De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

‘Ik zing in het Nederlands omdat dat veel eerlijker is om te brengen.’

Van Brusselse jongens werden het mannen in de (Brusselse) rand. Of was het aan de rand? Zoals ze het, in hun zelf relativerende humoristische stijl, zich zouden afvragen… Het grote publiek leerde de band deze zomer kennen op de vele festivals als muzikanten van Urbanus. Toch vieren ze nu vrijdag in de Ancienne Belgique hun tienjarig bestaan, met een nieuw album 'De Raven Komen'. DeWereldMorgen sprak met zanger/gitarist Jeroen Camerlynck.

woensdag 21 januari 2015 08:40
Spread the love

Velen leggen een stigma op Nederlandstalige muziek.: in het Nederlands rocken vindt men raar, ook al omdat het nog weinig wordt gedaan. Je moet je ook vaak verantwoorden. Soms hoor je wel eens dat het komt omdat het minder kwalitatief zou zijn dan wanneer je als Vlaamse band in het Engels zou zingen, terwijl men de lat bij Nederlandstalige muziek net veel hoger legt! Dat vind ik niet logisch: ook al omdat het Engels van veel Belgische groepen soms toch maar belabberd is. Ook het argument dat je dan makkelijker doorbreekt vindt ik overroepen. Want over hoeveel groepen gaat dat dan? Alleszins een erg klein aandeel. Er zijn wel veel Belgische groepen, zeker binnen subgenres, die vaak in het buitenland spelen, maar waarvoor een doorbraak ook niet komt.

Over dan naar de nieuwe plaat ‘De Raven Komen’. Wat vinden jullie er zelf van?

‘De Raven Komen’ is een serieuzer album geworden. Die plaat kan misschien wel naast De Mens en Gorki staan. Voordien was het harder, met meer dialect en vele grappige liedjes. Nu staan er slechts drie grappige liedjes op. Doordat ik halftijds ging werken kon ik veel meer tijd steken in het schrijven en opnemen van de nummers en het bedenken van de videoclips. Deze plaat gaat, zoals de titel ‘De Raven Komen’ kan doen vermoeden over de dood: een fascinerend thema om over na te denken. Wellicht heeft de groeiende media-aandacht daar voor een groot stuk mee te maken: elke dag hoor of zie je in de media berichten over oorlog, aanslagen, moorden, ongevallen,…

In liedjes ga ik niet vaak politieke thema’s aansnijden, tenzij om er mee te zeveren. Ik schrijf liever liedjes die dicht bij de mensen staan en waar je je in kan herkennen. Wat niet wil zeggen dat ik geen mening heb: over de voortschrijdende commercialisering van de media of over de vrije meningsuiting die door iedereen gebruikt wordt volgens zijn eigen idee, bijvoorbeeld… Ik heb gewoon weinig zin om mij daar mee bezig te houden in mijn teksten.

Kan je daar eens een voorbeeld van geven?

Een tekst als ‘Ze kan geen Engels’ gaat over een vrouw die nauwelijks Engels spreekt, terwijl mijn oorspronkelijke tekst eigenlijk was: ‘Ze kunnen geen Engels’, verwijzend naar wat ik daarstraks zei over Belgische bands. Er zit dus wel kritiek in, maar niet rechtstreeks. Je kan muziek gebruiken om een boodschap te verkondigen, maar het blijft voor mij in de eerste plaats amusement.

En waarom zing je dan in het Nederlands?

Ik vind het eerlijker om in het Nederlands te zingen. ‘De Raven Komen’ is overigens volledig in het Nederlands, terwijl er voordien wel Brussels, Frans en Engels in sloop. Als het muzikaal goed is en als de liveshow goed zit, dan geraak je er ook wel. Brussels was een soort van masker om je achter te verstoppen. In het Nederlands schrijven gaat me beter af dan vroeger. Ik vind het ook gewoon toffer! We spelen trouwens nog vaak Brusselse liedjes. De show is en blijft ook een lollige bedoeling, wat tegenwoordig te weinig gebeurt in het rockwereldje. Er mag al eens gelachen worden. En ook het entertainment tussen de nummers vind ik zeker zo belangrijk!

Zijn er deze keer samenwerkingen?

Ja, maar niet de bekende zangers van vorige keer. Deze keer zingt Naomi Symons, zangeres bij Reena Riot, mee en ons moeder zingt op het fragiele nummer ‘Moeder’ mee. Daar was ze erg trots op!

Jullie hebben ook een aantal links met Zuid-Afrika.

De muziek die daar wordt gemaakt zoals Die Antwoord boeit me enorm. Ook het artwork is gemaakt door een Zuid-Afrikaanse graficus. En de nieuwe videoclip zal daar ook gemaakt worden: voor het eerst zullen we te zien zijn als tekenfilm-figuurtjes. 

Inderdaad, een laatste woordje over die ook vaak lollige videoclips…

Het wordt op den duur nog ons handelsmerk. Een videoclip geeft een gezicht aan je single. Als het niet op de radio komt, weet namelijk niemand dat je een single hebt uitgebracht. We hebben nooit veel aandacht in de pers gekregen, als is dat met dit album wel verandert: we wilden daarom altijd op een andere manier opvallen. In de videoclip ‘Superheld’, die dat net aan de kaak stelt, bereikte dat een hoogtepunt. Toch was ‘Elvis’ nadien juist een heel sobere clip. We spelen graag met die uitersten. Want de clip voor ‘Ik wil dans’ is weer typisch De Fanfaar! 

Daar kijk ik alvast naar uit. De Fanfaar stelt nu vrijdag 23/01 ‘De Raven Komen’ voor in de AB. Meer info: http://www.abconcerts.be/nl/agenda/evenementen/de-fanfaar-10-jaar/6209/

take down
the paywall
steun ons nu!