IAO Nieuws (Genève) – De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) heeft haar prognose voor het herstel van de arbeidsmarkt in 2022 moeten bijstellen. De IAO voorspelt een daling van het aantal gewerkte uren wereldwijd. Die daling komt volgens het onderzoek overeen met 52 miljoen minder voltijdse banen dan in het laatste kwartaal van 2019. In mei 2021 voorspelde de IAO nog dat er dit jaar 26 miljoen minder jobs minder zouden zijn dan in 2019.
Hoewel deze voorspelling nog steeds een verbetering is ten opzichte van de situatie in 2021, blijft ze bijna twee procent onder het aantal gewerkte uren wereldwijd van vóór de pandemie, schrijft de IAO in haar rapport World Employment and Social Outlook – Trends 2022 (WESO Trends).
Tot 2023 blijft mondiale werkloosheid hoger dan voor pandemie
Verwacht wordt, zo blijkt uit het rapport, dat de mondiale werkloosheid pas ten vroegste vanaf 2023 gedaald zal zijn naar het cijfer van voor de pandemie. Tot dan blijft de werkloosheid hoger dan het geval was voor de coronacrisis uitbrak.
Volgens de schattingen zullen in 2022 207 miljoen mensen op wereldwijde schaal werkloos zijn. Ter vergelijking: in 2019 stond dat cijfer op 186 miljoen. Naast het stijgend aantal werklozen, waarschuwt het rapport voor het effect op de werkgelegenheid veel groter is dan aanvankelijk lijkt. Veel mensen hebben namelijk de beroepsbevolking verlaten. In 2022 zal de mondiale arbeidsparticipatie naar verwachting nog steeds 1,2 procentpunt onder die van 2019 liggen, dus precorona.
De herziening van de voorspelling voor 2022 weerspiegelt voor een stuk de impact van recente coronavarianten, zoals Delta en Omicron, op de arbeidswereld, alsook de aanzienlijke onzekerheid over het toekomstige verloop van de pandemie, zo besluit de IAO.
Crisis vergroot ongelijkheid tussen verschillende groepen werknemers en tussen landen
Deze verschillen in impact vergroten de ongelijkheid binnen en tussen landen en verzwakken de economische, financiële en sociale structuur van bijna elk land, ongeacht de ontwikkelingsstatus, schrijft het IAO. Het herstel zal wellicht jaren vergen, en dit kan langetermijngevolgen met zich meebrengen voor de arbeidsparticipatie, gezinsinkomens en de sociale en politieke cohesie.
De gevolgen zijn dan misschien wel voelbaar op de arbeidsmarkten in alle regio’s van de wereld, maar het herstel van deze regio’s verschilt sterk onderling. Zo blijkt uit het rapport dat de Europese en de Noord-Amerikaanse regio’s de meest hoopgevende tekenen van herstel vertonen, terwijl Zuidoost-Azië en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied de meest negatieve vooruitzichten hebben. Wat betreft het nationaal niveau, gaat het herstel van de arbeidsmarkt in landen met hoge inkomens het vlotst. Economieën met lagere middeninkomens presteren een pak minder goed.
Vrouwen grootste dupe
Het onevenredig grote effect van de crisis op de werkgelegenheid van vrouwen heeft voor de toekomst voorlopig geen positief vooruitzicht. De door de pandemie verminderde werkgelegenheid bij vrouwen zal na naar verwachting de komende jaren aanhouden, stelt het rapport. Bovendien zal de sluiting van onderwijs- en opleidingsinstellingen ook op lange termijn diepgaande gevolgen hebben voor jongeren, overwegend voor diegenen die geen toegang hebben tot internet.
“Na twee jaar sinds het begin van de crisis blijven de vooruitzichten fragiel en is de weg naar herstel lang en onzeker”, zegt Guy Ryder, directeur-generaal van de IAO. “We zien nu al mogelijk blijvende schade aan de arbeidsmarkten, samen met een zorgwekkende stijging van armoede en ongelijkheid. Veel werknemers moeten overschakelen op nieuwe soorten werk – bijvoorbeeld als reactie op de aanhoudende malaise in de internationale reis- en toerismesector.”
Breed gedragen herstel arbeidsmark is essentiële voorwaarde
“Er kan geen sprake zijn van een echt herstel van deze pandemie zonder een breed gedragen herstel van de arbeidsmarkt. En om duurzaam te zijn, moet dit herstel gebaseerd zijn op de beginselen van waardig werk – waaronder gezondheid en veiligheid, gelijkheid, sociale bescherming en sociale dialoog.”
“Om duurzaam te zijn, moet dit herstel gebaseerd zijn op de beginselen van waardig werk – waaronder gezondheid en veiligheid, gelijkheid, sociale bescherming en sociale dialoog.”
Het WESO Trends rapport bevat uitgebreide arbeidsmarktprognoses voor 2022 en 2023. Het omschrijft het herstel van de arbeidsmarkt wereldwijd, de verschillende nationale benaderingen van het herstel tijdens de pandemie en de effecten ervan op verschillende groepen werknemers en economische sectoren.
Tijdelijk werk vermindert de schok
Uit het rapport blijkt dat tijdelijke arbeid voor sommigen een buffer vormde tegen de schok van de pandemie, zoals in vorige crises. Terwijl veel tijdelijke banen werden beëindigd of niet werden verlengd, werden er alternatieve banen gecreëerd, ook voor werknemers die hun vaste baan waren kwijtgeraakt. Gemiddeld veranderde de frequentie van tijdelijk werk wel niet.
WESO Trends biedt ook een samenvatting van de belangrijkste beleidsaanbevelingen voor een volledig inclusief, mensgericht herstel van de crisis op zowel nationaal als internationaal niveau. Deze zijn gebaseerd op de Global Call to Action for a Human-Centred Recovery from the COVID-19 Crisis that Is Inclusive, Sustainable and Resilient die in juni 2021 door de 187 lidstaten van de IAO is aangenomen.