Tot de volkeren die het meest getroffen zijn door deze landdiefstal (land grabbing) behoren de veehoudende nomadenstammen Suri, Bodi en Mursi en de jagers-verzamelaars van de Kwegu.

Talloze families zijn tot wanhoop gedreven omdat ze niet meer beschikken over sorghum en omdat hun land, waar ze hun vee laten grazen, in hoog tempo wordt vernietigd. Het laatste wordt veroorzaakt door de regering in Addis-Abeba die blijft doorgaan met het verpachten van hun land aan suikerriet- en oliepalmplantages.

Een aantal Bodi-gemeenschappen worden nu al onvrijwillig in kampen ondergebracht. Een Bodi-man vertelde: “Ze pakken met geweld ons land af. De bulldozer ruimde zelfs de tuinen waar we onze gewassen verbouwen. Ze ploegden zich een weg dwars door de velden waar onze sorghum opkwam.”

Overgebracht naar hervestigingskampen

De Mursi kregen te horen dat ze hun vee moesten verkopen en dat ze aan het eind van dit jaar zouden worden overgebracht naar de hervestigingskampen.

Een Mursi-vrouw vertelt: “Ik ging op een dag naar de Omorivier. Ik ging naar de opslagplaats voor graan, om graan te halen, maar het was weg. Mijn graanopslagplaatsen zijn weggeruimd door de bulldozers. Ik vind het vreselijk wat ze doen. Toen ik weg ging, kon ik alleen maar huilen. Onze graanopslagplaatsen zijn allemaal weg. En nu hebben we grote problemen. We weten niet wat we kunnen doen. Misschien zullen we wel sterven.”

De toegang tot de Omorivier is afgesloten, terwijl de regering doorgaat met het ruimen van het land en het aanleggen van wegen naar de suikerrietplantages die deel uitmaken van het door de staat geleide Kuraz Sugar-project.

De regering verpacht ook grote percelen land dat traditioneel toebehoorde aan inheemse volkeren aan Ethiopische en buitenlandse investeerders. Ten westen van het Omo National Park protesteren de Suri tegen een Maleisisch bedrijf dat sommige van hun beste weidegebieden beplant met oliepalmen.

“Honger veroorzaken om in te stemmen met hervestiging”

Volgens een Suri-man “kwam de regering met soldaten en probeerden ze twee weken lang te voorkomen dat de Suri hun gewassen konden inzaaien. Dit deden ze om honger bij de bevolking te veroorzaken zodat deze zou instemmen met hun verplaatsing naar een hervestigingskamp.

De meeste Suri zijn te bang om naar de plek te gaan waar ze gewassen verbouwen. Slechts enkele zijn gegaan. In een dorp in de buurt van een Maleisische plantage werden drie huizen waarin zich graanopslagplaatsen bevonden in brand gestoken. Dit werd gedaan door de arbeiders van de Maleisische plantage”.

De NGO Human Rights Watch publiceerde onlangs het vernietigende rapport ‘What Will Happen if Hunger Comes?‘. Hierin wordt gedocumenteerd hoe de Ethiopische staatsveiligheidstroepen met behulp van geweld en intimidatie gemeenschappen dwingen om hun land te verlaten en zich elders te vestigen, en hoe daarmee hun hele levenswijze dreigt te worden vernietigd zonder enige vorm van schadeloosstelling of de mogelijkheid om op een andere manier in hun levensonderhoud te voorzien.

Nellie Werner

Nellie Werner is medewerker bij de Nederlandse afdeling van Survival International in Amsterdam.