Een tijdje geleden was er wel erg veel voetbal op teevee. Toen bleek dat er een risico bestond dat die keet in 2018 hier heen komt, heb ik me daar twee keer vijfenveertig minuten in verdiept. Dat leverde dit stukje op. Iedereen zijn eigen ritme.
Maandag publiceerde De Morgen een artikel van Lotte Beckers over het bidbook van België en Nederland. Daarin staan alle beloftes en voornemens die kandidaat-organisatoren van een WK maken aan de FIFA. Belastingvoordelen, voorbehouden rijstroken, garanties voor sponsors,…de hele meuk. De kop Lage Landen op de Knieën voor FIFA maakte duidelijk dat de krant daar niet onverdeeld enthousiast over was. Vandaag (dinsdag) staan in zowel De Morgen – Walter Pauli vat samen op pagina twee – als De Standaard vervolgartikelen.
Artikelen over dit onderwerp schrijven zichzelf eigenlijk, je hoeft enkel de sappigste passages uit dat bidbook over te nemen. Timing is – dat weet Bart Kaëll zelfs – alles. De Morgen had op verschillende momenten met dit verhaal kunnen komen. Wanneer de lage landen zich officieel kandidaat hadden gesteld, wanneer de regering (Leterme II) dat bidbook goedkeurde, of wanneer, zoals voor mij en enkele Nederlandse journalisten, het WK in Zuid-Afrika het één en ander duidelijk maakte. Niets van dat alles. Lotte Beckers schreef dit stuk omdat in Nederland het bidbook is vrijgegeven, een week voordat FIFA-commandant Sepp Blatter hierheen komt om de locaties te inspecteren.
Wanneer alles al een hele tijd in kannen en kruiken is, dus. Misschien zien we in december het WK door onze neus geboord, maar dat komt dan omdat Blatter het te veel vond tochten in deze contreien. De beloftes – die door De Morgen en De Standaard worden betwist – zijn maanden geleden op papier gezet. Geen enkel medium vond het blijkbaar nodig daar toentertijd aandacht aan te besteden, of alleen nog maar te informeren of ze dat mysterieuze bidbook eens mochten inkijken. Iedereen druk met BHV en iPads. Als er in Nederland niemand was bewogen, stond het Belgische journaille met de mond vol tanden als Blatter hier volgende week op de stoep verscheen.
Ach, journalisten. Met hun deadlines en dalende verkoopcijfers kan je de schatten moeilijk nog wat kwalijk nemen. Politici is nog wat anders. Nog treuriger. Zij schoten pas in actie nadat de kranten het nieuws publiceerden. Plotseling vonden oppositiepartijen sp.a, Groen! en LDD van alles van dat bidbook. Die stoere uitspraken staan vandaag in De Morgen. Toen in april de plannen werden goedgekeurd door Leterme II was er niemand te horen, nu wil iedereen debatteren. Ook CD&V wil minstens een bespreking in een commissie, omdat de parlementsleden het bidbook nooit te zien kregen. Het was weliswaar haar regering die de beslissing goedkeurde, maar dat kan hen blijkbaar geen donder schelen. De partij zou wel gek zijn om een show mis te lopen vanwege een eerder standpunt. De liberalen zijn waarschijnlijk allemaal met vakantie.
Als timing alles is, stellen politici als Anciaux en Caron helemaal niets voor. Ze nemen aan de ontbijttafel de kranten door en kijken of daar wat in staat waarmee ze aan de slag kunnen. Deze werkwijze komt regelmatig terug – in februari ging het ongeveer zo bij de treinramp in Buizingen. Zowel journalisten als politici zitten de hele dag achter de sanseveria’s en wachten tot er iemand anders de bal voor hen op de stip legt. Je kan het eigenlijk enkel vaststellen, en hopen dat het erg hard waait als Blatter straks langskomt.
Naar aanleiding van het WK in Zuid-Afrika presenteerde Kathleen Cools van op haar vakantieadres een documentaire van de KRO over Sepp Blatter. Die raakte niet verder dan vage beschuldigingen over corruptie, maar het ging wel over dit onderwerp.
