Gratis, reserveren aanbevolen – www.toneelhuis.be

Mensen worden almaar ouder. Op zestig of zeventig beginnen velen zelfs een nieuw leven. Maar wat als het lichaam niet meer meekan? Of erger nog, de geest? Vragen voor het tweede ‘Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken’ debat op maandag 14 januari in Antwerpen is: wie zorgt voor ons als we oud worden? Kijken we voor de oplossing best richting privé of richting overheid?

Ja, wat wanneer we ouder worden – en één van de successen van de welvaartstaat is dat dit weggelegd is voor heel velen – maar voor noodzakelijke zorgen op anderen moeten kunnen vertrouwen? De recente VRT-Panorama-uitzending De Grijze Zone over de soms schrijnende toestanden in enkele rusthuizen, toonde dat het fout kan lopen.

Dus zijn daar inderdaad de vragen. Wie zal dan voor ons zorgen?  Is het verstandig om seniorenzorg over te laten aan privébedrijven? Of moeten we toch vooral in de richting van overheid en samenleving kijken om goede ouderenzorg te verzekeren?

Op dit ogenblik zijn een goede helft van de rusthuisbedden in Vlaanderen in de handen van vzw’s. De overheid is goed voor 35 procent en de commerciële sector zorgt voor 12 procent.

Op Belgisch niveau nemen die drie verschillende beheerders van rusthuizen – vzw’s, overheid en privé – elk ongeveer een derde voor hun rekening. Dat komt omdat in Wallonië, wellicht verrassend voor velen, zowat de helft van het aanbod zuiver privé initiatief is.

Zeker voor Vlaanderen is dan de vraag relevant of de privésector inderdaad nodig is om in de toekomst voor de nodige uitbreiding te zorgen van het aantal rusthuisbedden.

Veel fundamenteler nog is de kwestie of het verdedigbaar is dat geld uit de sociale zekerheid en van de overheid, onder andere bestemd voor zwaar zorgbehoevenden, deels onttrokken worden aan die opdrachten van algemeen belang. Want de financiële winst die privé-investeerders willen zien moet ergens vandaan komen. Moeten, met andere woorden, al die publieke middelen al of niet volledig geherinvesteerd worden voor hun oorspronkelijke doel?

De kwestie is prangend. In heel deze sector wordt geklaagd over de werkdruk die het extra moeilijk maakt voor de werknemers om alle te verwachten goede zorgen ook werkelijk te kunnen geven. Opvallend is dan wel dat net in de privé rusthuizen – waar ook financiële winst moet worden gemaakt – het personeelsprobleem meest nijpend van al is en de werkdruk dus het hoogst.

Waar we met zijn allen ook nieuwsgierig naar zijn, is te weten hoe het Vlaamse beleid er in 2014 zal uitzien. Want de bevoegdheid voor de ouderenzorg en de rusthuizen gaan dan over van het federale niveau naar het Vlaamse niveau.

Hoe kijken onze Vlaamse politici aan tegen die verantwoordelijkheid? Zien zij een rol weggelegd voor de privé? En onder welke voorwaarden? Of net niet? Wat makkelijker zou zijn omdat het op dit ogenblik nog om een beperkt deel van het aanbod gaat?

Allemaal vragen voor de drie deelnemers/sters aan dit tweede ‘Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken’ debat over de toekomst van de ouderenzorg: Wivina Demeester van VIGeZ (Vlaams Instituut voor Gezondheidspromotie en Ziektepreventie) en oud-minister van Financiën, Begroting en Gezondheidsbeleid, Bart Bots CEO van Senior Living Group, een commerciële groep van rusthuizen, en Olivier Remy van de vakbond LBC- NVK die reflecteert.

Deze nieuwe debatreeks is een initiatief van deBuren, DeWereldMorgen.be en Toneelhuis. Ze is de opvolger van de LinksRechts debatten waarvan alle opnames en verslagen nog te zien en te lezen zijn op deze site. https://www.dewereldmorgen.be/tags/linksrechts-debat

PRAKTISCH

Debat op maandag 14 januari 2012 om 20.00 uur
Toneelhuis | Bourlaschouwburg, Komedieplaats 18, 2000 Antwerpen

Gratis, reserveren aanbevolen – www.toneelhuis.be

Dirk Barrez (DeWereldMorgen.be) leidt het debat en Christophe Callewaert (DeWereldMorgen.be) neemt de factchecking voor zijn rekening.

Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken! Debatteren over algemeen en privé belang
Een organisatie van deBuren – Toneelhuis – DeWereldMorgen.be

Deze debatten inviteren sprekers om hun analyses, inzichten en verhalen te brengen over essentiële maatschappelijke vraagstukken, en om die ook te argumenteren.
Geen boksmatch, wel een verdieping van het inhoudelijke gesprek over de verhouding tussen het publieke en het private belang.
Toch een debat. Omdat, hoe beleefd ook sprekers van gedachten wisselen, hun verhalen en hun antwoorden zullen grondig verschillen.