Volksvergaderingen gehouden, hebben ze inlichtingen ingezameld over de verschillende problemen die zich daar stellen en gedebatteerd over de oplossingen om ze naar het Europees Parlement over te brengen.

Mars uit Madrid:

“Spijts onze verschillen, begrijpen we dat we allemaal problemen gemeenschappelijk hebben voor welke we oplossingen proberen vinden met de deliberatieve consensus methode op de Volksvergadering. Wij trachten zo de levenskwaliteit in onze verschillende locale leefgemeenschappen op een horizontale en gedecentraliseerde manier te veranderen. “

Deze Mars naar Brussel heeft als doelstelling om de directe democratie te eisen in Europa. Ze klaagt het monopolie van de niet verkozen technocraten aan, van de politiek oligarchieën die de macht in handen hebben en waarvan we het vertrek eisen.

Mars uit Toulouse:

“We doen deze oproep aan gans Frankrijk voor de organisatie van ontmoetingen en vreedzame pleinbezettingen om onze leiders er aan te herinneren dat het volk de enige souverain is!”

Hiermee zijn duidelijk en klaar de doelstellingen van de Marsen omschreven: vreedzaam, luisteren naar de bevolking, paticipatieve democratie uitdragen en in de praktijk brengen. In dit wil de Parijse politie ten allen koste verhinderen. Het begint al voor de Marsen aankomen op een bijeenkomst van de Parijse Indignés.

Vrijdagavond: de politie saboteert elk publiek debat van de Parijse Indignés

Op Vrijdagavond organiseren de Parijse Indignés een publiek debat op de Place de la Bastille. Een dertigtal Indignés hebben zich verzameld. Er is meer politie dan Indignés. De camionetten van deCRS staan geparkeerd aan de ingang van het plein. Politie in burger surveilleert de bijeenkomst. De trappen naar de Opera Bastille zijn afgezet met metalen hekken.

De politie in burger maakt aan de Indignés duidelijk dat elk debat in een publieke ruimte verboden is. Alhoewel de bijeenkomst aangevraagd is bij de Prefectuur van Parijs, kan ze toch niet doorgaan vanwege een vormfout in de aanvraag. Bellen met de prefectuur, onderhandelen met de politie in burger, het helpt allemaal geen zier.

Administratieve pesterijen is hier zacht uitgedrukt. Het resultaat is dat het grondwettelijk recht om te vergaderen geschonden wordt. Zo gaat het er ook aan toe op het Rode Plein in Moscou… Geen wonder dat de Indignés ’s anderdaags een pankarte meedragen waarop staat:

“LiberQUOI, EgaliQUI, FraterniQUAND!”

Zaterdag avond: wat begon als een feest wordt verpest door de politie

De tocht door de stad Parijs was speels. Er werd gezongen en gedanst, de namen van de straten worden voor de gelegenheid veranderd. De vensters van de banken en geldautomaten worden symbolisch dicht geplakt met ‘duct tape’. Het is al laat als de Marts aankomt op de Place de la Bastille. Het weer zit niet mee. Het regent oude wijven. Direct bij aankomst op het plein worden ze ingesloten door de oproerpolitie. Ze zitten als ratten in een val.

Van kamperen aan de Bastille kon geen sprake zijn. Maar dat vond de politie niet voldoende. Wie het voetpad verliet werd met geweld teruggeslagen. De Indignados hadden een uitwijkmogelijkheid geregeld, overnachten in een sportzaal in Champigny.

Door regend en bibberend van de kou mogen ze uiteindelijk vertrekken. Ze nemen de metro naar Champigny, maar daar aangekomen worden ze opnieuw omsingeld door politie in hooligan outfit. Zelfs de een cameraman moet het ontgelden. Om 2 uur ’s nachts mogen ze eindelijk officieel gaan slapen. Zie voor de video’s hier.

Zondag, arrestatie dag

Alhoewel ze gepest en geïntimideerd werden blijven de Indignados actief zoeken naar een mogelijkheid om te kamperen. Ze wandelen als toeristen door de stad in kleine groepen. De politie zit hen voortdurend op de hielen. Ze sluiten alle bruggen af en proberen de Indignados in te sluiten. Alhoewel de politie in de meerderheid is – dit is een totaal andere situatie dan in Madrid, waar de Indignados konden provoceren met: “Cada vez, Somos más” – slagen ze er toch in de omsingeling te doorbreken. Voor niet lang echter.

Op Saint Germain de Pres neemt de politie weerwraak. Ze drijven de Indignados samen en beginnen ze een voor een te arresteren, brutaal. Een getuige vertelt:

“…ze begonnen on een voor een aan te houden om ons naar het politiecommissariaat te brengen. De betogers besloten toen om passief weerstand te bieden en gingen neerzitten met de armen in elkaar gehaakt.”Ze spoten traangas in onze ogen en grepen mensen vast zodat ze ons niet konden helpen”

Maar met een zaak had de politie geen rekening gehouden, ook de camera’s waren gevolgd. De politie-brutaliteiten werden life uitgezonden via twee kanalen. Duizenden hebben gezien wat de democratie nog betekent in Parijs. De Spaanse kranten reageren furieus. De verontwaardiging wordt verspreid, opdracht volbracht.

Op de arrestatie-bus barsten de Indignados uit in solidair gezang: “El pueblo unido, jamas sera vencido’”. De identiteiten worden gecontroleerd, maar om middernacht moeten ze de Indignados terug vrijlaten… want die hebben geen enkele wet overtreden. Ze ontmoeten elkaar terug op de Place de la Bastille en worden ondergebracht bij de Parijse Indignados om te slapen. Video’s van arrestaties zondag vind je hier.

Oorspronkelijk gepubliceerd op Reële Democratie Nu! – Gent